f Investeer in bekenden, die heb je straks nodig' VERDIEPING 11 Ht x Hij noemt ze 'voorsor teerders', gezonde klan ten die zich voorberei den op slechtere tij den. Het zijn uitzonderingen, zegt Ton Vermeulen van De Na tionale Woonduurverlenger. „Hooguit 5 procent sorteert voor. De rest wacht af." Je zou het niet direct verwachten uit de mond van een man die ad viseert hoe je zo lang mogelijk zelfstandig kunt wonen, maar hij geeft de wachtenden groot gelijk. „Waarom zou je nu al deuren bre der maken, als je uiteindelijk nooit in een rolstoel komt? Weg gegooid geld. Je kunt niet vandaag beslissingen nemen om je huis over twintig jaar geschikt te ma ken. Misschien heb je tegen die tijd iets heel anders nodig. Mijn benadering is: bekijk het stap voor stap." Met gemak sluiten mensen een deel van hun huis af. Ze komen dan niet meer boven. Bouwmarkten prijzen senioren producten intussen expliciet aan. Maar wil je een babyboomer zo ver krijgen dat hij ze aanschaft, dan kun je beter slimme handig heidjes aanprijzen, zoals elektri sche gordijnrails met afstandsbe diening. Dat valt beter dan optrek- beugels voor in de wc, zo weten ze bij de provincie Gelderland. Daar is nagedacht over de beste marketingstrategie om babyboom ers tijdig aan het denken te zet ten. Conclusie: begin niet over spullen die ze meteen associëren met zorg en afhankelijkheid, want babyboomers zijn veelal nog fitte struisvogels die zich jon ger voelen dan ze zijn. Volgens de provincie Gelderland kopen ze de zwaardere spullen, als de tijd er rijp voor is, uit zichzelf. Vermeulen komt bij zijn vaste abonnementhouders eens per jaar thuis kijken of er nog iets moet gebeuren. „Er zijn altijd spoedgevallen", zegt hij. „Ik was een keer bij een fragiele mevrouw die haar bovenarm had gebroken en een heel steile trap op moest. Dat zag er onheilspellend uit. Dan moet er een traplift komen, maar meestal red je het met sim pele ingrepen, zonder hakken en breken, je woning is de grote vij and niet." Het is belangrijker te investeren in een grote vrienden- en kennis senkring dan in een hoge toilet pot, stelt Vermeulen. „Want die hulp heb je straks wel nodig." Veel mensen weten zich met 'een enorme creativiteit en acceptatie' thuis te redden, zegt hoogleraar George de Kam, deskundig in ouderenhuisvesting. „Met verrassend gemak sluiten mensen een deel van hun huis af zodra dit niet meer goed toeganke lijk is. Ze komen bijvoorbeeld nooit meer boven. In theorie is zo'n huis dan ongeschikt. Maar mensen redden er zich vaak nog jaren goed." Voorzieningen in de buurt zijn van groot belang om het thuis lang vol te houden, zegt De Kam. Zoals een steunpunt waar oude ren advies krijgen, kunnen eten, elkaar ontmoeten. „Het is wel goed om je huis op tijd kritisch te bekijken. Ook preventief, want je kunt zo bijvoorbeeld een val voor komen." Kleine ingrepen zijn soms beter dan grote, zegt De Kam. „Er is zo veel in de handel, bijvoorbeeld materiaal om een trap aan te pas sen waardoor in méér en kleinere stapjes boven komt. Dat is beter voor je mobiliteit dan in een trap lift naar boven zoeven." Volgens onderzoekers zijn er tot 2040 meer dan 500.000 levensloopbestendige en aanleun woningen nodig. Zo'n 300.000 daarvan zouden koopwoningen moeten zijn. Woningcorporaties zijn al sinds de jaren '90 bezig met het 'opplussen' van woningen, ofwel complex na complex geschikt maken voor senioren. Het betreft dan sociale huurwoningen. Van de 65-plussers valt 30 procent minstens een keer per jaar. Meestal gebeurt dat thuis. VRIJDAG 11 JULI 2014 we wonen, maar hoe? George de Kam, hoogleraar

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 11