Noémi leert
met haar ziekte
om te gaan
8 VERDIEPING
KINDERAFDELINGEN
de verpleegkundige
de diëtiste
Dat goed begeleiden van zieke kinde
ren nu eenmaal veel tijd (en dus geld)
kost, bewijst het verhaal van Noémi.
de kinderarts
„Hoe is het de afgelopen pe
riode met je gegaan", vraagt
verpleegkundige Elly Neder-
end deze ochtend geïnteres
seerd aan Noémi. Een blik op
de vele cijfers in haar dag
boek leert dat het meisje haar
ziekte goed onder controle
heeft. „Toch voelde ik me
laatst in bed duizelig, terwijl
ik het juist zo rustig aan had
gedaan", zegt Noémi. „Mijn
bloedsuikerwaarde bleek in
derdaad te laag. Hoe kan dat
en wat kan ik dan het beste
doen?"
Het advies dat Noémi van de
diverse deskundigen in het
ziekenhuis krijgt, is niet al
leen belangrijk voor nu, maar
ook voor haar toekomst. „Een
schommelende bloedsuiker-
spiegel kan in de kinderjaren
grote schade toebrengen aan
bloedvaten, organen en ogen.
Daarom is het de kinderge
neeskunde veel waard tijd en
energie te stoppen in de bege
leiding. Door nu te investe
ren, besparen we ons later
nog hogere kosten."
In het laatste gesprek die och
tend praat diëtiste Janneke
de Keijzer met Noémi en
haar ouders. Het meisje
wordt groter en groeit al
langzaam richting puberteit.
Hoe hierop dan te anticipe
ren? „Al die aandacht en de
vier jaarlijkse bezoeken zijn
zo ontzettend fijn", blikt Fer
ry later terug. „Als een auto
matisme leren we met onze
dochter met alle aanpassin
gen om te gaan."
De familie De Kruijff
schuift aan bij kinderarts
Karoly Illy. Noémi vertelt
hem hoe graag ze danst, hoe
inspannend dit ook is. „Pri
ma om te blijven doen",
moedigt de dokter haar ge
ruststellend aan. „Blijf je
waarden intussen goed me
ten en eet tijdig en verstan
dig. Schrik vooral niet als de
waardes een keer erg hoog
zijn. Je kunt dit met insuli
ne snel weer verlagen."
Later die dag legt de kinder
arts uit waarom het inten
sief begeleiden van kinde
ren met diabetes zo belang
rijk is. „Een polibezoek min
stens eens in de drie maan
den is zelfs een eis van de In
spectie van Gezondheids
zorg. Bij volwassenen gaan
we uit van hun eigen verant
woordelijkheid, maar dat
kun je van kinderen niet ver
langen. Het onder controle
proberen te krijgen van dia
betes, is een moeilijk proces.
Oók hun ouders helpen we
er daarom daarbij."
Ze mochten, nee moésten, de kinderarts 's nachts bellen op
zijn mobiele telefoonnummer. Niet eenmalig, maar om
de twee uur. Dan gaven Ferry en Erzsébet de Kruijff hem
de gemeten bloedsuikerwaarden van hun dochter Noémi
(11) door, bij wie kort ervoor diabetes was gediagnosti-
seerd.
Het is anderhalfjaar geleden dat Noémi opeens onevenredig vaak
moest plassen. Ook had ze continu dorst. De huisarts herkende de
klachten en verwees haar direct door naar het nabijgelegen Rivieren
land Ziekenhuis in Tiel. „We kwamen in een achtbaan terecht, zo in
tensief werden we vanaf dat moment begeleid", blikt Ferry terug.
„Die eerste week hadden we bijna dagelijks contact met verschillen
de zorgverleners van de kinderafdeling. Niet alleen kregen we uitge
breid voorlichting over de ziekte, vooral moesten we leren hoe met
diabetes om te gaan. Hoe meet je de bloedsuikerwaarde? Wanneer,
hoe vaak en in welke hoeveelheid moest Noémi insuline gaan spui
ten?"
Zo'n gekkenhuis als het in die eerste dagen was, is het nu niet meer.
Maar nog altijd gaat Noémi iedere drie maanden naar de poli van het
ziekenhuis. Met haar ouders brengt ze dan standaard een bezoek aan
de kinderarts, de diabetesverpleegkundige en de diëtiste. Ieder con
sult duurt twintig minuten.
Bovendien wordt er eenmaal per jaar uitgebreider onderzoek ver
richt en worden bijvoorbeeld ook haar bloed, urine en ogen gecontro
leerd. Verder is er een speciale ontmoetingsdag voor leeftijdsgenoot
jes met diabetes. Dan kunnen de kinderen uitgebreid aan elkaar vra
gen hoe ze hun situatie ervaren.
door Arnold Kluiters
