100-jarige klom uit het raam en verdween 7V Leestip ZOMERKRANT 3 DE 100 JARIGE MAN DIE UIT HET RAAM KLOM EN VERDWEEN De Zweedse schrijver Jonas Jonasson bracht in 2009 zijn roman uit. De titel van het boek: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween. Een jaar later was het verkozen tot het beste boek in Zweden en werd het vertaald in dertig talen. De populariteit van het boek heeft ook met de opvallende titel te maken. Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het ver zorgingshuis waar hij al jaren zit. Maar voor het feest losbarst, krijgt hij het op zijn heupen en ver trekt. Allan vindt dat hij zijn tijd beter kan besteden, klimt uit het raam en belandt in een road-trip van avonturen. Zo let hij even op iemands koffer, maar voordat die terug is stapt Allan al met de kof fer een bus in. De koffer blijkt vol met maffiageld te zitten, waar door een achtervolging ontstaat. Ondertussen maakt Allan nieuwe vrienden die hem helpen bij zijn vlucht. Hij kent geen angsten en staat niet lang stil bij de beslissin gen die hij neemt. Het verhaal wordt op een luchtige manier geschreven. De schrijver beschrijft zijn karakters ook erg beeldend. Zo klimt Allan uit zijn raam op zijn pantoffels en vraagt zich nog af of hij weer naar bin nen moet klimmen om schoenen aan te trekken. Het boek leest makkelijk weg door de vele humo ristische passages. „Oh, wat zijn het er veel! Prachtig!", fluis tert een man tegen zijn vrouw. Ze knikt opgetogen en zegt dat hij niet zo hard moet praten, omdat de zeehondjes an ders het water weer induiken. Er is ons op de site en in de folders niets te weinig beloofd: een hele groep zeehon den ligt op een zandbank. Zesendertig op het zand, twee in het water. Verrekijkers zijn niet meer nodig, met het blote oog is te zien dat er veel verschillende soorten zeehonden liggen. Grote, donkere dieren, kleine lichtere en grijze met vlekken. Sommige liggen ontspannen in de zon, andere bewegen met hun staart door het water en een klein zeehondje hupst over het zand richting het water. Daar zwem men er twee stukjes langs de zandbank, hun kopjes nieuwsgierig naar alle kanten bewegend. Het is een indrukwekkend ge zicht. Een echte Zeeuwse natuurbele ving. Ongeveer tien minuten kijken de passagiers naar de zeehondjes. „Ze zijn zo lief, zo mooi...", fluistert een meisje tegen haar moeder. De kapitein keert de boot, zodat mensen Dit is speciaal. We hebben nog nooit zeehonden in het wild gezien, alleen in het Dolfinarium aan de andere kant ook goed kunnen kij ken. Dan zegt de gids dat we afscheid gaan nemen van de dieren. De boot start en gaat weer richting Zierikzee. Voor kapitein Gerard Hoogstad zijn de zeehondjes niet meer zo bijzonder, hij ziet ze minstens twee keer per week. „Je raakt eraan gewend, maar vervelen doet het nooit. We doen al twintig jaar rond vaarten over de Oosterscheid e, de zeehon densafari is er nu drie jaar. Het is erg suc cesvol, we zitten elke reis vol. Veel toeris ten, meestal zestig procent Duitsers." Op de site van de Frisia kun je plaatsen reserveren voor een rondtocht, net zoals bij de VW of telefonisch met Coby. De mensen die voor aanvang van de tocht te vergeefs wachtten op een plaatsje, reser veerden direct voor volgende week. Coby: „Het is afhankelijk van het tij hoe vaak we kunnen varen. Volgende week valt het gunstig, dan kunnen we dinsdag twee tochten doen. We doen de zeehon densafari tot oktober." Hoewel Coby de tocht al talloze keren ge maakt heeft, geniet ze er nog steeds van: „Het is altijd erg gezellig. Gisteren kwam een mevrouw naar me toe die vorige week meegevaren had. Ze gaf me een cd met zeehondenfoto's. Die zet ik dan weer op Facebook. Geweldig toch?" DONDERDAG 7 AUGUSTUS 2014 door Jerry van Luijk De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween ligt in de winkel voor 19,95 euro. Hardcover versie van de roman van Jonas Jonasson. een hoog knuffelgehalte Miranda van der Steen, passagier www.frisiarondvaarten.nl De zeehondensafari is erg geliefd: de tweehonderdvijftig plaatsen die de boot heeft, zijn elke dag gevuld met mensen die zeehonden willen zien.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 39