Opluchting na levenslang voor leiders
8 BUITENLAND
OORLOG IRAK
Yezidi's dachten in Koerdisch gebied
veilig te zijn voor Isis. Tot de
Koerden op de vlucht sloegen.
66 Ik moet vaak huilen,
maar ben blij dat er nu
eindelijk gerechtigheid is
BEIROET - Adnan Othman dacht
veilig te zijn. In zijn woonplaats
Sinjar in het noorden van Irak
werden de 30-jarige professor en
zijn mede-Yezidi's beschermd
door peshmerga's, soldaten die
net als zij van Koerdische afkomst
zijn. Deze strijders leken na de ne
derlagen van het Iraakse leger de
enigen die de opmars van IS kon
den stuiten. Eenheden van de
soennitische IS, de Islamitische
Staat in Irak de Levant, voorheen
Isis, staan bekend om de terreur
waar ze andersgelovigen aan
blootstellen. De Yezidi's, wier ge
loof een mengeling is van chris
tendom, soefisme, zoroastrisme
en andere godsdiensten, zijn in
de ogen van IS duivelsaanbidders
voor wie slechts twee opties open
staan: bekering of het zwaard.
Maar zo lang de peshmerga's voor
veiligheid zorgden, waren de Yezi
di's veilig.
Totdat Adnan zondagochtend uit
het raam keek en de Koerdische
troepen op de vlucht zag slaan.
De soldaten van IS waren in aan
tocht. Hij maakte zijn vader,
broers, vrouw en kinderen wak
ker en vluchtte voor zijn leven.
En met hen zo'n 140.000 andere
Yezidi's, schat de Verenigde Na-
Er zijn veel
zieke kinderen,
maar de
dokters zijn
gevlucht
ties. Eerst naar Dohuk, 175 kilome
ter verderop. Door de vele duizen
den auto's die over de weg slinger
den, duurde de tocht 24 uur.
Rond de 50.000 Yezidi's vlucht
ten te voet de bergen boven Sinjar
in. Zo ook twee neven van Ad
nan, met hun kinderen. „Ik heb
ze een keer gesproken. Toen zei
den ze geen water meer te heb
ben, en de batterij van hun mo
bieltje was bijna op." Sindsdien is
de lijn dood. Hij weet niet of ze
nog leven.
Er zijn al zeventig mensen, onder
wie veertig kinderen, overleden
in het kale gebied. Unicef schat
dat er tot 25.000 kinderen op de
berg vast zitten. „Dit is een trage
die van een immense dimensie",
zegt David Swanson, woordvoer
der van de VN-noodhulporganisa-
tie OCHA. Hij stelt dat er gisteren
mensen van de berg af werden ge
haald, maar hoeveel en waar ze
naartoe zijn gebracht weet hij
niet.
Irakees parlementslid Vian Dak-
heel, zelf een Yezidi, kon dinsdag
in het parlement haar tranen niet
bedwingen toen ze de situatie
van haar geloofsgenoten be
schreef. „Mijn mensen worden af
geslacht. Red ons!"
In Shariya, een klein dorpje onder
Dohuk, verzamelden de Yezidi's
zich. „Ik kan de situatie hier moei
lijk beschrijven", vertelt Shivan Si
mo die met andere jonge mannen
noodhulp verleent. Hij denkt dat
80 procent van de Yezidische ge
meenschap het gebied heeft verla
ten. „Er zijn hier duizenden men
sen. Er zijn veel zieke kinderen,
maar de dokters zijn gevlucht. En
we hebben niet genoeg water en
eten voor iedereen", vertelt hij
desperaat per telefoon. „Het is
een chaos! Waar is het Westen?"
De meeste Yezidi's willen Tiet
land uit. Adnan voelde zich ook
in Dohuk niet veilig. Op woens-
zo&tfer
p£vv- v
.c\
- *'jX
f* ïjw-j
*v w
X
dagavond ging het gerucht dat IS
voor de poort stond. Halsoverkop
vertrok de familie weer, richting
de Tlirkse grens. Daar staan nu
duizenden mensen te wachten
om Tlirkije binnen te mogen. „Ie
dereen is op de vlucht. Er zijn
hier oude mensen, kinderen, het
is een vreselijke situatie", vertelt
hij geëmotioneerd. Veel mensen
hebben geen paspoorten. Ook Ad-
nan's dochter van 2,5 heeft geen
papieren. „We zijn nu aan het kij
ken naar smokkelroutes. We kun
nen hier niet blijven."
Tbrkse beambten meldden giste
ren dat er circa 150 Yezidi's zijn
toegelaten. „Degenen met een pas
poort zijn de grens over, maar de
duizenden die dat niet hebben,
wachten aan de andere kant van
de grens", zei de burgemeester
van een plaats in Zuid-Turkije
waar Yezidi's zijn ondergebracht.
Boek nu: www.effeweg.nl of bel 0529 46 96 67
Het Rode Khmer Tribunaal be
paalde dat Nuon Chea (88) en
Khieu Samphan (83) schuldig zijn
aan misdaden tegen de menselijk
heid en de rest van hun leven ach
ter tralies moeten. Nuon Chea en
Khieu Samphan zijn daarmee de
eerste Rode Khmèrleiders die zijn
berecht. Ruim 35 jaar na de val
van het regime, dat Cambodja tus
sen 1975 en 1979 naar de afgrond
bracht en aan zeker 1,7 miljoen
mensen het leven kostte, voelt
het voor veel slachtoffers als een
bevrijding dat de leiders na decen
nia alsnog worden gestraft.
„Ik moet vaak huilen als het over
de Rode Khmer gaat, maar ben
blij dat er nu eindelijk gerechtig
heid is voor het enorme verdriet
dat ons is aangedaan", zegt Mok
Kimleng, één van de vele opge
luchte slachtoffers. De 54-jarige
Cambodjaanse verloor haar vader
tijdens het bewind, een verlies
dat diepe littekens heeft achterge
laten. „Wat mij betreft straffen ze
daar nog meer mensen voor."
Volgens één van de openbare aan
klagers van het tribunaal, Chea
Leang, heeft de rechter 'de enige
juiste beslissing genomen'. „Dit
vonnis draait de klok niet terug
en wekt de doden niet weer tot le
ven, maar ik geloof dat het de
slachtoffers gerechtigheid
brengt", aldus Leang kort na de
uitspraak.
Bijna drie jaar aan zittingen gin
gen aan de uitspraak vooraf. De
bij Acces to Justice Asia werkza
me Vinita Ramani zag in die tijd
Keuze uit hongerdood of
door onze correspondent
Fernande van Tets
Shivan Simo, gevluchte Yezidi
aaagse Dusreis
VA.
H";u ïl|l J v
f* TS
Vertrek: 20, 23 aug
Inclusief: 3 hotelovernachtingen, 3x ontbijtbuffet en vervoer per luxe touringcar
U verblijft in een 3# hotel, de kamers zijn voorzien van douche en toilet.
Het hotel beschikt over een lift.
Ook supervoordelige stedentrips mogelijk naar:
Parijs Berlijn Londen Praag Antwerpen
- V:
-ix
x
V :-V&a£' y-?-
v.-
't'
- i
«f"
-? A jêL\-'
f-i
door onze correspondent
Ate Hoekstra
l
Alle fouten voorbehouden. Prijzen zijn vanafen per persoon o.b.v. boeking van 2 personen. /£5D **2
Exclusief excursie- en entreegelden en €18,- reserveringskosten per boeking.
I
PHNOM PENH - In Cambodja is emo
tioneel gereageerd op de levenslan
ge celstraffen voor leiders van de
Rode Khmer. Slachtoffers en nabe
staanden waren vanuit het hele
land naar het door de VN gesteun
de tribunaal afgereisd en vielen el
kaar gisteren kort na het vonnis in
de armen.
Mok Kimleng
