I
I
I
I
I
J
Proviand in een oude krant
CONSUMENT 37
v-«
EF
KOOPWAAR
Wouter Klootwijk
Het is zomer. Iedereen va
kantie. Behalve boeren.
Er was een tijd dat va
kantie niet bestond. Nu
moet het. Weg. Maar waarom? Ja
ren geleden werd aan de Universi
teit van Wageningen een hoogle
raar Vakantiepret benoemd. Gaf
geen college in picknicken in de
berm. Welnee, studeren op de
problematiek. Hij zei bij zijn in
stallatie dat reizen voor ons be
langrijk is. Dan maken we kennis
met andere culturen. O ja,
schreef ik in de krant, dan leer je
dat ze in Benidorm ook patat kun
nen bakken. Prompt kwaad op
mij, de geleerde. Vrije tijd is een
maatschappelijk verschijnsel
waar je professor in kunt wor
den. In Tilburg kun je er aan de
universiteit een hele studie van
maken. Voor het diploma Vrije-
tijdwetenschappen. En ook hier
niks van picknicken langs de ri
vier, of turen naar de meeuwen
boven het wad. Nee, hou je vast:
'Het doel is studenten inzicht ver
schaffen in relatie tussen gedrag
en beleid op gebied van vrije tijd
in de huidige netwerksamenle
ving.' En volkomen logisch ook,
staat bij deze studie 'geïntegreer
de en multidisciplinaire benade
ring centraal.' Maar vraag Tilburg
niet waarom wij op de veerboot
tussen Breskens en Vlissingen on
ze boterhammen niet mogen
eten? Het mooiste moment, ach
terop dat schip, links de Wester-
schelde, rechts de Westerschelde,
in de verte zeeschepen en veelbe
lovende horizonnen. Maar waag
het niet om dan je trommel open
te maken. Dan vallen er kruimel
tjes van je brood op de boot. Je
steekt niet voor je intense plezier
over, nee je zit een straf uit. Want
bij Veolia, de onderneming die
de boten heen en weer vaart, heb
ben ze niet in Tilburg geleerd hoe
pret maken moet in de huidige
netwerksamenleving.
Een stevige, mogelijk zelfs stalen
broodtrommel met lekkernijen
voor onderweg is aan te bevelen.
Want pak je je proviand in een
oude krant, dan heb je kans dat
ze bij de Spoorwegen je eten plet
ten tussen de treindeuren. Bij
voorbeeld als je naar Antwerpen
wilt, waar de gemeente aan de
noordelijke oever van de Schelde,
in het havengebied waar nie
mand je ziet, betonnen bakken
heeft geplaatst waar dagrecreëren-
de mensen fik in mogen stoken
om worstjes op te schroeien.
Leuk, pak worstjes in een krant
en neem de trein naar beneden.
Nog niet zo lang geleden had je
treinen die zomaar tot aan Brus
sel reden, over Antwerpen. Dat is
niet meer. Je moet overstappen in
Roosendaal en hebt daar vijf mi
nuten om naar de trein voor Bel
gië te geraken. Trap af, tunnel
door, trap op, driehonderd meter
lopen. Vijf minuten is te weinig.
Rennen! Maar de conducteur van
de trein naar Antwerpen is onver
biddelijk. Hij fluit en sluit de deu
ren. Ook als er iemand tussen zit
Die blijft klem zitten tot de trein
in Antwerpen stopt. Je gelooft
het niet. Maar ik was er bij toen
een meisje nog net haar benen
binnenboord kon trekken, maar
de deuren achter zich haar tas
met lekkernijen grepen en tot in
Antwerpen niet meer loslieten.
EF
ijna elke hoek van de kron
kelige bergwegen aan de Ita
liaanse Amalfikust zorgt j
voor hoge gilletjes. Of het
nou een opdoemend schil- j
derachtig dorp tegen de
bergwand is, of de zoveel
ste adembenemende brokkelige rots- j
wand boven azuurblauw zeewater. Aan
gekomen in de stad Sorrento worden
met stip de hoogste gillen gemeten. Dat j
gebeurt als bezoekers voor het eerst een I
echte Sorrento-citroen zien: een beetje
citroen heeft minstens het formaat van
een flinke mango. Toeristenwinkeltjes i
stallen de allergrootste citroenen uit als
publiekstrekkers - overigens niet altijd
de originele ovaalvormige exemplaren j
uit Sorrento - die qua grootte weinig on-
derdoen voor galiameloenen.
Zo enorm als de vruchten zijn, zo bijzon-1
der is de rijke smaak ervan. Sommige
vruchten zijn zo zoet dat ze als sinaasap
pelen worden gegeten. Dat komt onder I
andere door de vruchtbare vulkanische
aarde afkomstig van de nabijgelegen
Vesuvius. Boeren omhullen hun citroen-
gaarden daarnaast in een traditioneel
bouwwerk van kastanjehouten takken.
Dat zorgt voor een gunstig microkli- j
maat. In de winter beschermt de con
structie tegen hagel, 's zomers tegen de j
onverbiddelijke zon.
Citroenen zijn al eeuwenlang de trots
van de provincie Napels waarin Sorrento
ligt. Op afbeeldingen van de in 79 n. j
Chr. door de Vesuvius met as bedekte j
Romeinse stad Pompeii staan citroenen
pontificaal afgebeeld. Voor de Romeinen j
hadden de gele vruchten lange tijd voor- j
al een decoratieve functie. Het is dan
ook niet helemaal onlogisch dat de fabri-1
kanten van limoncellomerk Villa Massa
uit Sorrento claimt dat het zoete citroen-1
likeurtje in hun regio is uitgevonden.
Voor de broers Stefano en Sergio Massa,
oprichters van Villa Massa, begint hun j
inmiddels wereldwijd bekende digestief J
Tïtp hu 7»Y?77»i»i
met een familierecept. Zoals bij zo veel
families uit de streek gaat een eigen ver
sie van het drankje van generatie op ge
neratie. De versie van de familie Massa
stamt nog uit 1891 en blijft lange tijd
voornamelijk bestemd voor eigen con
sumptie. Tot de ondernemende broers
in 1991 besluiten de drank bedrijfsmatig
te produceren en verkopen. In de nog al
tijd in Sorrento gevestigde fabriek wordt
nu jaarlijks zo'n 800.000 liter van het
zoete, gele drankje geproduceerd. Villa
Massa is uitgegroeid tot het grootste Itali
aanse limoncellomerk buiten de lands
grenzen. Het geheim van de smaak van
een goéde limoncello zit volgens broers
Massa in de essentiële oliën in de schil.
In het geval van Villa Massa zijn dat
strikt de 'ovale di Sorrento'. In 2000 is
het gebied waar de citroenen groeien er
kend met het keurmerk Protected Geo
graphic Indication. Om dat keurmerk te
dragen, is de citroenteelt gehouden aan
hoge eisen: van 1 november tot en met 31
december staakt men bijvoorbeeld met
oogsten om de aarde rust te geven. De
teelt is kostbaar: citroengaarden zijn
klein - nooit veel groter dan vijf hectare
- omdat in het bergachtige gebied alleen
horizontaal en dus kleinschalig ver
bouwd kan worden. Hierdoor kunnen
de citroenen alleen handmatig worden
geplukt. En wie zelfs hier citroenen niet
kan waarderen, heeft geluk. Net als de su
percitroenen zijn de lokale walnoten en
mandarijnen minstens zo smakelijk.
Niet geheel toevallig heeft het likeurbe-
drijf deze smaakvarianten aan het assor
timent toegevoegd. Overigens perfect
om mee te nemen als souvenir, want de
ze varianten zijn niet verkrijgbaar in Ne
derland.
MIX AND MATCH
VILLA
MASSA
CITROENWEETJES
VRIJDAG 27 JUNI 2014
I
van
door Cintha Rood
to
www.villamassa.nl
Het basisrecept voor een huisgemaakte li
moncello is simpel. In plaats van citroenen
uit Sorrento kom je met supermarktcitroe
nen ook een heel eind. Kies bij voorkeur bio
logische exemplaren, zodat je zo min moge
lijk chemische bestrijdingsmiddelen binnen
krijgt. Schil het gele gedeelte van de schil
van 9 citroenen af. Denk erom dat je zo min
mogelijk van het witte gedeelte meeneemt,
dit kan zorgen voor een bittere smaak. Leg
de schillen 3 tot 5 dagen in een liter pure al
cohol (online te koop, bijvoorbeeld via de
handige website limoncello-maken.nl). Hier
door gaan de essentiële oliën van de schil
over in de alcohol. Zeef de schillen uit de ci
troenalcohol en roer de vloeistof door een li
ter water en 600 gram kristalsuiker. Koud
serveren met een takje munt of een gekrul
de citroenschil over de rand van het glas.
nUOUSaiMMO-IUU*
WXA&JMASM
De citroentelers van Sorrento
beschermen hun kostbare
oogst met kastanjehouten
bouwsels, foto's PR
In een klassiek glaasje limoncello gaan
slechts een paar ijsklontjes. Voor een frisser
effect meng je 1 deel limoncello met 2 de
len ijskoude tonic: de perfecte zomercock-
tail tijdens zwoele avonden. In Sorrento heb
ben ze inmiddels de nodige extra varianten
op hun grote trots bedacht. Voor een fruiti
ge limoncellococktail mix je 1 deel citroen
sap, 2 delen rode bloedsinaasappelsap, 1
deel limoncello, 1 deel Campari en suikersi
roop naar smaak. Minder voor de hand lig
gend is de corretto: een vers shot espresso
waar normaal gesproken een scheut grappa
of sambuca in gaat. Blijkbaar is het bittere,
frisse van een scheut limoncello minstens
zo lekker in combinatie met koffie.
©reageren?
consument
consument@depersdienst.nl
Uit onderzoek van Northumbria University
in Engeland blijkt dat de geur van citroenen
zorgt voor een scherpere geest en meer
zelfvertrouwen.
Een citroen uit het Italiaanse Sorrento
weegt gemiddeld 300 gram, tegenover de
160 gram die een doorsnee citroen weegt.
De beste temperatuur om een glaasje limon
cello te nuttigen, is op -7 graden Celsius.
