6 Challenger zeeland
Eén keer in zijn leven sloot Anton Engels een dealtje
dat tegen zijn gevoel indruiste. En dat zal hij nooit
meer doen. Voor de Challenger Zeeland heeft hij een
deal gesloten die hem wél een goed gevoel geeft. Hij
heeft zelf een medische maatschap gecreëerd.
66
64
Anton Engels keert volgende
week bij de Challenger Zee
land terug naar zijn roots. De
Middelburgse fysiotherapeut,
die zijn sporen vooral heeft
verdiend in de atletiekwe-
reld, heeft de tennissport im
mers met de paplepel ingegoten gekregen.
„Wij hadden thuis in Nuenen een eigen ten
nisvereniging", vertelt hij niet zonder trots.
„Mijn vader was eigenaar van twee banen die
in het dorp lagen. Dat heeft hij uitgebouwd
tot een vereniging, waar hij jarenlang voorzit
ter van is geweest. Ik was als klein jongetje el
ke dag op de tennisbaan te vinden. Ik deed er
van alles, van banen vegen tot ballen rapen."
Challenger Zeeland
MEDISCHE PARTNERS
De Fysiotherapeut, Nederland
se Vereniging voor Fysiotherapie
in de Sportgezondheidszorg
Fysiotherapie Paauwenburg
(Vlissingen)
Fysiotherapie Zeeland (Middel
burg)
Personal Fysio (Koudekerke)
Centrum Fit (Etten-Leur)
ParaMedisch Centrum De Pij
lers (Goes)
De Clavers, groepspraktijk voo
fysiotherapie (Goes)
Fysiotherapie De Oude Vest
Goes (Goes)
Admiraal De Ruyter Zieken
huis (Goes)
Huisartsenpraktijk De Dolfijn
(Middelburg)
PMC in Balans (meerdere vesti
gingen op Walcheren)
En zelf tennissen? „Natuurlijk wilde mijn va
der dolgraag dat ik serieus ging tennissen. Ik
speelde ook wel, maar ik heb geen les gehad
of competitie gespeeld. Naast de tennisbaan
in Nuenen lag het voetbalveld. Al mijn vriend
jes gingen op voetbal en dat wilde ik ook. Dus
ging ik voetballen."
Engels is echter niet verloren gegaan voor de
tennissport. Wel als actieve beoefenaar, maar
niet als medisch begeleider. Hij vervult die rol
bijvoorbeeld bij TOZ, de Tennis Organisatie
Zeeland, en voor het derde jaar is hij komende
week de spin in het medische web bij de Chal
lenger Zeeland.
Het is dit keer echter geen business as usual.
Voorgaande jaren was Engels met zijn eigen
praktijk verantwoordelijk voor de medische
zaken tijdens het toernooi. Dit keer heeft hij
een soort maatschap opgezet, waarin acht
praktijken uit Walcheren, Zuid-Beveland en
Noord-Brabant samenwerken.
„Ik vind het mooi om te laten zien, dat wij dit
met z'n allen kunnen", zegt Engels. „Dat wij
vanuit de Zeeuwse medische wereld een top-
evenement als de Challenger een topbegelei-
ding kunnen geven. Dit model zou je voor elk
evenement - in Zeeland of daarbuiten - kun
nen kopiëren."
„Vanuit de praktijken en de NVSF (Nederland
se Vereniging voor Fysiotherapie in de Sport
gezondheidszorg) bleek er behoefte aan zo'n
samenwerking. De afgelopen jaren hebben we
dit bij de Challenger in afgeslankte vorm ge
daan. De contacten waren er dus. Normaal
ziet iedereen elkaar als concurrenten, daarom
ben ik er zo content mee dat iedereen nu be
langeloos meedoet."
Behalve de acht fysiopraktijken bestaat het
team ook uit twee huisartsen (Peter den Doel-
der en Hans Ponten). „Daarnaast werkt het
ADRZ mee met de afdelingen radiologie en or
thopedie. Als er iets is, kunnen we ze meteen
bellen en kunnen we er meteen terecht. Korte
lijntjes, daar draait het om."
Die korte lijnen spreken Engels aan. Die staat
hij ook voor met spelers. „Vorig jaar heb ik in
tensief contact gehad met Thomas Schoorel,
die het toernooi won. Ik heb hem een keer be
handeld en dan is het mooi als hij daarna spe
ciaal naar je vraagt. Ik heb hem hier thuis nog
een paar keer behandeld."
Die contacten zijn in het tennis echter eerder
uitzondering dan regel. „Tennissers reizen de
hele wereld rond en hebben bij elk toernooi
andere medische begeleiding. Mijn doelstel-
Ik wil ze
niet alleen
oplappen,
maar ook
handvaten
meegeven
Ik vind het
mooi om te
laten zien,
dat wij dit
met z'n
allen
kunnen
ling is toch om ze iets voor de toekomst mee
te geven. Ik wil ze niet alleen oplappen, maar
ook handvaten meegeven."
Engels geeft ze adviezen om gekwetste li
chaamsdelen te ontzien bij wedstrijden en
trainingen of oefeningen om het lijf beter te la
ten herstellen. „Ook al luisteren spelers er uit
eindelijk niet naar, ik zie dat toch als mijn ver
antwoordelijkheid."
Waar bestaat jullie medische begeleiding tijdens
de Challenger in concreto uit?
"De eerste dagen wordt het toernooi niet al
leen in Middelburg, maar ook in Souburg ge
speeld. Bij elke wedstrijd in beide plaatsen
moet er altijd een fysiotherapeut aanwezig
zijn. Is die er niet, dan stopt het toernooi met
een. Dat zijn de regels van de ITF (Internatio
nal Tennis Federation). Weet je dat je een spe
ler niet mag behandelen als hij of zij kramp
heeft op de baan. Ik weet niet precies waarom
dat is, maar ik vermoed omdat het ermee te
maken heeft dat je dan niet goed genoeg ge
traind bent."
Zijn er nog meer van die regeltjes?
„Een fysiotherapeut mag maar twee keer de
baan op om iemand te behandelen. Bij een
derde keer moet de speler opgeven. Bij uitzon
dering mag een speler van het veld af voor
een behandeling. Als een vrouw bijvoorbeeld
een schouderblessure heeft, zal haar shirt uit
moeten en dan mag ze van het veld. Overi
gens mag een behandeling maar drie minuten
duren. Daar staat tegenover dat je onbeperkt
de tijd hebt om een diagnose te stellen. Met
die tijd kun je dus een beetje spelen."
Zijn er fysieke klachten die je vooral bij tennissers
tegenkomt?
„Er is niet zoiets als een specifieke tennisbles-
sure. Een top vier van klachten betreft de
schouder, rug, knie en enkel. Voor mijn gevoel
komen verzwikkingen van de enkel het vaakst
voor. Bij schouder en rug gaat het ook wel 's
om chronische problemen. Tennissers gaan
maar door, van toernooi naar toernooi. Ze heb
ben geen tijd... nee, ze némen geen tijd om
het te laten herstellen."
Waren er in voorgaande jaren veel blessures?
„Dat viel wel mee. In het begin van de week
minder dan aan het einde. Je hebt altijd wel 's
spelers die opgeven. Een speler mag alleen op
geven als iemand van het medische team zijn
Anton Engels brengt
acht praktijken samen
door Rudy Boogert
