SPECTRUM 3
Vroeger exporteer
den wij naar het Verre
en Midden-Oosten, nu
importeert Europa uit
het Verre Oosten
met de operatie gemoeid. Sas Glas - lees Saint-Go-
bain - hoefde dat zelf niet op te hoesten. Zeeland
Seaports kreeg de grond in bezit. Lonink: „Ik sta
daar nog steeds achter. Anders zaten wij nu met
een onbruikbaar terrein en het is maar de vraag of
er nu geld was geweest om dat volledig te saneren.
Nu is het gebied direct uitgeefbaar." Nieuwe bedrij
ven zijn er overigens nog niet.
Hoezeer Sas Glas als eerste grote indus
triële onderneming in de Zeeuws-
Vlaamse Kanaalzone ook is gekoesterd,
het heeft het einde van het bedrijf niet
kunnen voorkomen. In totaal 86 vaste medewerkers
zijn hun werk kwijt. Sas Glas had in april nog drie
uitzendkrachten, wat het totaal op 89 brengt. Inmid
dels hebben twaalf personeelsleden op eigen kracht
elders een baan gevonden. Het personeel kan in
werktijd meedoen aan cursussen, zoals een
VCA-veiligheidscursus, om hun positie op de ar
beidsmarkt te verbeteren.
Veel is er al niet meer te doen in de grote productie
hallen direct naast het nieuwe kantoor, als Carlo
Goethals daar maandagmiddag een rondleiding
geeft. Hier heeft hij tientallen jaren van zijn werkza
me leven doorgebracht, als voorman en de laatste
tijd als specialist fiisionglas; het kleurrijke glas dat
onder meer is gebruikt voor de aankleding van het
Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hil
versum.
Carlo Goethals heeft de tijd meegemaakt dat er nog
zo'n vierhonderd mensen bij Sas Glas werkten, in
de jaren zeventig. Hij heeft het aantal collega's zien
afkalven, tot 150 in 2005 en nu dan nog 86. Hij is te
spreken over hoe het bedrijf de begeleiding richting
het einde heeft geregeld. „Ik had daar eerst een
hard hoofd in, maar ze doen hun best." Toch knaagt
het, zeker als hij enkele stevige glazen platen in de
hand neemt die zijn gemaakt voor de Noord-Zuid
metrolijn in Amsterdam. „Twintigduizend vierkan
te meters glas moesten we daarvoor produceren.
We zitten op de helft. Ik weet niet waar de rest zal
worden gemaakt."
Hetzelfde geldt voor de glazen bekleding voor het
nieuwe stadskantoor in Delft. „Ook daarmee zitten
we op de helft." De opdracht voor de renovatie van
een gebouw van de Verenigde Naties in New York
is nog wel afgerond.
Trots is Carlo Goethals op wat achteraf één van zijn
laatste projecten is geweest, het printen in glas van
de glas in lood ramen van de kathedraal in het Fran
se Tours. „Glas in lood isoleert slecht. Alle ramen
zijn één op één gefilmd. Op basis daarvan hebben
wij alles overgezet op glas van zes millimeter dikte.
In een atelier in Frankrijk is dat versneden. Zo zijn
alle glas in lood ramen vervangen." Carlo Goethals
valt even stil. „Dit is echt kunst."
In de expeditieruimte lopen nog enkele mensen
zwijgzaam rond. De sfeer is gelaten en tegelijkertijd
geladen. Iedereen weet dat dit de laatste week is. Na
de zomervakantie blijft nog een klein team actief.
Op basis van het met enige moeite afgesloten so
ciaal plan met de vakbonden kunnen medewerkers
gedurende een halfjaar rekenen op ondersteuning
bij het zoeken naar werk. De personeelsmedewerk-
ster blijft daarom in elk geval. Klanten moeten ook
nog bij het bedrijf terecht kunnen voor vragen.
Mark Visser: „We willen alles zo netjes mogelijk af
handelen."
-1
ZATERDAG 5 JULI 2014
Het oude, afgebroken complex van de
Glasfabriek Sas van Gent anno 1940, met
rechts onderaan het Kanaal Gent-Terneu-
zen. Het middelste gedeelte is pas in
2011 gesloopt.
foto uit jubileumboek Sas Glas 1899-1999
Mark Visser, directeur Sas Glas
De laatste producten, foto's Mark Neelemans