Mathew Hayman weer even terug op Zeeuwse bodem
wint in vijf
dagen meer
dan in jaar
SPORT 29
66 Ik kan me heel goed
voorstellen hoe Tom
zich voelt
Toch is hij blij dat hij het gedaan
heeft. Hayman slaagde en maakte
van zijn hobby zijn beroep. Zijn
oudere broer Michael was zijn gro
te voorbeeld. Die had al een paar
jaar eerder Australië voor Neder
land verruild. Nederland en Bel
gië waren de beloofde landen
voor de aankomende profs en Mi
chael nam de grote stap. Hij
streek neer in Hoogerh'eide, maar
kon zijn droom niet waarmaken.
Hij woont er nog steeds, is ge
trouwd met een Nederlandse,
heeft twee zoons en een fietsen-
zaak.
Mathew Hayman slaagde wel. Via
Nico Verhoeven kreeg hij een
plaatsje in de opleidingsploeg van
Rabobank en langzaam maar ze
ker werd hij sterker en sterker. In
1999 werd hij nota bene Neder
lands kampioen op de weg bij de
beloften. Wie toen op een Neder
landse licentie reed, mocht aan
het NK meedoen, vandaar. Een
jaar later werd hij prof bij Rabo,
de ploeg waarvoor hij tot 2009
reed.
De basis voor zijn bestaan legde
Hayman dus in Rilland, maar
meer heeft hij aan dat Zeeuwse
dorp niet overgehouden. „Vrien
den heb ik er niet gemaakt. Ik ben
er later nog één keer geweest, in
een hotel geloof ik, toen we de
Delta Profronde reden. Veel ge
voel had ik er niet bij."
Na 2009 werd Hayman een echte
wereldburger. Hij stapte over naar
de Engelse formatie Sky en begin
dit jaar tekende hij een contract
bij het Australische Orica
Greenedge. Bij alle ploegen was
hij vaak knecht, maar zo rond z'n
dertigste ontpopte hij zich ook als
iemand die in de voorjaarsklassie
kers met de besten meekan.
Nu, op z'n 36e, is Hayman nog
niet uitgewielrend. Hij telt nog
steeds mee. Ook volgend jaar
staat hij onder contract bij Orica
Greenedge. Dit jaar reed hij voor
het eerst in zijn toch al lange car
rière de Tour de France. Het werd
geen succes. Hij bleek hopeloos
uit vorm en moest in de tiende
etappe opgeven. „Een enorme te
genvaller", erkent Hayman. „Eén
van de grootste uit m'n carrière.
Ik had er echt het hele jaar naar
toe geleefd."
Na de Tour reed Hayman nauwe
lijks nog koersen. De Eneco Tour
is de eerste nadien. Zijn ploeg
gokt deze week op verschillende
paarden. In de sprint hebben ze
Matthew Goss en Aidis Kruopis,
voor de tijdrit van morgen Da-
mien Howson, de wereldkampi
oen bij de beloften, en Michael
Hepburn, die in het vroege voor
jaar de tijdrit in Qatar won. Voor
het klassement lijkt Jens Keukelei-
re geknipt. Hij kwam in topvorm
uit de Tour.
Zelf zal de Australiër voorname
lijk de rol van knecht en koerska-
pitein vervullen. Gisteren fietste
hij in een uitermate zenuwachtig
peloton, vond hij. Het kwam door
de wind. Iedereen wilde vooraan
zitten en met de eerste waaier
mee.
En toch viel het nog mee, nuan
ceerde hij. „Als dit een eendaagse
wedstrijd was geweest, zou het
nog veel meer een waaierkoers
zijn geweest. Dit is een meerdaag
se Worldtour-wedstrijd. Er zijn.
veel punten te verdienen. Nie
mand wil zich de eerste dag ka
pot rijden. Iedereen houdt z'n
kruit nog een beetje droog. De be
langen zijn te groot."
Hayman kwam gisteren onge
schonden uit de strijd, ondanks
een grote hoeveelheid valpartijen
in de finale. Ook kopman lens
Keukeleire bereikte ongehavend
de eindstreep en liep geen tijdver
lies op. Anders lag dat voor Da-
mien Howson. Hij ging in de fina
le keihard onderuit, maar haalde
de finish wel.
Inmiddels woont Hayman in het
Belgische Lanaken, een plaats
waar veel wielrenners zijn neerge
streken. Vandaar ook zijn bijna ac
centloze Nederlands. Hij is ge
trouwd met een Australische en
heeft een zoontje. In Australië
komt hij niet vaak meer. „Hoog
uit één, anderhalve maand per
jaar. Op visite bij familie. En dan
snel weer terug."
TERNEUZEN - De beer is los!
Andrea Guardini kampte lang
met maagproblemen, maar die
zijn nu voltooid verleden tijd. Gis
teren won de Italiaanse sprint-
bom uit Verona zijn derde koers
in vijf dagen en als het aan hem
ligt, is het einde van die zege
reeks nog lang niet in zicht.
Met die drie zeges won Guardini
in vijf dagen meer koersen dan
heel vorig jaar. Toen kwam hij
door fysieke problemen nauwe
lijks in actie. Sinds mei gaat het
weer wat beter. In de Ronde van
België maakte hij zijn rentree. Vo
rige week, tijdens de Ronde van
Denemarken, kreeg hij het goede
gevoel pas écht terug. Hij won er
twee etappes en de eerste etappe
in de Eneco Tour was dus num
mertje drie.
Guardini deed in de laatste kilo
meter alles goed. De harde wind
stond pal tegen en veel sprinters
kwamen veel te vroeg op kop. Lu-
ka Mezgec, André Greipel, Nacer
Bouhanni, Tyler Farrar, Joaquin
Rojas, Tom Boonen, allen werden
ruim voor de finishstreep terug
het peloton ingeblazen. Guardini,
gegangmaakt door Borut Bozic,
kwam pas tweehonderd meter
voor de streep uit de luwte en
won met twee lengtes voorsprong
op de Fransman Géne (Europcar)
en met drie op Guardini's landge
noot Cimoli (Lampre).
Guardini lust er nu wel pap van.
Hij zou dolgraag in de Ronde van
Spanje van start gaan. Hij heeft
het idee dat hij daar flink wat
etappes kan winnen. De vraag is
alleen of hij de ploegleiding al
overtuigd heeft van zijn terugge
keerde klasse.
„Ik sta nu reserve", zei hij tijdens
de persconferentie met een beteu
terd gezicht. „Tanel Kangert en Fa-
bio Aru zijn de mannen voor het
klassement. En ik weet eerlijk ge
zegd niet of ze een sprinter mee
willen nemen."
winnen. Een etappe, het eindklas
sement. Het liefst allebei."
Een etappezege had hem tien bo
nificatieseconden opgeleverd en
zou de eindoverwinning een flin
ke stap dichterbij brengen. „De
Eneco Tour is een secondespel,
ook omdat de tijdrit slechts ne
gen kilometer lang is. Mijn aanval
hinkte op twee gedachten: de rit-
zege en die seconden." Die ande
re Nederlandse favoriet voor de
eindzege, Lars Boom, pakte het ef
ficiënter aan. De renner van Bel-
kin greep bij de tussensprint op
zesenhalve kilometer voor de
streep drie seconden bonificatie
en nam zo voorsprong op zijn di
recte concurrenten.
Dumoulins zwanenzang gisteren
in Terneuzen deed sterk denken
aan die van Nieuw-Zeelander
Jack Bauer die in de Tour-etappe
van Taillard naar Nimes ook kort
voor de streep werd voorbijge-
raasd door de voorwacht van het
peloton. Bauer, die ook meerijdt
in de Eneco Tour: „Ik kan me heel
goed voorstellen hoe hij zich
voelt. Tom heeft het zelfs beter ge
daan dan ik: hij werd op 25 meter
voor de streep ingehaald, ik op
veertig. En ik was sowieso verrast
dat hij het probeerde, met zo veel
tegenwind."
„Dat mijn vluchtpoging in de
Tour strandde, was heel zuur,
maar ik ben niet te lang in zelfme
delijden blijven hangen. Dat moet
Tom ook niet doen. Maar ik had
dan ook een rustdag de dag erna,
om over mijn verlies heen te ko
men. Dus als ik hem was zou ik
een snipperdag nemen en de vol
gende etappe lekker in het pelo
ton blijven hangen. Verder is rela
tiveren belangrijk: het is allemaal
niet het einde van de wereld. Het
publiek heeft genoten van mijn
net-niet-overwinning en wij zijn
er om het publiek te vermaken.
Dat is ons werk."
DINSDAG 12 AUGUSTUS 2014
door Koen de Vries
TERNEUZEN - Hij denkt er zelden
nog aan terug, maar toen hij zon
dag richting Terneuzen reed, kwa
men de herinneringen over zijn
Zeeuwse jaren weer even boven.
Lang geleden, van 1997 tot 2000,
woonde Mathew Hayman in Ril
land. „Het waren eenzame jaren",
weet de Australische profwielren
ner nog. „Ik wilde beroepsrenner
worden, in Nederland kon dat.
Maar ik zat wel steeds een halfjaar
lang alleen in een klein kamertje in
het oude gemeentehuis. Het was
geen fijne tijd. Maar ja, ik had er al
les voor over."
door Koen de Vries
Jack Bauer
Andrea Guardini wint zijn derde koers in vijf dagen. De 25-jarige Astana-renner laat onder anderen Tom Dumoulin achter zich (rechts, in zwart-wit tenue),
die in de laatste kilometer het hazenpad koos. foto Mark Neelemans
