Satésaus, een streekroman
CONSUMENT 15
KOOPWAAR
Wouter Klootwijk
Dit is een kleine streekro
man. Maar ook een waar
verhaal. Frank en Steven
zijn buurjongens. Ze
hebben samen een potje vet voor
in hun haar en kunnen allebei
geen meisje krijgen. Wat zullen
we doen, zegt Frank tegen Ste
ven, als ze op de dijk liggen te fan
taseren over de toekomst. Iets
nieuws, zegt Steven. Frank
springt op. Wat een goed idee,
Steven. Er loopt een meisje voor
bij. Ze kijkt de andere kant op.
Dat gebeurt altijd in romans, in
het begin.
Waar zijn wij, zegt Steven. In Ne
derland, zegt Frank. Ja, maar waar
nog meer? We liggen op de dijk
en verderop heb je het industrie
terrein van Zoetermeer. Precies,
zegt Steven, zie je dat sliertje
stoom uit dat pijpje komen? Daar
maken ze satésaus. Niks nieuws,
zegt Frank. Maar zo stom, zegt
Steven, dat ze er geen streekpro
duct van maken. Er komen er als
maar meer, maar Zoetermeerse
satésaus is er nog niet.
Klinkt niet smakelijk, Steven,
denk nog even door. De jongens
staan op, lopen de dijk af en be
nen naar de sausfabriek. Onder
weg rijpt het plan. Ze vragen be
let bij directeur Piet de Wit, die
satésaus maakt van het merk Pier
re le Blanc. Piet, zeggen ze, wij ne
men jouw saus af en doen hem
in een andere emmer met een an
dere naam er op.
Zo begint het succesverhaal. De
twee buurjongens zoeken op de
kaart waar in Nederland veel
mensen bij elkaar wonen en be
drukken plastic emmers met de
tekst 'Originele Rotterdamse Saté
saus'. Op de emmer zetten ze ook
het wapen van Rotterdam. Het
werkt. Snackbars in Rotterdam
kopen emmers vol Rotterdamse
satésaus en alle Rotterdammers
willen alleen nog een patatje oor
log met eigen streeksaus erover.
Weet jij nog zo'n streek met veel
mensen, Steven? Ja, ik zie hier
een grote vlek. Amsterdam staat
er bij. Gaan we doen, zegt Frank.
Hij neemt duizend blanco plastic
emmers en drukt er 'Originele
Amsterdamse Satésaus' op. De
sausfabriek van Pierre le Blanc in
Zoetermeer moet overwerken,
want ook Amsterdam wordt vero
verd. Maar de buurjongens zijn
niet tevreden. We moeten Neder
land opdelen in streken, zegt Ste
ven. Zoek grote streken op de
kaart. Even Piet bellen. Kan je
nog meer aan, Piet? Jullie zijn
mijn helden, zegt Piet, ik maak
de saus in grotere ketels. Brabant,
hier, moet je kijken, dat is een
streek van jewelste. Ik heb de em
mers al klaar, zegt Frank. 'Origine
le Brabantse Satésaus' staat erop.
Ik heb er een wapen met een
leeuw op gezet, kunnen we vast
ook voor andere streken gebrui
ken. Zo werden Frank en Steven
groot in het streekproduct saté
saus, die overal eender is, naar au
thentiek Indonesisch recept. Ze
kunnen eindelijk een meisje krij
gen en ieder een eigen potje vet.
(Naschrift: de originele satésau
zen zijn een idee van Steven
Snoek van de Makro en Frank
Houweling, plastic emmerspecia
list. Het zijn er voorlopig drie.
Voor Amsterdam, Rotterdam en
Brabant.)
prints. Want er blijven nu eenmaal gren
zen, zeker in een calvinistisch modelandje
als het onze. Zo wil het met de meels (een
samenvoeging van man en heels) maar
niet lukken; de stap van sneaker naar hak
blijft voor de meeste mannen te groot. En
ook de mannenrok leek hier te lande geen
poot aan de grond te krijgen. Maar zie: Za-
ra heeft sinds dit seizoen een broekrok
voor heren in huis. Niet in pistachegroen
of een frisse frambooskleur, maar in mini
malistisch zwart. Dat dan weer wel.
name designsneakers geshopt. Maar toch.
Jan Agelink: „Hippe veertigers wagen zich
ook aan deze 'nieuwe' uniseksstijl, die
voortborduurt op hetgeen we in de jaren
'90 zagen. Maar het zijn vooral de twinti
gers en dertigers die hierin meegaan. Ze
kiezen voor een meer androgyne look en
dragen slankere joggingbroeken - een look
die is overgewaaid uit de sportwereld - of
zelfs gebreide mannenleggings. Maar dan
op z'n Hollands. Dus casual gedragen en
niet te strak, want het mag vooral niet gay
lijken."
Bert van Bavel (42), werkzaam bij een
jeansgigant en dol op denim, ziet een man-
nenlegging ook wel zitten. „Het probleem
is alleen dat ik er niet inkom, want ik heb
te zware kuiten en bovenbenen. Zo'n kle
dingstuk, dat geïnspireerd is op de ridder
en punklook, spreekt mij echter wel aan."
Dat geldt niet voor vormgever Esther
Edens (34), die de mannenlegging totaal
niet mannelijk vindt: „Zeker niet als de dra
ger een bierbuik heeft. Of wanneer je 'al
les' ziet zitten."
Maar zijn kwalificaties als 'mannelijk' of
'vrouwelijk' nog van belang in tijden als de
ze, waarin alles draait om individualiteit
en creativiteit? De vraag stellen is hem be
antwoorden. Bert van Bavel: „We doen wat
we willen. Ook mannen durven te experi
menteren. Omdat ze het leuk vinden. Om
dat ze zich van anderen willen onderschei
den. Of omdat ze aantrekkelijk gevonden
willen worden. Net als vrouwen."
Dus bekent een trendy vent kleur. Bijvoor
beeld in een pastelkleurige polo of shirt,
met vrolijke loafers en een kekke chino (of
een short, voor de durfals). En daar wordt
hij niet minder mans van, alleen maar
meer mens. En als hij zijn vertrouwde
jeans niet wil missen, dan kan hij nog al
tijd gaan voor denim met botanische
Hoewel Nederland bol staat
van het modetalent, zijn
we een land van de casual
looks. En dat geldt hele
maal voor 'de doorsnee
man', die veelal gaat voor
jeans en sneakers. Althans,
dat was het geval. Nu is er een kentering:
de mannenmode is aan het emanciperen.
Ook bij de in modieus opzicht wat meer ge
matigde ketens zie je herenshirts, -broe
ken, -jasjes en -hemden met elementen die
aan damesmode zijn ontleend.
Eindelijk gerechtigheid. Vrouwen Tenen'
tenslotte al decennialang kleding uit de
mannengarderobe. Van de broek, ooit hét
mannenitem bij uitstek, tot het witte over
hemd, het pak en de boyfriend jeans.
Hoe omschrijft Jan Agelink, trendvoorspel
ler en artdirector voor modemerken en
winkels, de nieuwe trend? „De mannenmo
de is gedetailleerder, zachter en speelser ge
worden. Wat kleur betreft, denk aan de
zachte tinten die we voorheen vooral bij
vrouwen zagen. Hetzelfde geldt voor mate
rialen en technieken. We zien bijvoorbeeld
een mix van patronen en structuren, waar
door een ontwerp iets ambachtelijks krijgt.
Je wilt het voelèn en aanraken en dat
draagt bij aan die specifieke niet-traditio-
neel mannelijke uitstraling."
Bankmedewerker Pierre Litjens (29) is blij
met de zachte ijscotinten en de vrolijke
bloemmotieven die nu ook hip voor man
nen zijn. „Zelf draag ik het liefst zachte
kleuren omdat die me het best staan. En
van shirts met een werkje wordt mijn
vriendin vrolijk."
Ook op het gebied van schoenen zijn er le
gio opties voor de man-van-nu. We spot
ten onder meer enkellaarsjes met iets dat
op een sleehak lijkt, maar ook loafers,
sneakers, espadrilles en instappers met
bloemen en psychedelische prints. Iets
waar de meeste mannen zich tot voor kort
niet aan zouden durven wagen.
Deze zomer toont de man zich
zien van zijn zachte kant.
Florale motieven, botanische
prints, zachte pastels, vrolijke
kleurcombPs; het komt
allemaal voorbij.
Dat de tijden veranderd zijn, is uiteraard
ook in het buitenland te zien. Zo gaven de
mannen in Londen het afgelopen jaar, voor
het eerst in de geschiedenis, meer geld uit
aan footwear dan vrouwen. Er werden met
ZATERDAG 5 JULI 2014
Je vriendin wordt er vrolijk van
door Janice Deul foto's PR
Bloemenshirt
met korte
mouw, 19,95
euro (H&M)
Links: mannenbroek-
rok, 49,99 euro
(Zara)
Handgemaakte loafers,
199 euro (Friseau)
©reageren?
consument@depersdienst.nl
Zijden strop
das, 39 euro
(Suit Supply)
Chino met bloemen en
overhemd, beide 25,99
euro (Zara)
