Meeslepende en hilarische brieven uit Amerika E-bikes gestolen
2i
W
WALCHEREN 25
Scheldeterrein
als tweede thuis?
Het idee van het Scheldeterrein
als woonwijk gaat misschien wel
overboord: het college van B en
W voelt ervoor om een deel van
het terrein te (laten) bebouwen
voor mensen die er niet perma
nent wonen.
Het noordelijk deel, boven de Aag
je Dekenstraat die binnenkort
wordt doorgetrokken, zou kun
nen worden verkocht. Aan wo
ningcorporatie L'escaut en haar
partners bijvoorbeeld, die graag
ruim driehonderd woningen wil
len bouwen in de wijk. Het zuide
lijk deel, rond het Dok en de jacht
haven die daar moet komen, kan
een wijk worden voor mensen
die een deel van de tijd in Zee
land willen wonen.
Het is één van de scenario's die
John de Jonge gisteren tijdens de
derde zomersessie (thema: 'Schel
deterrein en de schuldenlast')
voorlegde aan de gemeenteraad.
Alle alternatieven kosten direct
geld, maar verminderen de finan
ciële risico's op de langere ter
mijn.
Niets doen is riskant: in 2030 zijn
de kosten (investeringen plus ren
te) voor het terrein opgelopen tot
130 miljoen euro. Dat geld zou
moeten worden terugverdiend
door de verkoop van grond. Ieder
een lijkt er inmiddels van over
tuigd, dat dit niet realistisch is.
„We gaan ervan uit dat er tachtig
procent kans is dat dit scenario
niet uitkomt", zei De Jonge.
Waarom, vroeg Geoffrey Sips (Pro
gressief Ondernemend Vlissin-
gen), gaat de gemeente niet uit
van het slechtste scenario: dat er
helemaal niets wordt verkocht?
Het antwoord was simpel. „We
kunnen nu honderd miljoen ver
lies nemen", zei De Jonge. „Maar
dat geld hebben we niet."
Vlissingen zit klem: er is geen
geld voor een snelle oplossing en
langer wachten wordt alleen
maar duurder. Na de zomer moet
de raad een besluit nemen.
veaus: bij de gemeenteraad, bij
het college en bij de ambtenaren.
We moeten met elkaar de ernst
van de situatie onderzoeken en
een oplossing vinden. We moe
ten de kosten verlagen. Kosten
die we ooit gemaakt hebben en
waarvoor we nu de rekening ge
presenteerd krijgen."
Kan dat?
„Ja, dat kan. De burger is niet be
reid om de rekening te betalen,
dus we zullen wel moeten. We
moeten kijken wat we hebben
aan bezit en of dat eventueel ver
kocht kan worden. We moeten
ons ook afvragen of we de goede
dingen doen. Kunnen zaken an
ders, beter? Dat zit niet zo in de
cultuur van de gemeente, of van
de overheid in het algemeen. Ik
denk dat de productiviteit bij de
gemeente omhoog kan. Bedrijven
zijn erop gericht om ervoor te zor
gen dat de productiviteit elk jaar
stijgt. Bij de gemeente is dat niet
zo. Onze kosten stijgen vanzelf,
en als we elk jaar hetzelfde blij
ven doen met hetzelfde aantal
mensen, neemt de productiviteit
dus af."
„We hebben in goede tijden een
hele grote broek aangetrokken.
De vraag is nu: zijn we daar wel
van? Het kost wel geld, geld dat
we niet hebben. Woensdagavond
houd ik een praatje bij de premiè
re van de rockopera 'O die Zee'.
Een geweldig evenement, bijna
zonder overheidssubsidie. Natuur
lijk helpen we ze wel, maar ze krij
gen geen subsidie.
En de zorg: is het wel reëel dat
mensen met hoge inkomens on
dersteund worden in allerlei din
gen? We zijn kritisch aan het kij
ken wat we wel en niet moeten
doen als gemeente."
Is het op te lossen?
„Ja. We zijn nu - in de zomerses
sies - met de raad in gesprek over
de dilemma's waar we voor staan.
Binnen de kaders die raad stelt,
lossen we het op. Dat is geen
vraag meer, maar een opdracht.
Of de urgentie nu is doorgedron
gen bij de raad zelf? Nee, ik denk
het niet. Ik krijg nog steeds dage
lijks mails met verzoeken van
raadsleden. Het moet in alle gele
dingen doordringen dat het geld
op is. Daar maak je op korte ter
mijn geen vrienden mee, maar
het is essentieel om Vlissingen de
toekomst in te laten gaan."
Gebeuren er nog leuke dingen in Vlis
singen de komende jaren?
„We moeten leren om de goede
dingen met elkaar te vieren. Als je
ziet hoe mooi Vlissingen de afge
lopen vijfjaar is geworden, hoe
de stad is opgeknapt.... Vlissingers
mopperen veel, dat zit een beetje
in de Vlissingse natuur. Mis
schien moeten we als actie ge
woon eens roze brillen uit gaan
delen."
De verwijzing naar Ik Jan Cremer,
door de auteur van begin af aan
ook een onverbiddelijke bestseller
genoemd, is niet toevallig. Een
van de mooiste passages in US Air
Mail gaat over Jan Cremer.
Het is 1967. De Nederlandse suc
cesauteur verblijft in het Chelsea
Hotel in New York en Gouds
waard interviewt hem voor de re
gionale krant New Haven Regis
ter. Cremer heeft een vertaler no
dig voor Ik Jan Cremer II en vraagt
Goudswaard daarvoor.
Een citaat: De vertaling voor Jan
Cremer wordt een gebed zonder end.
Verleden week belde hij me op de
krant waar de vertaling bleef. Ik zei
dat ik tien bladzijden klaar had.
„Godverdomme, zo weinig?" Ik: „Ja
Jan, ik heb ook nog ander werk te
doen en tussendoor ben ik ook nog
getrouwd." JC: „Dan moet je minder
neuken en meer vertalen. Ik zit er
dringend op te wachten."
De verleiding is groot nog veel
meer te citeren, want de hilari
sche episode is dan nog lang niet
ten einde. Maar dit is al een goede
indicatie van wat lezers van US
Air Mail kunnen verwachten. Cre
mer is een beroemdheid gewor
den, maar Goudswaard - die na te
rugkeer in Nederland als journa
list bij de PZC ging werken -
heeft vergelijkbare avonturen be
leefd. Hij heeft het calvinistische
Zeeland verlaten om met een
vriend vanuit de Verenigde Sta
ten een wereldreis te maken,
maar omdat de vriend nooit komt
opdagen, blijft hij hangen in New
Haven. US Air Mail bevat bewer
kingen van de meeslepende brie
ven die hij in de roerige periode
van provo en hippiedom, de Viet-
nam-oorlog en de moorden op Ro
bert Kennedy en Martin Luther
King naar het thuisfront stuurde.
Het zijn vlotgeschreven observa
ties van een Europeaan die ver
wonderd rondkijkt, van een derti
ger en zijn tubulente liefdesleven,
van een journalist die niets liever
wil dan schrijver worden. Nu, als
zeventiger, publiceert hij zijn de
buut, in een mooie vormgeving.
Het verdient een onverbiddelijke
bestseller te worden.
GOES - Dieven hebben het voor
zien op elektrische fietsen die ze
weghalen uit de bergingen van se
niorencomplexen. De afgelopen
week verdwenen er uit stallingen
in Goes tien- en in Yerseke acht
elektrische fietsen.
DONDERDAG 7 AUGUSTUS 2014
ernstig, maar niet hopeloos
§1 Wethouder John de Jonge van financiën: „Het geld is op. Dat moet in alle geledingen doordringen." foto Ruben Oreel
door Ernst Jan Rozendaal
MIDDELBURG - US Air Mail is een
boek met brieven die Vlissinger
Boudewijn Goudswaard tussen
1965 en 1974 vanuit Amerika naar
Zeeland stuurde. Met gevoel voor
humor stelde de schrijver gisteren
tijdens de presentatie van zijn
boek in Middelburg dat het 'toch
wel een onverbiddelijke bestseller
moet worden'.
Voormalig PZC-journalist
Boudewijn Goudswaard
publiceert boek over zijn
Amerikaanse avonturen.
Boudewijn Goudswaard: US Air Mail,
De Drukkerij/ Schrijverspodium,
19,90 euro.
HAIRPASHIOM-HAILS-VISAGIE
Wij hebben contracten mét
atte zorgverzekeraars
Weegbree 2S Kapéie iel. 0tt3 330100
•*vw«,fcapsa!onw8tese N
