2014
Di Stéfano
was hart
en hersens
van Real
In Sheffield speelt
nog steeds een band
die Sabella heet
4 Brasil 2014
Koning Willem-Alexander en premier
Mark Rutte bezoeken de WK-finale als
Oranje zich daarvoor plaatst. Maxima is
er waarschijnlijk ook. De koning en
koningin wonen de halve finale niet bij.
Stefan de Vrij moet morgen Lionel Messi van scoren
afhouden. Achter de onbevreesde verdediger gaat
een gereformeerde jongen schuil.
Hij vormde de longen
en het hart van
Real Madrid. Hij gaf
de Spaanse club her
sens, inspiratie en
vaak nog een zwaard ook.
Superlatieven schieten te kort als
oudgedienden van Real Madrid
mijmeren over de mooie dagen
van Alfredo di Stéfano.
Vlakbij zijn geliefde podium, het
stadion Bernabéu, werd Di Stéfa
no zaterdag op straat getroffen
door een hartaanval, de zoveelste.
Hij ontwaakte niet meer uit zijn
coma en overleed gisteren op
88-jarige leeftijd. In de rijke erega
lerij van Real is Di Stéfano altijd
de allergrootste gebleven.
La Saeta Rubia (De Blonde Pijl)
was zijn bijnaam. In het oogver
blindende, magische wit van Real
droeg Di Stéfano nummer negen,
maar hij was veel meer dan een
ouderwetse middenvoor.
Elf seizoenen Real Madrid be
kroonde de al vroeg kalende Di
Stéfano met acht landstitels en
vijf Europa Cups voor landskam
pioenen op rij. In al die finales be
hoorde hij tot de doelpuntenma
kers. Zo ook maakte Di Stéfano
zich in die beginjaren van het tele
visietijdperk tot het jeugdidool
van Johan Cruijff.
Voordat Real in 1953 de beschik
king kreeg over zijn grote ster
moest de club uit de Spaanse
hoofdstad eerst de hulp van het
Franco-regiem inroepen. Krach
ten van bovenaf regelden destijds
dat de al beklonken transfer van
Di Stéfano naar Barcelona nietig
werd verklaard. Vier maanden
lang trainde hij in Nou Camp
maar op een slinkse manier kon
Real hem toen alsnog inlijven.
Bij Real was Di Stéfano niet al
leen het paradepaardje van gene-
ralisimo Franco; hij groeide er
ook uit tot een ware wereldster.
Maar nooit kwam hij in actie op
een WK. 'De Blonde Pijl' was Ar
gentijn van origine, geboren uit
Italiaanse ouders.
International werd hij in een tijd
vak dat Argentinië niet mocht,
dan wel niet wilde deelnemen
aan een WK. Officieuze inter
lands speelde Di Stéfano daarna
ook voor Colombia, een land
waar hij verzeild raakte in een
tijd dat het niet erkend werd door
de FIFA en zijn rijkelijk betalende
club Millonarios Bogota als pira-
tenclub te boek stond.
Na zijn afscheid als speler stapte
Di Stéfano in het trainersvak. Met
Valencia, Boca Juniors, River Plate
en Real Madrid won hij als trai
ner onder meer de Spaanse titel
en de Europa Cup voor bekerwin
naars, maar zijn reputatie als spe
ler bleef altijd groter.
RIO DE JANEIRO - Een gouden
hangertje van Jezus aan het
kruis. Kapelletjes in stadions.
Weelderige tatoeages van enge
len, Maria en spreuken uit de
bijbel. Weesgegroetjes in de
kleedkamer. Argentijnen belij
den hun geloof even uitbundig
als hun liefde voor het voetbal.
Bij tegenstander Nederland ligt
dat anders. De Hollandse nuch
terheid zorgt ervoor dat spelers
hun religie vooral voor zichzelf
houden.
Stefan de Vrij behoort tot deze
categorie. Volgens de wetten
van de calvinistische leer laat
hij zich niet betrappen op evan-
gelistische trekjes. Anders dan
zijn ploeggenoot Ruben Scha
ken bij Feyenoord probeert hij
geen zieltjes te winnen. De aan
valler van Surinaamse origine
deelt aan wie dat wil bijbels uit.
Zo overtuigde hij in zijn tijd bij
VW-Venlo Ruud Boymans er
van zich te verdiepen in de spiri
tuele kanten van het leven.
In de minder flamboyante en in
troverte De Vrij schuilt geen do
minee. Hooguit vraagt hij op
vriendelijke toon aan grofgebek-
te voetballers op hun woorden
te letten. Een vloek doet hem
meer pijn dan een tackle met de
noppen omhoog. Evenmin voelt
hij zich verheven boven de rest.
Waar Ryan Babel als jeugdinter-
national regelmatig opzichtig
met een bijbel onder zijn arm
liep, schaamt hij zich bijna voor
zijn achtergrond.
De Vrij kent de stigma's van de
gereformeerde kerk waartoe hij
behoort. Als katholiek, zeker in
mediterrane en Latijns-Ameri
kaanse kringen, kom je weg met
bijna alles. Deelname aan een
processie, het bezoeken van een
bedevaartsoord.
Na de ontzuiling in Nederland
in de jaren '60 kunnen gerefor
meerde gezinnen op minder ac
ceptatie rekenen. Het seculiere
Vervelend als
mensen denken
dat ik een soort
modelgelovige
ben
deel van de bevolking ziet hen
als buitenbeentjes.
Zeker op de amateurvelden zijn
de reacties uit te tekenen als
een bezoek aan een christelijke
enclave zich aandient. Spelers
provoceren door hartgrondig te
vloeken, maken grappen over
zwarte kousen of refereren aan
andere stereotiepe beelden. De
Vrij, uit Ouderkerk aan den IJs-
sel, weet dit maar al te goed.
Zijn afkomst gaf hem na zijn de
buut als professional het imago
van een veredeld ruimtewezen.
„Ouderkerk aan den IJssel is een
nogal strenggelovig dorp", ver
telt hij ian auteur Gerrit-Jan
van Heemst in God op de midden
stip. „Daardoor kreeg ik onmid
dellijk het stempel van ultragelo
vige jongen opgeplakt, terwijl
dat niet zo is. Ik ben wel reli
gieus, maar beleef het christe
lijk geloof op mijn eigen ma
nier. Ik vind het ook vervelend
als mensen gaan denken dat ik
een soort modelgelovige ben."
Op de tribunes van De Kuip
maakte een enkeling zich al zor
gen. Hoe kon een gereformeer
de jongen nu spelen voor de
hoofdmacht, aangezien die vrij
wel altijd op zondag speelt? De
Vrij zuchtte dan eens diep en
legde dan uit dat zijn geloofs
groep niet over één kam te sche
ren valt. „Kijk, ik heb van God het
talent gekregen om op een be
paald niveau te spelen. En je talen
ten moet je benutten, zo staat het
in de bijbel."
Ondanks zijn gematigde karakter
en voor iedereen herkenbare ta
lent, keerden de twijfels op gezet
te tijden terug. Zoals toen coach
Ronald Koeman aangaf hem
'soms te lief te vinden en hem na
een matige fase de aanvoerders
band afpakte. Velen zagen hierin
een bevestiging dat zijn geloof
hierin een negatieve rol speelde.
Een topper moet meedogenloos
zijn en van een devoot christen
kan dat niet worden verwacht.
In Brazilië laat De Vrij zien dat
zijn achtergrond geen enkele be
lemmering vormt. Zonder aarze
ling neemt hij tegenstanders in
de mangel, iets wat Lionel Messi
en Sergio Agüero straks zullen on
dervinden. Wel gebruikt hij reli
gie om de stress van zich af te zet
ten. In zijn tas zit een boekje met
bijbelteksen uit het Oude en het
Nieuwe Testament. Als hij naar
de letter van de tekst leeft, moet
Argentinië oppassen. Oog om
oog, tand om tand.
Bonter dan de drieste Zuid-Ameri
kanen zal hij het niet maken, al
bewijzen beelden uit de vorige
duels van Oranje dat De Vrij niet
schroomt een pijnlijke tik uit te
delen. Zich verliezen in gods
vrucht doet hij ook niet. Na zijn
goal tegen Spanje bleef een open
lijk gebed uit. De Vrij is meer van
het 'doe maar gewoon'.
DE ROCKBAND SABELLA
Harry Haslam, manager van Shef
field United, wil in 1978 Diego Ma-
radona naar de fabrieksstad halen.
Omdat Argentinos Juniors
600.000 pond voor het 17-jarige
talent vraagt, schakelt Haslam
over op plan B. Alejandro Sabella
(23) van River Plate is een stuk
goedkoper. De middenvelder
wordt door vierduizend fans ver
welkomd in stadion Bramell Lane
en groeit uit tot een publiekslieve
ling in Sheffield, waar nu nog
steeds een rockband optreedt die
zijn naam draagt: Sabella. Na
twee seizoenen en een degradatie
door Henk Mees
Met de bijbel naar
Het Maracana
door Geert Langendorff
Stefan de Vrij
De Argentijnse bondscoach Alejandro Sabella tijdens de gewonnen kwart
finale tegen België, foto VI Images
door Barry van der Hooft
RIO DE JANEIRO - Van de coaches
die nog om de wereldtitel strijden,
is hij de minst bekende. Alejandro
Sabella (59) werkte decennia voor
al in de schaduw, is populair in
Sheffield, heeft een sterke band
met bekende Argentijnse coaches
en maakt het Messi naar de zin.
