BUITEN 19 nktvissen spuiten een wolk inkt uit wanneer er een belager aankomt en zo maken ze zich zelf onzichtbaar. Ik weet nog goed dat de oude meester Slotboom bij het vak dat toen "kennis der natuur" heette dit spannende verhaal aan ons vertelde. Ik heb ook met rode oortjes ge luisterd toen het ging over een slang die heel huids een varken naar binnen kan werken of een jachtluipaard die nog sneller gaat dan de opgevoerde Kreidler die nu en dan langs de school suisde. Al die wonderen speelden zich af in ver gelegen oor den. Enerzijds maakte dat de verhalen des te span nender, maar het was ook wel een beetje jammer. Want wat zou je graag eens één van die wonderlijke beesten echt in het wild te zien krijgen. Wisten wij veel dat inktvissen zomaar in de Schelde rondzwom men. En we konden nog niet vermoeden dat de gro te dikke schelpen die we langs de vloedlijn opzoch ten voor de kanariepietjes eigenlijk rugschilden van inktvissen waren. Sterker nog: onder duikers staat de Oosterschelde bekend als dé plek langs de Euro pese kust waar je prachtig het gedrag van zeekatten of sepia's tijden de balts en de paring kunt bekijken. Met onze ideeën over de uitheemse oorsprong van inktvissen hadden we wel een klein beetje gelijk. De bekendste soorten, octopussen met hun acht vangarmen leven vooral in de Middellandse Zee. De soorten die bij ons voorkomen hebben tien 'poten' die alle vastzitten aan de kop. Twee van die vangar men -want dat zijn het in feite- zijn langer dan de rest en kunnen worden ingetrokken. Met de vangar men jagen inktvissen op bijvoorbeeld krabben, gar nalen en kleine vissen, die ze door hun uitstekende gezichtsvermogen prima kunnen opsporen. In de kop van een zeekat zitten twee prachtig gevormde, goed ontwikkelde ogen. Gevangen prooien worden met de vangarmen tussen de kaken gebracht Voor niet-duikers blijft de kennismaking met zeekat ten veelal beperkt tot de vondst van de kalkrijke rug schilden van de sepia's. Het is de moeite om daar goed op te letten, want behalve de rugschilden van onze eigen zeekatten zijn er soms iets anders ge vormde roze-achtige rugschilden die afkomstig zijn van de sierlijke zeekat. Ook de vondst van een rug schild dat eindigt in een lange doorn behoort tot de mogelijkheden en dan heb je te maken met een rug schild van de gedoomde zeekat. Beide laatstgenoem- de soorten leven niet in onze kustwateren, maar veel verder naar het zuiden. Dankzij hun goede drijf- vermogen kunnen ze op onze stranden aanspoelen. In onze Deltawateren leeft ook het dwerginktvisje, dat niet veel groter wordt dan vijf centimeter. Door zijn geringe formaat wordt het weinig opgemerkt, maar in feite is het een gewone soort, die je soms ook in getijdenpoeltjes kunt aantreffen. Ook deze heeft alle eigenschappen van een inktvis en ook hij kan een mini-wolkje inkt naar buiten spuiten. Het verhaal over die inktwolk kan trouwens nog veel spannender zijn dan dat wat we ooit van mees ter Slotboom leerden. Pijlinktvissen maken vaak een inktwolk die dezelfde contouren heeft als de inktvis zelf. Na het produceren van zo'n fantoomach tige wolk trekt de pijlinktvis de naar voren gerichte, trechtervormige zak die aan zijn buik zit, krachtig sa- -C men. Het gevolg is dat de inktvis achteruit schiet, waarbij hij niet zelden ook nog eens tegelijkertijd van kleur verandert. Tegen zoveel list en bedrog is een vijand natuurlijk maar zelden opgewassen! Pijlinktvissen zijn bij ons tijdens de paaitijd ge woon. Maar als wandelaar merk je daar in de regel maar weinig van. De vliesachtige taaie rugschelp van een pijlinktvis vind je zelden, misschien voor een deel ook wel door de doorschijnende vliezige sa menstelling en onopvallende kleur. Een enkele keer vind je de eisnoeren van pijlinktvissen. Die spoelen soms, vooral bij aflandige wind, als verstrengelde ge leiachtige snoeren aan. Ook de afgelopen weken was dat op meerdere plaatsen in de Delta het geval. Ach>* ja, de zeekant heeft altijd wel iets nieuws te bieden. Exotische dieren spelen de mens tot de verbeelding. Zoals het soort slang dat in één hap een compleet varken naar binnen kan werken. Heel vaak gaat het in dit soort gevallen om dieren, die we dicht bij huis dus niet in het vizier krijgen. Toch leven er ook in onze eigen woonomgeving interessant exoten die het hart sneller doen kloppen: inktvissen. Daarvan komen namelijk diverse soorten voor in de kustwateren. WOENSDAG 18 JUNI 2014 Octopussen hangen te drogen foto Chiel Jacobusse Inktvissen in de Deltawateren Aangespoeld rugschild van de Sierlijke zeekat foto Erik Speksnijder Rugschild van een sepia of zeekat foto Erik Speksnijder Eisnoeren van een pijlinktvis foto Chiel Jacobusse Zeekat foto Chiel Jacobusse

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 19