f
Investeer in bekenden,
die heb je straks nodig'
VERDIEPING 11
Ht
x
Hij noemt ze 'voorsor
teerders', gezonde klan
ten die zich voorberei
den op slechtere tij
den. Het zijn uitzonderingen,
zegt Ton Vermeulen van De Na
tionale Woonduurverlenger.
„Hooguit 5 procent sorteert voor.
De rest wacht af."
Je zou het niet direct verwachten
uit de mond van een man die ad
viseert hoe je zo lang mogelijk
zelfstandig kunt wonen, maar hij
geeft de wachtenden groot gelijk.
„Waarom zou je nu al deuren bre
der maken, als je uiteindelijk
nooit in een rolstoel komt? Weg
gegooid geld. Je kunt niet vandaag
beslissingen nemen om je huis
over twintig jaar geschikt te ma
ken. Misschien heb je tegen die
tijd iets heel anders nodig. Mijn
benadering is: bekijk het stap
voor stap."
Met gemak sluiten
mensen een deel
van hun huis af. Ze
komen dan niet
meer boven.
Bouwmarkten prijzen senioren
producten intussen expliciet aan.
Maar wil je een babyboomer zo
ver krijgen dat hij ze aanschaft,
dan kun je beter slimme handig
heidjes aanprijzen, zoals elektri
sche gordijnrails met afstandsbe
diening. Dat valt beter dan optrek-
beugels voor in de wc, zo weten
ze bij de provincie Gelderland.
Daar is nagedacht over de beste
marketingstrategie om babyboom
ers tijdig aan het denken te zet
ten. Conclusie: begin niet over
spullen die ze meteen associëren
met zorg en afhankelijkheid,
want babyboomers zijn veelal
nog fitte struisvogels die zich jon
ger voelen dan ze zijn. Volgens de
provincie Gelderland kopen ze de
zwaardere spullen, als de tijd er
rijp voor is, uit zichzelf.
Vermeulen komt bij zijn vaste
abonnementhouders eens per
jaar thuis kijken of er nog iets
moet gebeuren. „Er zijn altijd
spoedgevallen", zegt hij. „Ik was
een keer bij een fragiele mevrouw
die haar bovenarm had gebroken
en een heel steile trap op moest.
Dat zag er onheilspellend uit.
Dan moet er een traplift komen,
maar meestal red je het met sim
pele ingrepen, zonder hakken en
breken, je woning is de grote vij
and niet."
Het is belangrijker te investeren
in een grote vrienden- en kennis
senkring dan in een hoge toilet
pot, stelt Vermeulen. „Want die
hulp heb je straks wel nodig."
Veel mensen weten zich met 'een
enorme creativiteit en acceptatie'
thuis te redden, zegt hoogleraar
George de Kam, deskundig in
ouderenhuisvesting.
„Met verrassend gemak sluiten
mensen een deel van hun huis af
zodra dit niet meer goed toeganke
lijk is. Ze komen bijvoorbeeld
nooit meer boven. In theorie is
zo'n huis dan ongeschikt. Maar
mensen redden er zich vaak nog
jaren goed."
Voorzieningen in de buurt zijn
van groot belang om het thuis
lang vol te houden, zegt De Kam.
Zoals een steunpunt waar oude
ren advies krijgen, kunnen eten,
elkaar ontmoeten. „Het is wel
goed om je huis op tijd kritisch te
bekijken. Ook preventief, want je
kunt zo bijvoorbeeld een val voor
komen."
Kleine ingrepen zijn soms beter
dan grote, zegt De Kam. „Er is zo
veel in de handel, bijvoorbeeld
materiaal om een trap aan te pas
sen waardoor in méér en kleinere
stapjes boven komt. Dat is beter
voor je mobiliteit dan in een trap
lift naar boven zoeven."
Volgens onderzoekers zijn er tot 2040 meer dan
500.000 levensloopbestendige en aanleun
woningen nodig. Zo'n 300.000 daarvan zouden
koopwoningen moeten zijn.
Woningcorporaties zijn al sinds de jaren '90 bezig
met het 'opplussen' van woningen, ofwel complex
na complex geschikt maken voor senioren. Het
betreft dan sociale huurwoningen.
Van de 65-plussers valt
30 procent minstens een
keer per jaar. Meestal
gebeurt dat thuis.
VRIJDAG 11 JULI 2014
we wonen, maar hoe?
George de Kam, hoogleraar