Geirnaert zonder zwembroek naar Vlissingen
Kim Huige houdt
SPORT 25
de wat schuchtere Brabander we
ten. „Ik ben er eerder al wel een
paar keer dichtbij geweest. Twee
de, derde, vierde of vijfde, maar
nog nooit werd ik eerste."
Met die eindzege rondde Van den
Oetelaar zijn al zo succesvolle
weekeinde in de Zak van Zuid-Be
veland fraai af. Naast die gedeelde
eerste plaats bij de 'six bars' werd
hij ook nog tweede in de nationa
le rubriek 1,30 meter, nota bene
achter zijn zusje. „Och, ik wist
dat zij een snel beestje heeft en
dat het moeilijk zou zijn om haar
eraf te rijden. Het was in elk geval
mooi dat we samen bovenaan ein
digden."
De door Louis Konickx gebouwde
omloop vroeg kracht en stuur
manskunst. Toch lukte het zes
tien combinaties door te stromen
naar de barrage. Als eerste starter
stuurde Margot Vermue de Mura-
no-dochter Uniek in 40,83 secón-
den foutloos rond.
Daarmee mocht de combinatie
uit Kwadendamme tot de laatste
sprong de hoop op de overwin
ning koesteren. Maar het venijn
zat in de staart. Kort wendend en
in de hoogste versnelling vlogen
Kim Huige en haar merrie Dame
de Coeur als een raket in 39 secon
den naar de fel begeerde overwin
ning.
„Hier ben ik ontzettend blij mee.
Winnen met een eigen gefokt en
opgeleid paard en ook nog op de
boerderij waar je bent geboren en
opgegroeid, geeft een apart ge
voel", vertelde Huige. „Maar het
was wel spannend. Het bleek niet
gemakkelijk om Margot te ver
slaan. En ongemerkt speelde ook
nog mee dat het de twee voor
gaande wedstrijden het net niet
lukte om te winnen."
„Ik had wel enkele combinaties
zien rijden. Wist dat er op de lan
ge lijn van hindernis vier naar vijf
en de wending naar de voor
laatste hindernis tijd was te win
nen. Gewaagd, maar mijn paard
gaf mij in het basisparkoers aan
dat het kon. Ze groeide in de wed
strijd, sprong super, liet zich ge
weldig schakelen en alles klopte."
In de wedstrijd nationaal 1.30m
twee fasen kwam Yenka Sips en
haar merrie Toplevel's Bella Fortu-
na een fractie tekort voor de over
winning. Met een bloedstollende
rit stuurde de amazone uit Ter-
neuzen de als een vlo over de hin
dernissen wippende Ukato-doch-
ter in 30,72 seconden door de
tweede fase.
Het leek voor de op nationaal ni
veau debuterende combinatie vol
doende voor de zege, maar Jack
Ansems stak daar een stokje voor.
De internationaal gelouterde prof
uit Poppel reed de schimmelruin
Remmits Copacabana in 30,56 se
conden naar de overwinning.
„Jammer", was de eerste reactie
van Yenca Sips.
„Het was best een pittig parkoers.
Lange lijnen en bochten volgden
elkaar snel op. En het stond be
hoorlijk aan de maat. Ik kwam als
dertigste binnen en toen waren
er nog maar twee combinaties
met dubbel nul. Maar Bella had er
geen moeite mee. Ze liet zich fijn
sturen en dacht goed mee. Ik ben
toch wel tevreden. Met een twee
de plaats in een deelnemersveld
van ruim honderd combinaties
kan je toch wel thuiskomen."
Tevredenheid heerste er ook bij
Carolein van de Plasse. De amazo
ne uit Wemeldinge eindigde met
de Querlybet Hero-zoon Delta
Mossel Daddy Cool op een fraaie
vierde plaats in 31,91 seconden.
„Daddy Cool is een sterk paard en
is daardoor soms wel eens moei
lijk te rijden. Maar dat gaat steeds
beter. Ook gedurende dit con
cours toonde hij weer veel pro
gressie."
In de barrage van de finale zetten
Yenka Sips en Bella Fotuna de
snelste tijd neer. Maar op de laat
ste hindernis kreeg de combinatie
een pechfout aan de broek en ein
digde als achtste. De overwinning
ging naar de zestienjarige Brabant
se Micky van de Oetelaar met de
merrie Amber. „Jammer", treurde
Yenka Sips, student aan de Hoge
school Zeeland, na. „Ik had graag
gewonnen. Maat ik heb bij mijn
debuut ook veel geleerd."
bij-
Het imago van het schaken mag
de laatste jaren flink zijn opge
waardeerd, veel niet-kenners den
ken nog steeds dat de sport vooral
om slimheid en zitvlees draait.
Maar da's lang niet alles, bena
drukt Geirnaert nog maar eens.
Hij is één van de 250 deelnemers
aan de achttiende editie van het
HZ-Schaaktoernooi en weet dat
hij een week lang met bijna niets
anders bezig zal zijn dan met de
denksport op de 64 velden. De
Bruggeling die in de Nederlandse
competitie voor Het Witte Paard
uit Sas van Gent uitkomt, legt
zich tot en met volgende week za
terdag een strak regime op. Na
het opstaan en het ontbijt gaat hij
hardlopen, daarna evalueert hij
zijn partij van de dag ervoor, be
reidt hij zich enkele uren voor op
de tegenstander die hij aan het be
gin van de avond treft, doet een
middagdutje, eet, speelt de wed
strijd en gaat weer slapen.
„Nee, ik ben geen prof', voegt de
nummer vier van België eraan
toe. „Ik heb een fulltime baan
maar ik heb wel m'n ambities. Ik
heb nu een rating van iets boven
de 2400 en wil graag terug naar
2450."
Geirnaert denkt dat negen schaak
partijen in acht dagen tijd hem
niet in de koude kleren zullen
gaan zitten. „Ik verwacht dat ik
aan het eind van het toernooi
heel moe zal zijn. Al zal dat voor
al van m'n resultaten afhangen.
Als je slecht speelt, ga je slecht sla
pen en kom je in een neerwaartse
spiraal. Daar kom je moeilijk uit.
Je gaat uitgeput naar huis."
Geirnaert is op papier de num
mer zeventien op de sterktelijst
van de 250 deelnemers. Hij twij
felt er niet aan dat de eerste zes
tien net zo serieus zullen schaken
als hij. „Maar ook een heleboel
zwakkere spelers komen hier met
ambities naartoe. Natuurlijk zijn
er die de toerist uithangen, maar
een groot deel is sterk gemoti
veerd. Ze trekken niet voor niets
een week uit om te schaken. En
dat kost hen heel wat geld. In de
eerste partijen ontmoet je minde
re tegenstanders. Dan zou je
krachten moeten sparen voor de
zwaardere partijen aan het eind
van de week. Maar dat zal nog
niet meevallen."
Yochanan Afek is kind aan huis in
het HZ-toernooi, en hoewel hij is
afgezakt naar de 35e stek van de
plaatsingslijst, pakt hij de zaken
toch nog serieus aan. De 62-jarige
Israëlische schaker, schaaktrainer,
schaakschrijver, schaakarbiter,
schaakjournalist en wat al niet
meer, gaat op tijd naar bed en be
reidt zich terdege voor op z'n vol
gende tegenstander. Fysiek doet
hij niet veel meer, alhoewel hij
aangeeft dat schaken niet alleen
een 'clash of brains', maar ook
een 'clash of bodies' is.
„Voor schaken heb je een goede
conditie nodig. Ik heb voormalig
wereldkampioen Anand in het
krachthonk bezig gezien en de
huidige wereldkampioen Carlsen
sport heel veel. Trouwens, Bobby
Fisher tenniste en zwom al." Afek
hoopt natuurlijk op een goede
vorm. En op goed weer. Het mag
niet te warm zijn. „The heat is a
killer", vindt hij. En verder hoopt
hij komende zaterdag hartstikke
moe te zijn. „Als dat niet het ge
val is, heb ik iets niet goed ge
daan."
Toernooileider Hans Groffen be
gon zaterdag al moe aan het toer
nooi, al was het in voorgaande edi
ties wel eens erger geweest. De
voorbereiding eist elk jaar zijn tol.
„Het was fijn dat de simultaan
van de Chinees Bu vrijdag al om
tien uur klaar was", meldt Grof
fen. „Het is ook wel eens half
twee geweest. En dan moest je de
volgende morgen gewoon weer
vroeg aan de slag. Natuurlijk, ik
ben nu niet op m'n fitst. Maar als
het toernooi eenmaal loopt, is het
zwaarste achter de rug."
door Lucien Roelandt
I Tim van den Oetelaar met Wallstreet gaat in de barrage over de tweede hindernis. Hij wint uiteindelijk met bijna
drie seconden verschil, foto Izaak Verkeste
NISSE - De druk voor Kim Huige in
de zaterdag verreden finale van de
klasse L op Jumpin' De Weel was
groot. Als laatste starter in de bar
rage had ze haar voorgangers zich
allemaal stuk zien bijten op de
prestatie van Margot Vermue, net
als Huige lid van de organiserende
vereniging De Weelruiters. Boven
dien greep de nu in het Limburgse
Kessel wonende Zeeuwse in de aan
loop naar de eindstrijd al twee
keer net naast de overwinning.
Maar Huige hield het hoofd koel.
Met een uitgekiende rit stuurde ze
haar merrie Dame de Coeur naar
een terechte overwinning.
door Koen de Vries
VLISSINGEN - Of hij een zwembroek
heeft meegenomen naar Vlissin
gen? Steven Geirnaert kijkt een tik
keltje verontwaardigd om die
vraag. „Nee", zegt de Belg dan reso
luut. „Ik kom hier om te schaken.
Niet om vakantie te viererv. Ik heb
trouwens wel hardloopschoenen
van het weekend het hoofd koel
