Beoordeling
Toetje met pit
34 UIT
Edith Ramakers
gend, een slag in de rondte. Er gaat
een volle bewaarbak mee met het
uitwonende kind, en een schaal
naar de buren. Dan nog is de bo
dem van het krat niet in zicht. Wat
te doen? Weggooien is geen optie.
Kersen ontpitten en jam van ma
ken? Veel werk, ook al heb ik zo'n
handige kersenontpitter in huis. Ik
heb daar nu eigenlijk niet het ge
duld voor en ik heb ook geen zin
in paarse vingers en een keuken on
der het kersensap. Dus val ik terug
op een goed landelijk Frans ge
bruik en bak ik clafoutis (spreek
uit: klafoetie). Hiervoor hoefje
geen kersen te ontpitten, want de
pit hoort erin te blijven. Dit om te
voorkomen dat er sap uit de kers
in het beslag stroomt en het gebak,
dat het midden houdt tussen cake
en dikke pannenkoek, te vochtig
wordt.
Hele discussies worden over dit on
derwerp gevoerd, live aan tafel, op
tv en op de internetfora: met of
zonder pit. Praten over eten is im
mers de nationale sport in Frank
rijk, waarbij het voetbal slechts in
de schaduw kan staan.
Verwend en kinderachtig worden
de mensen genoemd die liever
geen pitjes in hun mond hebben,
behaagziek de kok die daaraan toe
geeft. De pitten (noyaux) zorgen
immers voor een aparte, beetje
amandelachtige smaak. „Dan
meng je toch gewoon wat geschaaf
de amandel door het beslag en een
extra lepel bloem tegen het vocht,"
voeren de pittenmijders aan. De
discussie is terug te brengen tot
het fundamentele verschil tussen
de 'praktische' kokkies, die graag
uit de losse pols werken en de 'pre
cieze' patissiers, die liefst op de
gram-, graad- en millimeter nauw
keurig vanaf recept werken en daar
mee, toegegeven, ware kunstwer
ken creëren. Tarte tatin (omgekeer
de appeltaart) is ook zo'n populair
kokkies-dessert waarbij de hoeveel
heden niet zo nauw luisteren. Ik
behoor tot de praktische school.
Voor mij is het belangrijker dat die
heerlijke kersen nu allemaal op
gaan en dat ik daaraan niet te veel
tijd kwijt ben.
Ze trekken de discussie graag
breed, die Fransen. Alles wordt er
bij gesleept, zo ook hun vaak best
harde visie op opvoeden. Wie het
argument aanvoert dat een clafou
tis zonder pitten veiliger is voor
kinderen, kan te horen krijgen dat
ze maar beter zo snel mogelijk aan
de pitten kunnen wennen, want
dat je niet het hele leven voor ze
kunt ontpitten (dénoyauter).
Wat een onschuldig toetje al niet
teweeg kan brengen.
Beachclub Meer ligt op een
unieke plek, vlak bij het
Veerse Meer en vlak bij
het strand. Uitbater Ro
bin de Visser geniet er
van, maar hij houdt zijn dromen.
„Ik wil daar naartoe", zegt hij en
wijst naar het strand. „Daar mag
nog een nieuw strandpaviljoen ko
men. Ik ben een van de gegadigden
om die vergunning te krijgen."
Hij weet dat er meer kapers op de
kust zijn, dus zal hij zich vol ener
gie voor onbepaalde tijd inzetten
voor Meer.
We zijn nieuwsgierig naar de kwa
liteiten van de keuken en bestellen
gevarieerd: een salade geitenkaas
(8,95 euro), gamba's met spek (8,95
euro) en een rundercarpaccio (ook
8,95 euro). De rundercarpaccio is
Nederlands getint met dikke car
paccio, geraspte oude kaas en ruco-
la. De oude kaas is een bewuste
keuze; de parmezaanse kaas moest
het onderspit delven. Jammer, vin
den we, we verlangen toch naar de
wollig gekrulde parmezaanse kaas.
Bij de voorgerechten wordt lekker
stevig brood geserveerd. De kok
maakt een royaal gebaar met zijn
salade geitenkaas: zachte geiten
kaas ligt bovenop rucola, verschil
lende soorten sla, komkommer
reepjes, tomaten en walnoten. De
noten zijn gesuikerd; een voor ons
overbodige toevoeging.
De gamba's zijn krokant gebakken
en omwikkeld met spek en een
krul koriander-limoen mayonaise
is dit het beste voorgerecht. Het
zijn gerechten die een surfer, na
een dagje aan het strand, zullen be
vallen. Voor de hoofdgerechten kie
zen we voor een scholfilet met
pestosaus en garnalen (16,75 euro),
Thaise kipcurry met kokos en ko
riander (13,50 euro) en spareribs
met knoflooksaus (17,50 euro). Bij
de vis en spareribs wordt friet in
een puntzak geserveerd. De kipcur
ry krijgt een bolletje rijst. De
smaak van de romige curry is goed,
maar het oog wil ook wat. Met uit-
Je ziet ze overal langs de kant
van de weg; de borden met
'kersen te koop'! Het wappe
rende rood-wit-blauw is nu
eens niet bedoeld om onze
voetballers in Brazilië te steu
nen, maar om aandacht te trekken
voor deze sappige, donkerrode
vruchtjes. Gisteren hingen ze nog
in de boom. Kersen moet je eten
als ze er zijn en dat is maar een
paar weken per jaar. Dus trap op
de rem en sla je slag. Ik kom en
thousiast thuis met een kratje met
daarin zeker vier kilo kersen. Best
wel veel! En ze moeten snel op,
want op een koele plek buiten de
koelkast blijven ze maar drie dagen
kersvers. In de koelkast zijn ze, af
hankelijk van de soort, een tot
twee weken houdbaar. Maar zo'n
grote koelkast heb ik nou ook weer
niet. Dus genieten we van de over
vloed en eten onszelf, al pitten spu-
De naam Beachclub
Meer komt van 'meer
voor minder' én het
Veerse meer, verklaart
uitbater Robin de Visser.
Jarenlang stond op de
plaats van Meer het
restaurant Vrouwe in de
t Polder, een restaurant
waar lang getafeld kon
worden. Meer is een
andere weg ingeslagen.
Jong, snel en BBQ-stijl.
zondering van een fris groen blaad
je koriander heeft het gerecht een
aardse kleur. Diezelfde kritiek
krijgt ook de vis met veel pesto
saus. De spareribs BBQ^stijl zijn
vooraf urenlang gekookt en góed
gemarineerd. Het is een simpel
maar geslaagd BBQjgerecht. Er
wordt een schaaltje witte kool en
geraspte worteltjes bij geserveerd.
De keuken van Meer wil meer voor
minder bieden, een loflijk streven,
maar een formule, die ons volledig
blij maakt is nog niet gevonden.
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
Beachclub Meer
en de BBQ-stijl
Prijs-kwaliteit:
Entourage:
Bediening:
Attent en vriendelijk.
Horen, zien en ruiken: Groepen kun
nen ook reserveren voor een
BBQ-etentje. Er is een keuze uit ver
schillende pakketten.
Conclusie: De sfeer is goed bij Meer,
ontspannen en laagdrempelig. We
wensen de keuken een stapje voor
waarts toe.
Beachclub Meer, Vrouwenpolderseweg
81, 4354 ND Vrouwenpolder. Dagelijks
geopend, tel: 0118-591900, 06-
13788842, www.beachclubmeer.nl
Ook een barbecue kan geregeld worden.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
B erkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
