Snijverlof 14 GEZOND GRIJS GEBIED Marcel Olde Rikkert De vakantietijd is een mooie periode om ach teroverleunend na te denken over waar je nor maal niet aan toekomt. Om ver volgens te besluiten over een ver bouwing of verandering van werk. In de gezondheidszorg zou den we daarom vaker een vakan tieperiode moeten inlassen. Even achteroverleunen voordat we tot actie overgaan. Die tijd is er vaak wel, omdat het leeuwendeel van de ingrijpende behandelbeslissin- gen te maken heeft met chroni sche ziekten. Af en toe zie ik al dat een oudere patiënt zo'n vakantie krijgt toebe deeld van zijn medisch specialist. Ik heb dan het genoegen dat die patiënt een 'vakantiebezoek' af legt op onze afdeling om te kij ken of dat nieuw licht op de zaak kan werpen. Een oudere heer van buitenlandse afkomst bijvoor beeld kwam langs met zijn doch ter in een time-out op weg naar een operatie in zijn gelaat. Door bijkomende ziekten en proble men wisten ze niet of de ingreep wel winst zou opleveren. Een da me met een probleem aan haar hartklep kwam langs in de vier weken verlof, die ze van haar car dioloog had gekregen om te be slissen of ze wel of geen nieuwe klep zou willen. Dat zijn geen simpele vakantievragen. Ik pro beerde ze te helpen door hen een andere kijk te bieden op hun zorg landschap. Daar waar niet hun ziekte, maar juist hun levensver wachting, kwetsbaarheid en wat ze niet kunnen maar wel willen, centraal staan. Ik probeerde bei den te gidsen in de lijn van een al in zestig landen bestaande bewe ging, die opkomt voor het maken van verstandiger keuzes. De Amerikaanse oprichters van die beweging signaleerden veel verspilling in de zorg, zowel van levenskwaliteit van patiënten, als van geld en energie van ons alle maal. Geholpen door de wereld wijde economische crisis, is hun beweging gaan vliegen. Verras send genoeg vonden ze veel weer klank bij de media. Zelfs behou dende tijdschriften als het mode blad Vogue besteedden er pagina groot aandacht aan. De dokter die verstandig wil kiezen met zijn pa tiënt wordt trendy. Direct het mes trekken, lijkt ineens minder sexy en macho. Ook in Neder land is de beweging gestart en ko men de eerste stemmen op voor Verstandiger kiezen'. U kunt uzelf en uw dokter helpen door een paar simpele vragen te stel len, voordat die geplande scan of ingreep wordt uitgevoerd. Heb ik deze test of behandeling echt no dig? Wat zijn de risico's? Zijn er geen simpeler mogelijkheden? Wat gebeurt er als ik niets doe? Wat kost het allemaal? Dat vraagt u in het buitenland wel als u in het ziekenhuis komt, maar waar om hier eigenlijk niet? Mijn vakantietip: geef u en uw dokter op tijd snijverlof en stel ook in eigen land de vijf verstan dige vakantievragen. De antwoor den vullen de TomTom, waar mee u veilig en verstandig uw zorgbestemming bereikt. Dementie is niet iets dat je alleen kan overkomen als je oud en gepensioneerd bent. Er is een grote groep patiënten tussen de 40 en 65 jaar. Op die leeftijd is diagnosticeren lastig. „Mensen zijn vaak helemaal niet vergeetachtig." Bij dementie denken de meeste mensen nog steeds aan een oude man of vrouw: de stereo type alzheimer-patiënt die niet meer weet welke dag het is en zelfs de kinderen niet meer herkent. „We zien de mentie als iets dat bij het ouder worden hoort", zegt Yolande Pijnenburg, neuro loog bij het Vumc Alzheimercentrum in Amsterdam. „Deels klopt dat natuurlijk, want van de 250.000 dementerenden in Ne derland is het gros boven de 65 jaar. Maar ons land telt ook ongeveer 15.000 demente renden tussen de 40 en 65 jaar; de grootste groep is 55-plus. Mijn indruk is dat dit aan tal toeneemt. Op het Vumc Alzheimercen trum zien we meer en meer jonge mensen. Waarschijnlijk ook doordat de ziekte nu be ter wordt herkend." jonge patiënten hebben twee specifieke vormen van dementie. De bekendste is de ziekte van Alzheimer die zich meestal ken merkt door geheugenverlies en moeite met informatie verwerken. Minder bekend is frontotemporale dementie (FTD), waarbij het voorste gedeelte van de hersenen het laat afweten. Deze FTD-variant leidt tot ka- rakter- en gedragsverandering en over- zichtsverlies. je zou zeggen dat FTD-dementie dus ge makkelijk te onderscheiden is van alzhei- mer. Maar dat is niet het geval. Recent pro motieonderzoek van Esther Poortvliet- Koedam en co-promotor Pijnenburg toont aan dat ook één op de drie jonge alzheimer- patiënten helemaal niet vergeetachtig is. Net als FTD-patiënten hebben ze atypische klachten. Mogelijk ontstaan karakterveran deringen en overzichtsproblemen in het da gelijks leven. Andere eerste verschijnselen zijn moeite met het vinden van woorden of haperende spraak. „Het meest voorkomend binnen atypische alzheimerbeelden is de posterieure cortical atrofie variant", vertelt Pijnenburg. „Patiën ten krijgen dan moeite met visuele waarne ming. Ze raken gemakkelijk de weg kwijt of hebben moeite om voorwerpen te her kennen of juist te lokaliseren." Deze verscheidenheid aan symptomen van dementie op jonge leeftijd is een grote val kuil voor zowel patiënten, familie als art sen. „Aan dementie wordt al niet snel ge dacht bij mensen tussen de 40 en 65 jaar. Maar al helemaal niet als er geen sprake is van geheugenverlies waarmee dementie nog altijd in eerste instantie wordt geasso cieerd." De laatste jaren geeft bijvoorbeeld Alzhei mer Nederland veel voorlichting over ver schijnselen van dementie op jonge leeftijd. Desondanks blijft de diagnose lastig te stel len. Pijnenburg vervolgt: „Jonge mensen met FTD of alzheimer zijn vaak heel gewo- 'Alex, een 55-jarige magis traat gaat samen met zijn echtgenote op consultatie in de geheugenkliniek omwille van toenemende problemen met zijn kortetermijngeheu- gen. Zijn oordeelsvermogen is de laatste tijd ook vermin derd en zijn werk organise ren lukt hem ook niet meer. Zij echtgenote beschrijft ge dragsveranderingen zoals verminderd initiatief en prikkelbaarheid. Een hersen scan toont een verminde ring van het hersenvochtvo- lume en de biomerkers in het cerebrospinaal vocht zijn sterk afwijkend. Een di agnose van vermoedelijk ziekte van Alzheimer wordt gesteld.'* ne vaders en moeders die nog volop in het leven staan. Ze hebben naast het gezin een drukke baan als ze sluipenderwijs verande ren. Wat je veel ziet bij FTD is dat mensen minder betrokken en geïnteresseerd zijn in medemensen. Ze trekken zich terug, wor den stil en apathisch. Anderen zijn heel dwangmatig in hun handelen, ze wijken niet meer af van bepaalde vaste patronen. Er zijn ook patiënten die ontremd raken, de hand niet meer op de knip houden, bot te opmerkingen maken terwijl ze dat vroe ger nooit deden. Als juist de visuele waar neming vermindert, schatten patiënten niet meer goed in waar de tramrails loopt of op welk moment ze de roltrap op moe ten stappen." Meestal is het niet de patiënt zelf, maar zijn het partners, kinderen of collega's die als eersten een niet-pluisgevoel hebben. Pij nenburg: „Partners zoeken in eerste instan tie de oorzaak bij zichzelf. Ze denken: het zal wel aan mij liggen dat hij zich terug trekt. Ik ken verhalen van jongdementeren- 'Terugkijkend begonnen de eerste problemen toen Geert 50 was. Zijn vrouw Ria was 46 en werkte fulltime Geert begon afspraken te vergeten en had moeite met de financiën. Hij toonde minder initiatief en begon excessief te drinken. Wan neer Ria haar man hiermee confronteerde reageerde hij geïrriteerd. De problemen werden steeds ernstiger maar de huisarts en de psy choloog dachten dat er spra ke was van een depressie en relatieproblemen. Toen zij na vijf jaar een verwij zing naar een geheugenkli niek afdwongwerd er bin nen drie weken een diagno se gesteld: de ziekte van Alzheimer.' den die zijn ontslagen of in aanraking kwa men met de politie, omdat ze plotseling gingen stelen." Op het moment dat patiënten eindelijk met hun klachten bij een huisarts terecht komen, blijken ze vaak al vijf jaar ziek. Pij nenburg: „En omdat diagnosticeren ook dan nog lastig is, bestaat het gevaar dat de huisarts patiënten verkeerd doorverwijst. Alzheimerpatiënten met op de voorgrond staande visuele problemen zijn regelmatig naar de oogarts of opticien verwezen; ge dragsveranderingen van FTD-patiënten worden beoordeeld als depressie. Heel be grijpelijk, want symptomen van FTD en de pressie overlappen. Maar we moeten het voorkomen, want het betekent wel dat sommige patiënten jarenlang onnodig anti depressiva slikken." In het Vumc Alzheimercentrum focussen Pijnenburg en haar team zich op een bete re diagnostiek van dementie op jonge leef tijd. Het onderzoek van Poortvliet toont aan dat een verbeterde manier om Marcel Olde Rikkert is professor in de geriatrie. Ik ben toch niet dement? door Ingrid Beckers illustratie Nourdin Kouch

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 14