„los blijkt een
verbastering
van
Sint Joosland"
rockopera
„Homerus, de
grootste
dichter ooit
bestaan, komt
uit Zeeland
O DIE ZEE 11
1 t/m 23 augustus
Fort Rammekens
Na sluitingstijd
We kwamen tot de poort. Robuuste stenen
rezen uit de late renaissance op, en ver omhoog
zagen we nog uitgehakte sleuven in de boog;
ijzeren kettingen en ophaalbrug verdwenen
in de tijd dat licht geschut beschutting zou verlenen
't Was in oktober. Nevel zweefde aan en zoog
over de kreek een nieuwe kilte mee. Vocht toog
slikkend langs gesloten deuren. Er verschenen
nerven als grimassen. Scharnieren bloedden.
Brandnetels marcheerden langs het schelpenpad,
drongen voorbij de drempel. We konden overwegen
en zelfs besluiten later terug te gaan. Woede
sloot ons buiten. Ik kan me niet herinneren dat
onze blikken kruisten. Wel dat we zwegen.
Jacoline Vlaander
nenplaats kort en klein sloeg, poortjes dicht-
metselde, kanonsgaten versmalde en vele la
gen aarde op de kazematten schepte.
Het is dezelfde aarde waarin rond 1942 zigzag
gende loopgraven werden aangebracht. Fort
Rammekens behoorde tot de 2685 kilometer
lange verdedigingslinie Atlantikwall, en werd
als Stützpunkt Rommel opgetuigd met opstel
lingen voor geschut, machinegeweren en een
tankkoepel, waarvan enkele restanten nog te
bezichtigen zijn. De geluiden van destijds,
met als apotheose het gebulder van Royal Air
Force dat al bombarderend de inundatie van
Walcheren voltrok, zijn allang verstomd. En
in de toen ontstane kreken zul je de watervo
gels van nu tijdens de homerische rockopera
waarschijnlijk niet horen.
Maar tussen alle sporen van het geleefde leven
resoneren deze tijdperken natuurlijk gewoon
mee. Het zijn de aanknopingspunten voor in
spirerende vernieuwingen. Want ongetwij
feld zul je ervaren hoe de sfeer van weleer,
met helder uitgelichte contouren, enthousiast
bezongen en bespeeld, een stevige basis
vormt voor verder dwalen door de jaren. En al
weten we natuurlijk best dat rondzwalken
toch iets anders is dan voorgoed vertrekken,
en eveneens dat terugkeren niet hetzelfde
voelt als helemaal nooit uitgezworven zijn -
met het wervelende O die zee worden al die
grenzen energiek en avontuurlijk opgezocht,
waardoor tot ver buiten Zeeland ook het oude
fort herleeft.
En juist het contrast met deze haast stoïcijnse
setting in de loom zomerse augustusavonden
biedt een verrassend doorkijkje: misschien is
dolen niet zo vluchtig als het lijkt, en eigen
lijk van alle tijden.
Jacoline Vlaander is schrijver.
Van haar hand verscheen in 2013:
'Fort Rammekens. Een poort naar de
toekomst'.
Zij geeft in het kader van de Zeeland
Zomeracademie een interactieve
lezing over verleden, heden en
toekomst van het monument, en
onderzoekt daarin met de
toehoorders een metafoor.
Li
ZATERDAG 26 JULI 2014
I Het podium voor de acteurs en musici.
In Fort Rammekens leeft het verle
den intens, maar sta je in augustus
ook oog in oog met het decor van
O die zee.
O die
