66 Ik geloof in God, vergeving van zonden, genade en een eeuwig leven na de dood. Dat geeft enorme rust ZEELAND 33 groep ga je met volle bepakking de berg op. Je levert je horloge en je telefoon in, waardoor je geen gevoel van tijd meer hebt. Je bent hele maal op elkaar aangewezen. Het thema was Jo- zua. Het ging over keuzes maken en standvas tig zijn. Tijdens zo'n tocht overdenk je levens vragen. Normaal gesproken neem je daar geen tijd voor. Je denkt dieper over dingen na dan 's avonds thuis bij een wijntje. Hoe ga je om met het vroege overlijden van je vader? En nog iets: bij ons ging kinderen krijgen niet vanzelf. Dat sterkt me in de overtuiging dat het geen kwestie is van kinderen nemen, maar kinderen krijgen. Niet iedereen krijgt ze. Dat verdriet zagen wij ook in onze kennissen kring. Dat wij ze hebben gekregen, zie ik als genade. Een zegen in ons leven." Moet je voor die wetenschap een berg op? „Dat vroeg ik me eerst ook af. Je moet wel gek zijn om jezelf 72 uur lang af te beulen in de Schotse bergen, om zo dichter bij God te ko men. Het intrigreerde me wel. Zoveel mensen waren er enthousiast over. Ik ging er neutraal in en kwam blij terug. Als het ware reset je je zelf." Dat helpt ook in je relatie. Het is echter niet zwart-wit. Ik kom terug als Benne van Leeu wen, met dezelfde nukken en eigenaardighe den. Maar je kunt pas goed functioneren als je in een goede relatie staat tot God, je gezin en je gemeente. Geloven doe je met elkaar. Verge lijk het met een voetbalstadion. Als je in je eentje op de tribune zit, is er geen bal aan. Zit je met 50.000 man, dan ga je uit je dak." Waarom bent u dan toch enigszins ruste loos? „De aard van het beestje, denk ik. Ik moet al tijd wat te doen hebben! Ik kan geen film uit kijken. Ik ga liever naar de sportschool of werk wat in de tuin. Ook pak ik graag nog eens even een dossier. Dat is voor mij een gro tere kick dan een film. Een film geeft een gero- mantiseerd beeld van het leven, een dossier is het werkelijke leven. Daarin kan ik iets beteke nen. Ik moet wel leren eens echt rust te pak ken. Als je wat ouder wordt, zou de boog toch wat minder gespannen moeten staan." U komt over als een behoedzaam mens. Klopt die indruk? „Dat zit in mijn vak gebakken. In die zin is de advocatuur mij op het lijf geschreven." ZATERDAG 28 JUNI 2014 Advocaat en curator Benne van Leeuwen, foto Mechteld Jansen Benne van Leeuwen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 33