I
1
De Goese advocaat Benne van Leeuwen begeeft zich dagelijks in de we
reld van gekapseisde bedrijven. Zeeland kent hem als curator van Zalco,
de aluminiumfabriek die eind 2011 sloot. Een pragmaticus, harde wer
ker, maar tevens een gelovig man die zichzelf de maat neemt tijdens een
zware voettocht door Schotland.
32 ZEELAND
CURATOR
EP
w collega Steven van Bo
ven (curator van Thermp-
hos red.) heeft eens gezegd:
'Curatoren zijn doorgaans
flinke mannen. Je kunt je
niet laten wegblazen of ver
lammen, ook als de druk
groot is'. Het faillissement van Zalco was
een shock voor Zeeland. Hoe stond u in uw
schoenen toen u bij Zalco ruim 6oo mensen
die hun baan zagen vervliegen, moest toe
spreken?
„Ik sta daar bij elk faillissement als volgt in: je
moet duidelijk, zuiver en transparant zijn
naar het personeel. Je kunt niet overkomen als
iemand die voortdurend twijfelt. Daarbij
moet je oog hebben voor het menselijk drama
dat zich afspeelt. Tegelijkertijd dien je goed te
kijken naar de zakelijke kant van het faillisse
ment. Die twee dingen moet je in evenwicht
zien te houden. Dat is lastig, maar ik denk wel
dat het gelukt is."
„Ik heb ook wel eens een faillissement gehad
waarin de emoties zo hoog opliepen dat ik blij
was dat er een tafel tussen de zaal en mij
stond. En dat snap ik ook wel. Die mensen
hebben soms twee maanden geen salaris ge
had. En dan komt er ineens een vreemde snui
ter in een pak binnenlopen en die vertelt dat
de tent failliet is en ze morgen niet meer hoe
ven te komen. En het scheelt ook of het om
een productiebedrijf of een bedrijf met hoog
waardige banen gaat. Mensen in een produc
tiebedrijf reageren meestal directer. Dat moet
je wel managen."
Hoe doet u dat dan?
„Mijn grondhouding is vertrouwen. 'Ik ben er
voor jou, jij bent er voor mij'. Het personeel
kent tenslotte het bedrijf het beste. Ik heb al
tijd ervaren als je open en eerlijk vertelt hoe
het zit, je ook positieve medewerking krijgt.
Ik zeg dan 'mensenu begrijpt wat ik hier
kom doen, het is allemaal buitengewoon ver
velend, wat ik snap, maar vandaag heb ik geen
tijd voor individuele gesprekken. We moeten
dit collectief doen. Individuele vragen komen
later aan bod. Ik ga u nu uitleggen wat u te
wachten staat en ik zal uit de doeken doen dat
we in Nederland een systeem hebben dat er
voor zorgt dat u financieel wordt opgevangen'.
Je probeert vanaf dag één het personeel te ont-
zorgen. In de eerste week moet je hun uitke
ring regelen, want ze moeten de volgende dag
ook boodschappen doen en hun hypotheek be
talen. Als dat loopt en je laat mensen in hun
waarde, dan heb je de sfeer geschapen waarin
ze willen meewerken."
En deden ze dat bij Zalco?
„Laat ik een voorbeeld geven. Een medewer
ker heeft in de faillissementsperiode nog zijn
pensioen gehaald. Die man zei op zijn verjaar
dag: 'kom laten we eens gek doen, ik tracteer
het voltallige personeel'. Let wel, we zaten
daar met nog maar 22 man. Hij was de enige
die in die periode zijn pensioen haalde en het
totale personeel kon fetêren. Dat was een bij
zonder en ontroerend moment. Er ging een
traan mee gepaard. Dat raakt mij dan wel.
Daar neem ik dan ook de tijd voor. Gaan we sa
men rustig die appelflap opeten."
En als een medewerker niet de waarheid
vertelt?
„Als ze me belazeren hebben ze een verkeerde
aan me. Ik zal dan waar nodig aangifte doen.
Dan mag de persoon in kwestie voorkomen
bij de rechter-commissaris om ze laten verho
ren. Je kunt ze tevens buiten de deur zetten."
Is zo'n Zalco-faillissement niet enorm inge
wikkeld?
„Jawel, maar of je nou de bakker om de hoek
doet of een industrieel bedrijf, maakt wat aan
pak betreft niet uit. De structuur van het dos
sier en dus je aanpak is ongeveer hetzelfde. Je
moet veel informatie verzamelen, een bid-
book maken en dingen uitzetten. De omvang
maakt het bijzonder en meer arbeidsintensief.
Niet per se emotioneler. Een door opa opge
bouwd familiebedrijfje dat failliet gaat, leidt
vaak tot heftigere emoties bij de familie."
Ik zou er wakker van liggen.
„Nee, ik heb tot op de dag van vandaag nog
nooit wakker gelegen van mijn werk. Ik neem
wel dingen mee naar huis. Dan krijg ik aan de
eettafel te horen dat ik afwezig ben. Ik pro
beer daar elke dag weer hard aan te werken. Ik
kan slecht loskomen van mijn werk. Het lukt
me wel in de weekeinden en de vakanties.
Doordeweeks zit je hoofd vol met alle zaken
die je in een faillissement moet doen. Regel
matig vraag ik iets aan mijn vrouw, die dan
antwoordt dat ze dat een minuut geleden
heeft verteld. Daar zit je dan: 'oh ja, oh ja.
Lijdt uw relatie onder uw werk?
„Ik ben tevreden over mijn huwelijk en ik
hoop dat mijn vrouw er ook zo ovër denkt.
Kijk, elke relatie gaat over toppen en door da
len. Dat heb je in je persoonlijke leven en in je
werk."
Dat klinkt alsof u alles wegrationaliseert?
„Tja, zo steek ik misschien in elkaar. Op het
moment dat je van je werk jouw persoonlijk
probleem gaat maken, is het foute boel. Dat
moet je dus niet willen. Ik ontzorg mijn klan
ten, maar hun zorg mag nooit mijn persoonlij
ke zorg worden."
Is het faillissement van Zalco nu afgerond?
„Nee, we hebben weten te bewerkstelligen
dat Zalco gedeeltelijk kon doorstarten. Zoals u
weet heeft UTB de gieterij overgenomen en
Century Aluminium de anodefabriek. Er zijn
circa 18 procedures aanhangig gemaakt en
daarvan lopen er nu nog 7, met name van
schuldeisers die aanspraak maken op de boe
del. Momenteel zit er nog ruim vijf miljoen
euro in de boedel. Dat loopt allemaal nog, dus
daar kan ik verder niks over zeggen. Maar 18
Mijn
grondhouding
is
vertrouwen
procedures, dat is best heftig."
Heeft u dit faillissement succesvol gemana
ged?
„Samen met collega Ernst Butterman heb ik
dit tot een redelijk goed einde geleid, denk ik.
Er is uiteindelijk een gedeeltelijke doorstart
gekomen. Zo makkelijk was het niet. We kwa
men in een fabriek die volcontinu draaide,
waar één miljoen euro aan kosten per dag
doorging, waar drie ton op de rekening stond
en waarvan de directie zei: 'hier heb je het
sleuteltje, jij bent nu verantwoordelijk'."
U doet vooral insolventiezaken, omdat bij
voorbeeld het strafrecht niet meer lucratief
is voor het advocatenkantoor Van Leeuwen
8c De Waard waarvan u medevennoot bent.
„Dat klopt. We zijn vorig jaar gestopt met
strafrecht. Ik ben nu zo'n beetje beroepscura
tor. Vijftig procent van de zaken die ik doe,
hebben te maken met het insolventierecht."
Bent u daardoor ook eerder thuis?
„Ik werk doordeweeks geregeld tien tot twaalf
uur per dag. Vaak is het nodig dat ik me 's
avonds met dossiers bezighoud. Ik zorg er wel
voor dat ik altijd zoveel mogelijk met het ge
zin eet. In het weekeinde stel ik wel grenzen.
De zaterdag is in principe voor het gezin. Zon
dags doe ik niets. Die keuze hangt samen met
mijn geloof."
Dat geloof zorgt ook weer voor arbeid.
U bent voorzitter van Gospel at Sea,
van gospelkoor Testimony in Goes
en jeugdconsulent in de Christelijk Gerefor
meerde Kerk. Ook bent u voorzitter van de
Vereniging Insolventierecht Zeeland en be
stuurslid van de CDA Businessclub Zuid
West Nederland.
„Ik spreek graag met jongeren over geloofskeu
zes. Het dwingt jezelf na te denken over de re
levantie van het geloof belijden. Geloven is
iets doen en ervaren in gemeenschap met an
deren. Dat kun je in Bijbelstudies, maar ook
door het lidmaatschap van de Vierde Muske
tier. Dat is een internationale mannenbewe
ging die zich met geloofsvragen bezighoudt.
Omdat vrouwen anders zijn en anders den
ken dan mannen, kan ik binnen deze bewe
ging als mannen onder elkaar zaken bespre
ken en beleven. Ik vind dat waardevol."
Wat betekent het geloof voor u?
„Ik geloof in God, vergeving van zonden, gena
de en een eeuwig leven na de dood. Dat geeft
enorme rust. Die overtuiging bepaalt ook dat
ik wat wil betekenen voor toekomstige genera
ties. Als je weet dat alles morgen ophoudt,
leef je meer voor jezelf, denk ik. Ik voel me ver
antwoordelijk voor de mensen om me heen
en dat bepaalt hoe ik met mensen omga."
U hebt dit voorjaar in Schotland deelgeno
men aan een 'karakterweekend' met De
Vierde Musketier. Wat is dat precies?
„Je bent met driehonderd mannen, die wor
den verdeeld in groepjes van tien. In zo'n
Een film kijken? Ik pak
liever een dossier
door Frank Balkenende
u
Benne van
Leeuwen (50) is
mede-eigenaar
van Van
Leeuwen De
Waard
Advocaten in
Goes. De in
Rotterdam
geboren en in
Berkel en
Rodenrijs
getogen
advocaat is
getrouwd met
Erica (54).
Samen hebben
ze twee
kinderen:
Stéphanie (21)
en Charlotte
(17). Ze wonen
in Kloetinge.
Van Leeuwen
werd vooral
bekend als
curator van
aluminiumfabri
ek Zalco, die
eind 2011
failliet ging. Als
voorzitter van
Gospel at Sea
en Gospelkoor
Testimony is hij
ook kerkelijk
actief.