2014
4 Brasïl
2014
Mi
Costa Rica telt nog geen vijf miljoen
inwoners. Toch staat het in de kwartfinale.
Allemaal dankzij de 'mejengues'.
44 Het probleem is
dat er maar
weinig in de
jeugd wordt
geïnvesteerd
De Australische keeper Mathew Ryan
heeft zijn excuses aangeboden voor
zijn falen op het WK. Hij baalt vooral
van de treffer van Memphis Depay.
SAN JOSE - Welke drie clubs heb
ben de meeste spelers opgeleid
die op het WK in Brazilië actief
zijn? Feyenoord en Barcelona
voeren de lijst aan met ieder ne
gen voetballers. Ze krijgen ge
zelschap uit wel heel onver
wachte hoek: Deportivo Sapris-
sa, uit Costa Rica.
Saprissa, uit hoofdstad San José,
is een van de traditionele top
clubs uit de Costa Ricaanse
voetbalcompetitie, samen met
aartsrivaal LD Alajuelense. Na
men die vrijwel niemand in Eu
ropa bekend in de oren klinken,
maar dat zou binnenkort wel
eens anders kunnen zijn. Nu La
Sele, de nationale ploeg, histo
rie heeft geschreven door voor
het eerst de WK-kwartfinale te
halen, is er plotseling veel aan
dacht voor het voetbal in het
kleine Centraal-Amerikaanse
land.
Joaquim Batica, de zaakwaarne
mer van aanvaller Joel Camp
bell, vertelde dagblad La
Nación deze week dat hij om de
haverklap telefoontjes krijgt
van scouts die interesse hebben
in voetballers van het nationale
elftal. „Ze vragen me de oren
van het hoofd over de selectie,
over hoe het voetbal in Costa
Rica is, de stadions, de competi
tie."
Die Costa Ricaanse voetbalcom
petitie is de minst bekende van
alle kwartfinalisten op het WK.
Toch staat ze in de CONCA-
CAF, de voetbalbond van
Noord-Amerika, Centraal-Ame-
rika en de Caraïben, wel haar
mannetje. Sterker, de punten-
ranglijst van de meest succesvol
le clubs in de CONCACAF
Champions League wordt aan
gevoerd door Saprissa en Alajue
lense.
De competitie bestaat, net als
de Mexicaanse, Argentijnse en
Braziliaanse, uit twee kam
pioenschappen per seizoen: de
apertura (opening) en clausura
(sluiting). Er doen twaalf clubs
mee in de Primera Division, de
eredivisie. Saprissa (30) en Ala
juelense (29) wonnen de titel
het vaakst.
„De kwaliteit in Costa Rica is
wel een stuk lager dan in de
Nederlandse eredivisie", zegt
Wouter Zagt. Hij was in Neder
land sportjournalist voor onder
andere Algemeen Dagblad en
woont nu in San José, waar hij
het Costa Ricaanse voetbal op
de voet volgt. „De hoogste divi
sie is gemiddeld vergelijkbaar
met de Nederlandse eerste divi
sie, maar de topclubs doen op
regionaal niveau wel heel be
hoorlijk mee."
Verreweg de meeste Costa Rica-
nen leren het spel in de mejen
gues, informele wedstrijden die
door het hele land op trapveld
jes, pleintjes en parken worden
gespeeld. „Dat zijn heel sponta
ne gebeurtenissen, wedstrijden
zonder echte regels, waar met
passie wordt gespeeld. Costa Ri-
canen zijn normaliter vriende
lijke, rustige mensen, maar ze
zijn gek van voetbal. Als er op
straat wordt gevoetbald zijn ze
bloedfanatiek", vertelt Zagt.
Het zijn de mejengues waar het
succes van de huidige generatie
voetballers is ontstaan. „Joel
Campbell, Bryan Ruiz, Keylor
Navas, zij hebben het allemaal
op straat en trapveldjes geleerd.
Net zoals de Braziliaanse ster
ren leerden voetballen in de fa-
velas", zegt schrijver Diego
Delfino, die al weken over het
WK schrijft. „Voetbal is hier
een spontane aangelegenheid.
Wij houden van technisch voet
bal, met emotie."
Het is moeilijk in te schatten of
het huidige succes van La Sele
op het WK in Brazilië een inci
dent is of dat het een voorbode
is van een mooie toekomst. De
gemiddelde leeftijd van de se
lectie is 27 jaar, waardoor veel
spelers bij het volgende WK al
over hun top zijn.
Wouter Zagt twijfelt of er al
een nieuwe generatie klaar
staat. Hij ziet weinig continuï
teit in Costa Rica. „Het pro
bleem is dat er maar weinig in
de jeugd wordt geïnvesteerd.
Ook is er geen amateurcompeti
tie; de mejengues zijn het enige
amateurvoetbal in Costa Rica.
Clubbestuurders hebben een
kortetermijnvisie. Dat zie je bij
voorbeeld terug in het feit dat
veel voetballers, ook bij de top
clubs, vaak maar een contract
van één jaar krijgen."
Ook Diego Delfino twijfelt.
„Veel kinderen zullen nu wel
het voorbeeld van hun helden
in Brazilië willen volgen, maar
of er plotseling veel talent los
komt valt te bezien. De Costa
Ricaanse competitie is beschei
den. Te bescheiden eigenlijk,
dat is een beetje de volksaard."
Estadio Nacional de Costa Rica, de nationale voetbaltempel van de verrassing van het WK. foto Jaime Lopez/VI Images
Straatvoetbal als basis
door onze correspondent
Jan-Albert Hootsen
Wouter Zagt