v
Een mooi bedrijf met een lange historie is niet
meer. Glasfabriek Sas van Gent heeft na 115 jaar
de deuren gesloten. 'Het viel koud op ons dak'.
2 SPECTRUM
reportage
F
Op de balie bij de entree van het
kantoor van Sas Glas staat een
folder van moederbedrijf
Saint-Gobain. 'Saint-Gobain is
of all of us', luidde de oorspron
kelijke tekst op het voorblad.
Het woordje 'is' is doorge
streept en vervangen door 'was'. Het is duidelijk,
moederbedrijf Saint-Gobain heeft afgedaan voor de
medewerkers van Sas Glas.
In het kantoor dat pas juli 2011 officieel is geo
pend, heerst maandagmiddag rust. De personele be
zetting is nog groot. Tien, vijftien medewerkers
zijn aan het werk achter hun computers. Het moder
ne, kleurrijke en strak vormgegeven kantoor moest
het visitekaartje van Sas Glas worden. Het bedrijf
leek een nieuwe toekomst tegemoet te gaan.
Exact drie jaar later is het voorbij voor de Glasfa
briek Sas van Gent. Het personeel moest vrijdag 4
april bij elkaar komen. „Een nieuwe reorganisatie,
bevriezing van het loon, misschien wat inleveren."
Dat had Carlo Goethals (58) van te voren verwacht.
Hij werkt al sinds november 1972 bij het bedrijf in
de productie. „We wisten wel dat het niet zo goed
ging, maar sluiting van de fabriek, dat viel koud op
ons dak."
Goethals is een geboren en getogen Sassenaar. Hij
is vergroeid met Sas Glas. „Mijn vader werkte er,
zijn broer, zijn zus, twee neven van mijn vader.
Toen ik hier begon, was het echt een familiaal be
drijf. Van vader op zoon gingen mensen hier aan
het werk. Dat familiale
is er wel afgegaan, na al
le reorganisaties."
Het einde van Sas Glas
mag voor wellicht het
leeuwendeel van het per
soneel als een verras
sing gekomen zijn, een
complete verrassing kan
het ook weer niet zijn
geweest. Mark Visser
(47), algemeen directeur
van het bedrijf sinds ok
tober 2012, vertelt in alle
openheid dat de produc
tie de laatste jaren
enorm was gedaald. Hij
spreekt van een volume
daling van vijftig a zes
tig procent en zicht op
verbetering van de
markt was er volgens
hem niet. „Er viel niet meer tegenop te reorganise
ren of te bezuinigen."
Sas Glas maakte de mooiste glasproducten, kleur
rijk, niets was te gek. Het Nederlands Instituut voor
Beeld en Geluid op het Mediapark in Hilversum is
er het bekendste voorbeeld van, maar zeker niet het
enige. De glasfabriek leverde wereldwijd glazen ge
velbekleding, tot in China, de Verenigde Staten,
Audstralië en Saudi-Arabië.
Na tot eind jaren zeventig onder meer Securit-au-
toruiten te hebben geproduceerd voor Volvo, Daf
en Ford legde Sas Glas zich toe op glasspecialitei
ten; zonwerend, isolerend, gecoat, gezeefdrukt. De
Glasfabriek Sas van Gent had, met ruggesteun van
het grote moederconcern Saint-Gobain, een sterke
marktpositie. „Maar we zijn langzaam maar zeker
ingehaald", geeft Mark Visser als verklaring voor de
vooral de laatste jaren sterk teruggelopen productie.
„Vroeger exporteerden wij naar het Verre en Mid
den-Oosten, nu importeert Europa uit het Verre
Oosten. De crisis die de bouw in Europa sinds 2008
teistert, kwam daar nog bovenop."
In de visie van Mark Visser was er niet meer te
genop te boksen, ondanks pogingen het lek bo
ven water te krijgen. Sas Glas betrok drie jaar
geleden niet voor niets een nieuw kantoor en
haalde ook niet voor niets in juli 2012 een productie
lijn voor gelaagd glas - afkomstig van een zusterbe
drijf- naar Sas van Gent. De Sasse glasfabriek had
het volgens Mark Visser al jaren moeilijk. De afgelo
pen acht tot tien jaar is verlies geleden. Mark Visser
geeft geen cijfers. Hij spreekt over het afgelopen
jaar over 'een substantieel verlies'.
Sas Glas heeft het, zo te horen, nog lang volgehou
den. Het is speculeren, maar dat lijkt te danken aan
een man aan de top van Saint-Gobain Midden-Euro
pa met wortels in Sas van Gent, Paul Neeteson. Hij
verrichtte 1 juli 2011 de officiële opening van het
nieuwe kantoor en sprak vol liefde over de
Zeeuws-Vlaamse poot van de Franse multinational.
Wat wil je ook? Zijn vader Peter Neeteson was ja
renlang directeur van Sas Glas. Paul Neeteson had
nog gewoond in de directiewoning aan de Poel
straat, achter de fabriek, wat jarenlang als 'spook
huis' te boek stond en in 2011 op verzoek van de bu
ren is gesloopt.
Paul Neeteson is september vorig jaar teruggetre
den als directeur van Saint-Gobain Midden-Europa.
En dan valt in april 'opeens' het besluit Sas Glas te
sluiten. Toeval of niet? Paul Neeteson is niet te be
reiken, Mark Visser wil er wel iets over zeggen. „Hij
was heel erg betrokken bij Sas van Gent", weet Vis
ser. „Hij kende hier ook veel mensen. Dat zal zeker
geholpen hebben, maar het gaat te ver om te zeg
gen dat hij er altijd voor heeft gezorgd dat Sas Glas
kon blijven bestaan."
Jan Lonink, burgemeester van Terneuzen, is ervan
overtuigd dat het van groot belang is geweest dat
'een bekende van Sas Glas' in de top van Saint-Go
bain zat. „De echte beslissingen binnen zo'n groot
concern als Saint-Gobain worden op het hoofdkan
toor genomen, in Aken (waar de divisie Midden-Eu
ropa zit, red.) en in Parijs. Sas Glas ligt daar ver van
daan, maar bij Paul Neeteson stond de fabriek op
het netvlies."
Sas Glas kende meer vrienden. De provincie, de ge
meente Terneuzen en het havenbedrijf Zeeland
Seaports staken financieel hun nek uit om de oude,
verlaten bedrijfsgebouwen - deels nog uit 1899 -
naast de huidige vestiging te slopen. Dat gebeurde
drie jaar geleden. Al met al was 2,4 miljoen euro
'Er viel niet
meer tegenop te
reorganiseren'
door Harmen van der Werf
Directeur Mark Visser
Lege machine in productiehal van Sas Glas.
Geprint glaspaneel, één van de specialiteiten van
Sas Glas.
