De WK-wedstrijd
die geen enkel
land wil spelen
2 Brasil 2014
Kleine dood
Ron Vlaar presenteerde zich de afgelopen
weken bij Oranje als onverschrokken
verdediger. Is hij de nieuwe Jaap Stam?
Het laatste WK
dagelijks in de e
De Fransen noemen het
Le petit mort, De klei
ne dood. Je beleeft de
climax van een intens liefdes
spel en opeens is alles voorbij.
Het gevoel van euforie, van het
toeleven naar het absolute
hoogtepunt, is weg. De onver
mijdelijke inzinking volgt. En
de vraag of dit het nu was wat
je ervan had verwacht.
Voetbal is een heel ander spel,
maar de parade der emoties
verloopt ongeveer hetzelfde. Je
begint aan iets waarvan je ho
ge verwachtingen hebt, begint
steeds meer opgewonden te ra
ken als de apotheose nadert en
in één klap is alles over. Dan
sta je plots op een trieste, grij
ze ochtend op een veld in een
vreemde, onmetelijke wereld
stad. Jezelf afvragend waarom
je niet altijd alles krijgt waar
van je droomt.
Zie ze daar in stilte lijden, the
day after, tijdens de training
van Oranje in het oude Estadio
Pacembeu in Sao Paulo. Arjen
Robben moet zich zichtbaar
voortslepen, waar hij anders
niet te houden is. Hij had de
grote ster van het WK willen
worden, maar die droom is in
de kiem gesmoord.
Louis van Gaal zit zwijgend in
de dug-out, terwijl de regen
alles op een oer-Hollandse
herfstdag doet lijken. Waar is
het swingende, vrolijke en zon
nige Brazilië gebleven? Als de
spelers na afloop naar de bus
lopen, worden ze opgewacht
door tientallen Argentijnen
die 'Messi, Messi' brullen. Ook
dat nog.
Als troost wordt nog een soort
erehaag gevormd door toeris
ten uit alle windstreken, die
een bezoek brengen aan het
voetbalmuseum van Brazilië
en nog even een handtekening
willen scoren. Louis zet een
paar krabbels en zwaait als hij
in de bus stapt.
Het is mooi geweest zo.
SAO PAULO - Heeft Oranje plots
een Jaap Stam? En had Louis
van Gaal andere keuzes moeten
maken? De verloren halve finale
tegen Argentinië houdt de
gemoederen bezig.
Ron Vlaar is een aparte vent. Hij
is geen gangmaker in de kleedka
mer, zondert zich graag af en is
geen man van grote teksten.
Maar hij heeft wel een ijzeren
wil. De robuuste, ongepolijste
verdediger zwoer de afgelopen
twee jaar zo ongeveer alle ge
neugten van het leven af om op
het WK optimaal te presteren.
En dat doet hij. Vlaar bewees
woensdag tegen Argentinië dat
Nederlanders dus wel degelijk
kunnen verdedigen. In 120 minu
ten voetballen in de stijl van het
catenaccio won hij liefst 93 pro
cent van zijn duels. Lionel Messi
vond steeds een onverzettelijke
reus voor zijn neus.
Hebben we uiteindelijk dan
toch een nieuwe Stam? Wellicht
komt die conclusie nog te vroeg,
maar Vlaar bevestigde wel een
van de grote wetten van de
sport: met mentale kracht kun
je meer presteren dan je zelf ooit
voor mogelijk had gehouden.
DE DISSONANT
De mentale kracht die Vlaar wel
had, ontbrak bij de man die met
veel meer talent begenadigd is:
Robin van Persie. Hoe is anders
te verklaren dat hij geen schim
van zichzelf was in de knock-
outfase, in de wedstrijden waar
in het er écht om ging?
Was hij wel fit genoeg? Ook
Louis van Gaal, die voor het WK
een blind vertrouwen in zijn
aanvoerder had, leek teleurge
steld over de haast apathische
houding in het veld van Oranjes
topscorer aller tijden. Voor de
wedstrijd tegen de Argentijnen
voerde hij op de training al een
indringend gesprek met Van Per
sie. Wie lichaamstaal kan lezen,
trok de conclusie dat hier de
meester stond, die een van zijn
beste leerlingen ietwat bestraf
fend toesprak, in de hoop een ge
voelige snaar te raken.
Dat gebeurde dus niet. Nog
nooit wist Van Persie te excelle
ren op een groot toernooi. Op
het WK 2010 in Zuid-Afrika
scoorde hij in zeven wedstrijden
slechts één keer. In Brazilië haal
de hij alleen tegen Spanje en Au
stralië het niveau dat bij zijn sta
tus past. Arjen Robben bewees
dit toernooi weer dat hij van we
reldklasse is, Van Persie niet.
Het mooie van voetbal is dat je
achteraf dagen kunt praten om
alles in een breder, groter per
spectief te plaatsen. Toen Louis
van Gaal de ene na de andere in
valler zag scoren, werden dat
gouden wissels genoemd. Na
zijn verbluffende keeperstruc in
de penaltythriller tegen Costa
Rica heette het plots dat hij een
toverstaf had. Maar zijn keuzes
in de wedstrijd tegen Argentinië
pakten, opnieuw achteraf gerede
neerd, ongelukkig uit.
Had hij Nigel de Jong moeten
laten starten? Daar kun je over
twisten. De middenvelder speel
de een grote rol bij het beteuge
len van het Messi-gevaar, maar
Van Gaal moest wél een van zijn
drié wisselmogelijkheden ver
bruiken. En had hij Van Persie,
hoe beroerd hij ook speelde, niet
beter kunnen laten staan? Dan
had Tim Krul voor de penaltyse
rie als derde wissel opnieuw het
veld in kunnen komen.
Het aanwijzen van Vlaar als eer
ste penaltynemer is eveneens
voer voor discussie. De eerste
strafschop zet immers de toon.
Aan de andere kant: twee spe
lers weigerden, zo verklapte Van
Gaal, om als eerste aan de serie
te beginnen. Hij moest razend
snel schakelen. Met die weten
schap voert het te ver over een
blunder te spreken.
Met welke ogen kijken mensen
naar een voetbalwedstrijd? Is de
schoonheid van het spel het be
langrijkste of juist het resultaat?
Romantici kunnen onmogelijk
tevreden zijn met de presentatie
van Oranje op dit WK. Van Gaal
verloochende zijn eigen princi
pes en koos voor verdedigend
voetbal. In de laatste 240 minu
ten wist Nederland geen enkel
doelpunt te maken.
Maar wie de kunst bewondert
om een beperkt arsenaal maxi
maal te benutten, zal de bonds
coach roemen. De geschiedenis
zal leren welk beeld het langst
in de herinnering zal blijven.
nr?\
njglfn t I K
'&ES3&1
rrm
iff...
Uithuilen, de spullen bij elkaar ra
pen, laatste hapje, drankje, nog
een gloedvolle speech van de
bondscoach aanhoren en dan zo
snel mogelijk weg. Naar huis. Na
ruim twee maanden intensief sa
menleven in een soort van com
mune is het mooi geweest.
Als het aan de spelers van Oranje
had gelegen, was dit het scenario
na de onfortuinlijke nederlaag in
de halve finale tegen Argentinië.
Maar het routeboek van de FIFA
schrijft voor dat het Nederlands
elftal gisteravond incheckte voor
de zoveelste binnenlandse vlucht,
met ditmaal als bestemming de
hoofdstad Brasilia. Daar wacht
morgenmiddag de meest vreselij-
door Roel Wiche
Van Persie mist
veerkracht Vlaar
door Roel Wiche
DE ROTS
DE KEUZES
93
Ron Vlaar speelde in de halve finale
tegen Argentinië heel erg sterk. De
verdediger won liefst 93 procent
van zijn duels, een ongekend hoog
percentage.
HET SPEL
door Leon ten Voorde
Hoewel er na de strafschoppenserie tegen Argentinië iets is geknapt bij de
Oranje-spelers, moet de ploeg zich oprichten voor de troostfinale, foto DPd
BRASILIA - Bondscoach Louis van
Gaal heeft een laatste kunststukje
nodig om zijn spelers scherp te krij
gen voor de strijd om die vermale
dijde derde plaats tegen het gast
land Brazilië.
Oonze website/epaper
Gratis voor abonnees, verschijnt ook op zondag
