'Ik heb in
een jaar
tijd alles
aangepakt'
'Nu doe ik
niks, alleen
mezelf
opvreten'
Werkloze
vrijwilligers
worden
minder snel op
hun uitkering
gekort.
BINNENLAND 5
VRIJWILLIGERSWERK
DEN HAAG - Achter de bar staan in
een theater, koffie schenken in
een verzorgingshuis, in het be
stuur zitten van een lokale vereni
ging. Het mag binnenkort mét be
houd van uitkering. Maar het is
de vraag of de nieuwe regels wel
soepel genoeg zijn.
Minister Lodewijk Asscher (Socia--
le Zaken, PvdA) verruimt de re
gels voor vrijwilligerswerk in de
WW. Nu geldt nog dat als érgens
in Nederland hetzelfde werk be
taald wordt gedaan, en dat is
bijna altijd zo, de werkloze vrij
williger wordt gekort op zijn uit
kering. Straks beoordeelt uitke
ringsinstantie UWV elke situatie
apart. Zolang alle medewerkers
bepaalde klussen voor een tehuis/
vereniging/buurtbus onbetaald
doen, mag een WW'er daar bij
springen.
De Nederlandse Organisaties Vrij
willigerswerk (NOV) vindt het de
hoogste tijd dat de minister actie
onderneemt. Het regent volgens
de NOV klachten van werklozen
die zich willen inzetten in de
zorg, cultuur en sport, maar dat
niet doen. Bovendien, zegt de
NOV, is het veel te strenge, huidi
ge beleid in strijd met de bood
schap die het kabinet uitdraagt
over de participatiesamenleving.
Kenniscentrum voor Sociale
Vraagstukken Movisie zet vraagte
kens bij de uitvoering. „Bij een
sportclub staat vaak één betaalde
kracht achter de bar, dan blijft het
nog steeds niet toegestaan om
daar als WW'er bij te staan",
vreest projectleider vrijwilligers
werk Ronald Hetem. „En als in
het verzorgingstehuis de koffie
ook door de activiteitenbegeleid
ster wordt geschonken, mag de
vrijwilliger dat niet."
Dat het UWV hier soepel mee om
gaat, verwacht Hetem niet. „Ze
zijn nu ook niet soepel, er zijn tal
loze verhalen van WW'ers die
een kamertje schoonhouden voor
een naaste en op hun uitkering ge
kort worden, omdat het UWV ze
ziet als huishoudelijke hulp."
Ze zijn bij het
UWV nu ook niet
soepel, dat blijkt
uit talloze verhalen
van WWers
Jeannette Schilling (58) uit Haarlem
raakte in 2011 werkloos maar
vond uiteindelijk dankzij vrijwilli
gerswerk weer een betaalde baan.
„Ik werkte bij een apothekersvere
niging als office manager, maar in
2010 werd die opgeheven. Ik zag
het aanvankelijk niet zo somber
in. Ik dacht aan nieuwe kansen
om te doen wat ik echt leuk zou
vinden."
Dat ging echter niet zo makkelijk:
in drie jaar tijd werd ze voor twee
sollicitatiegesprekken uitgeno
digd. „In het begin ging ik veel
sporten. Ik dacht, mijn tijd komt
wel. Maar uiteindelijk moest er
echt iets gebeuren: ik raakte in
een dip en het werd moeilijk om
positief te blijven. Toen werd ik
gevraagd door een buurtgenoot of
ik wou helpen een ouderensoos
te beginnen. Eerst zag ik er
enorm tegenop, maar na twee
keer vond ik het heel leuk."
Daarna had Schilling de smaak te
pakken. Ze ging aan de slag voor
een welzijnsorganisatie, hielp
mensen die extra huishoudelijke
hulp nodig hadden en verwerkte
enquêtes op de afdeling onder
zoek en statistiek van de gemeen
te. „Ik heb in een jaar tijd alles
aangepakt, maar wel gericht. Al
leen datgene dat ik kon gebruiken
om mezelf te ontwikkelen. Het is
heerlijk om te merken dat men
sen blij met je zijn, dat je merkt
dat je nog meetelt."
Bij een kleine woningbouwvereni
ging, die volledig draait op vrijwil
ligers, schreef ze een plan voor
het te runnen verenigingsge
bouw. „Dat kwam overeen met
de visie van de woningbouwver
eniging en toen hebben ze mij ge
vraagd of ik er coördinator wilde
worden. Ik ben nu hun eerste be
taalde kracht in honderd jaar."
Ze zet zich daarnaast nog steeds
in voor de ouderensoos, waar ze
vriendschappen heeft opge
bouwd. In al die tijd klopte ze
maar één keer bij het UWV aan,
om te vragen hoeveel ze aan vrij-
willigersvergoeding mocht bijver
dienen. „Ik heb voor het vrijwilli
gerswerk nooit toestemming ge
vraagd. Ik vind dat ook achterlijk.
Ik ben werkloos geworden voor
twee dagen in de week. Vrijwilli
gerswerk doe ik in mijn vrije tijd,
daar heeft het UWV niks over te
zeggen. Zonder vrijwilligerswerk
had ik nog steeds geen betaalde
baan gehad."
de parkeerplaats en de hoofdin
gang. Zo was ik onder de mensen,
kon ik een beetje netwerken en
zo misschien weer ergens aan de
slag komen. Ik ben 53, dat is geen
leeftijd waar werkgevers op zitten
te wachten."
Het UWV vond dit vrijwilligers
werk goed, maar door een hernia
kan Bruil het niet meer doen.
Nu wil ze dus haar handen uit de
mouwen steken bij een zorgcen
trum. „Het UWV zei dat ik daar
toestemming voor moest vragen.
Dat heb ik gedaan, maar het werd
afgewezen. Wat ik wil doen, kan
ook door een betaalde kracht ge
daan worden. Te gek voor woor
den! Ik heb het nagevraagd: dit
werk wordt nu niet, werd ook
nooit en zal ook nooit gedaan wor
den door een betaalde kracht.
Daar is geen geld voor."
Ze liet het er niet bij zitten en te
kende bezwaar aan. Ze wacht nog
steeds op een antwoord. „Als ik
dit nu toch ga doen, loop ik het ri
sico gekort te worden op mijn uit
kering. Daar zit ik natuurlijk niet
op te wachten. Nu zit ik niks te
doen en mezelf op te vreten. Ik
vind het heel krom: in de bijstand
móeten mensen werken om hun
uitkering 'terug te verdienen'. Ik
wil wat doen, maar mag het niet
omdat ik in de WW zit."
Volgens de nieuwe regels zou
Bruil het gewenste vrijwilligers
werk waarschijnlijk wel kunnen
doen.
Ineke Bruil (53) uit Doetinchem is
boos. Ze wil maar wat graag aan
de slag als vrijwilliger bij een
zorgcentrum. Ontbijt uitserveren,
bijspringen in het winkeltje, dat
soort dingen. Maar ze mag niet
van het UWV. Het werk zou ook
gedaan kunnen worden door een
betaalde kracht, werd haar mede
gedeeld. „Het is zo onrechtvaar
dig. Niet alleen voor mezelf, maar
ook voor de zorginstelling die zo
geen vrijwilligers kan vinden."
Bruil raakte begin 2013 werkloos,
nadat haar contract als administra
tief medewerker niet werd ver
lengd. „Je wil niet weten hoeveel
sollicitaties ik heb verstuurd.
Zelfs meer sollicitaties dan die ver
plichte vier per vier weken. Op
een gegeven moment wilde ik
wel weer wat doen. Thuiszitten is
het niet voor mij. Vorig jaar reed
ik daarom als vrijwilliger op de
shuttlebus van het Slingeland Zie
kenhuis in Doetinchem, tussen
VRIJDAG 11 JULI 2014
WWer mag achter de bar
door Freke Remmers
en Francine Wildenborg
Ronald Hetem, Movisie
Jeannette Schilling: „Zonder vrijwilligerswerk had ik nog steeds geen be
taalde baan gehad." foto Dlngena Mol/HH
Ineke Bruil: „Als ik dit werk nu toch ga doen, loop ik het risico te worden
gekort op mijn uitkering." foto Luuk van der Lee/HH
