SPECTRUM 3 Vroeger exporteer den wij naar het Verre en Midden-Oosten, nu importeert Europa uit het Verre Oosten met de operatie gemoeid. Sas Glas - lees Saint-Go- bain - hoefde dat zelf niet op te hoesten. Zeeland Seaports kreeg de grond in bezit. Lonink: „Ik sta daar nog steeds achter. Anders zaten wij nu met een onbruikbaar terrein en het is maar de vraag of er nu geld was geweest om dat volledig te saneren. Nu is het gebied direct uitgeefbaar." Nieuwe bedrij ven zijn er overigens nog niet. Hoezeer Sas Glas als eerste grote indus triële onderneming in de Zeeuws- Vlaamse Kanaalzone ook is gekoesterd, het heeft het einde van het bedrijf niet kunnen voorkomen. In totaal 86 vaste medewerkers zijn hun werk kwijt. Sas Glas had in april nog drie uitzendkrachten, wat het totaal op 89 brengt. Inmid dels hebben twaalf personeelsleden op eigen kracht elders een baan gevonden. Het personeel kan in werktijd meedoen aan cursussen, zoals een VCA-veiligheidscursus, om hun positie op de ar beidsmarkt te verbeteren. Veel is er al niet meer te doen in de grote productie hallen direct naast het nieuwe kantoor, als Carlo Goethals daar maandagmiddag een rondleiding geeft. Hier heeft hij tientallen jaren van zijn werkza me leven doorgebracht, als voorman en de laatste tijd als specialist fiisionglas; het kleurrijke glas dat onder meer is gebruikt voor de aankleding van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hil versum. Carlo Goethals heeft de tijd meegemaakt dat er nog zo'n vierhonderd mensen bij Sas Glas werkten, in de jaren zeventig. Hij heeft het aantal collega's zien afkalven, tot 150 in 2005 en nu dan nog 86. Hij is te spreken over hoe het bedrijf de begeleiding richting het einde heeft geregeld. „Ik had daar eerst een hard hoofd in, maar ze doen hun best." Toch knaagt het, zeker als hij enkele stevige glazen platen in de hand neemt die zijn gemaakt voor de Noord-Zuid metrolijn in Amsterdam. „Twintigduizend vierkan te meters glas moesten we daarvoor produceren. We zitten op de helft. Ik weet niet waar de rest zal worden gemaakt." Hetzelfde geldt voor de glazen bekleding voor het nieuwe stadskantoor in Delft. „Ook daarmee zitten we op de helft." De opdracht voor de renovatie van een gebouw van de Verenigde Naties in New York is nog wel afgerond. Trots is Carlo Goethals op wat achteraf één van zijn laatste projecten is geweest, het printen in glas van de glas in lood ramen van de kathedraal in het Fran se Tours. „Glas in lood isoleert slecht. Alle ramen zijn één op één gefilmd. Op basis daarvan hebben wij alles overgezet op glas van zes millimeter dikte. In een atelier in Frankrijk is dat versneden. Zo zijn alle glas in lood ramen vervangen." Carlo Goethals valt even stil. „Dit is echt kunst." In de expeditieruimte lopen nog enkele mensen zwijgzaam rond. De sfeer is gelaten en tegelijkertijd geladen. Iedereen weet dat dit de laatste week is. Na de zomervakantie blijft nog een klein team actief. Op basis van het met enige moeite afgesloten so ciaal plan met de vakbonden kunnen medewerkers gedurende een halfjaar rekenen op ondersteuning bij het zoeken naar werk. De personeelsmedewerk- ster blijft daarom in elk geval. Klanten moeten ook nog bij het bedrijf terecht kunnen voor vragen. Mark Visser: „We willen alles zo netjes mogelijk af handelen." -1 ZATERDAG 5 JULI 2014 Het oude, afgebroken complex van de Glasfabriek Sas van Gent anno 1940, met rechts onderaan het Kanaal Gent-Terneu- zen. Het middelste gedeelte is pas in 2011 gesloopt. foto uit jubileumboek Sas Glas 1899-1999 Mark Visser, directeur Sas Glas De laatste producten, foto's Mark Neelemans

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 67