V
N*
1
In het project Venster op
de Wereld belichten on
derzoekers een vierkante
kilometer bij Dreischor
van alle kanten. De PZC
tekent in een serie, rei
zend door de tijd, verha
len uit het gebied op.
Vandaag aflevering 7:
de watersnood van '53.
<z- '?■-
2 SPECTRUM
reportage
m
VENSTER OP DE WERELD
DREISCHOR
.y Brandweerkazerne
«ogT
Finse I* TT
woning Vm- burgemeesterswoning L
«I *s?
oc Begraafplaats
t
ie wind! Het is
het eerste wat
Kor van der Wer-
ve uit Dreischor
te binnen schiet
als hij terugdenkt
aan zaterdag 31 ja
nuari 1953, de vooravond van de wa
tersnood die Zeeland zou treffen.
„Het waaide enorm hard. Ons huis
had luiken. Die hoorde je steeds klap
peren in de wind."
Kor en zijn echtgenote Jannie maak
ten allebei de stormvloed mee. Hij
was bijna twaalf, zij zes jaar. Kor heeft
zich later intensief verdiept in de wa
tersnood en haalt graag herinnerin
gen op. Jannie, die destijds 'diep in de
polder' (aan het einde van de Welle-
weg) woonde, doet dat bij voorkeur
niet. „Ik heb er niet zoveel mee. Ik
kijk liever vooruit."
Kor woonde in 1953 in de Papenblok,
toen nog de naam voor een zijstraatje
van de Welleweg. Zijn vader, kanton
nier bij polder Dreischor, werd vanwe
ge het hoge water 's nachts uit bed ge
haald door een collega uit Noordgou-
we. „Die moest ook een andere colle
ga waarschuwen die verderop in de
dreef woonde. In het donker ging hij
naar het verkeerde huis, dat van Jan
Kip. Die zei: ik ga ook helpen. Met z'n
allen zijn ze vertrokken."
Een paar uur later stond het water tot
aan het plafond. Het gezin Van der
Werve was inmiddels naar de zolder
gevlucht. „Het angstigste was nog dat
je het water zag komen", zegt Kor.
„Het huis van Kip stortte in en de
vrouw verdronk. Haar geschreeuw
hoor ik nog steeds. Dat vergeet je
nooit meer."
Op maandagavond werd het gezin ge
red. „Met de peilboot gingen we naar
Beldert. Overal hoorde je mensen roe
pen. Die geluiden over het water, dat
klonk zó sinister. In Beldert was buur
man Kip. Hij vroeg of we iets van zijn
vrouw wisten. Uiteindelijk had mijn
moeder de moed hem te vertellen dat
het huis er niet meer was. Hij zei: 'Als
zij verdronken is, dan ik ook' en
sprong zo het water in." Hij overleef
de de wanhoopsdaad.
Dreischor betaalde een zware tol bij
de watersnood: 32 inwoners kwamen
om het leven, tachtig procent van de
panden raakten zwaar beschadigd.
Duidelijk was dat het herstel jaren
zou vergen. De hulp die langzaam
maar zeker op gang kwam, zorgde er
voor dat Dreischor nauwe banden
kreeg met gemeenten elders in het
land. Renkum en Aalsmeer besloten
het dorp te adopteren en beloofden
'op zo ruim mogelijke schaal hulp en
bijstand te verlenen'.
Het bleken geen loze woorden. Op 9
juli 1953 was er een 'adoptiedag', waar-
bij een delegatie van beide gemeen
ten Dreischor bezocht. Zij kwamen
niet met lege handen. Renkum deelde
bijvoorbeeld 1250 'zevenweekse hen
nen' aan gezinnen uit om de pluim
veestapel weer op peil te brengen.
Aalsmeer schonk onder meer planten
en bloemen.
Daar bleef het niet bij. De uiteindelij
ke lijst met geboden diensten en goe
deren is lang. Renkum financierde on
der meer de bouw van een burgemees
terswoning op de locatie van het vroe
gere kasteel Windenburg, Aalsmeer
nam de bouw van een brandweergara
ge in de Ockersestraat voor haar reke
ning, terwijl Amsterdam (dat heel
Schouwen-Duiveland had geadop
teerd) zorgde voor de bouw van het
aanpalende botenhuis annex werk
plaats voor gemeentelieden. Kinderen
uit Dreischor werden ook uitgeno
digd om op vakantie te gaan in de
adoptiegemeenten.
De hulp aan Dreischor werd op 11 ok-
tober 1955 officieel afgesloten met het
leggen van de eerste steen van de bur
gemeesterswoning en de opening van
de brandweerkazerne en het boten
huis. Op 21 februari 1958, bij de ope
ning van het dorpshuis, werden Aals
meer en Renkum bedankt met een ge
brandschilderd raam, vervaardigd
door de Haagse glazenier Hans Lief-
kes. „Onze gemeenten zijn in de nood
met elkaar verenigd en dit zal blijven
de herinneringen opwekken", zei een
dankbare burgemeester Vermeulen.
Minder bekend is dat Dreischor ook
hulp kreeg uit het buitenland, zelfs
eerder nog dan uit eigen land. In zo
wel het Franse Courbevoie als
Varnamo in Zweden kwamen bijvoor
beeld spontaan succesvolle inzame
lingsacties op gang, terwijl arbeiders
van het Finse bedrijf Eklöf geld bij el
kaar legden waarmee een geschenk
woning kon worden gefinancierd.
Nu, ruim zestig jaar na de waters
nood, herinnert in Dreischor nog veel
aan '1953' en de banden die nadien
met andere gemeenten ontstonden.
Boven de ingang van de brandweerga
rage hangt bijvoorbeeld een tegelta
bleau met de wapens van Aalsmeer
en Dreischor, verbonden door golven.
Achter de gevelsteen van de vroegere
ambtswoning van de burgemeester
(inmiddels particulier bezit) moet
een verzegelde fles zijn ingemetseld
O*
k
O MgUMMIMJWIlWIIIU "'I .«WW»! 'Oö.
J°
co
Öo
03
A
door Rolf Bosboom
J e zag het
water komen
D
7 -
't-'
-,;ü:
v /fy
I
