Gekibbel
Doeke maakte Zeeland maritiem
Geslaagd
Scholen schrijven
geschiedenis
Voorzitter jan Lonink van
Veiligheidsregio Zeeland:
conclusie is broddelwerk.
1932-2014
VEILIGHEIDSREGIO ZEELAND
26 ZEELAND
dinsdag
Er miste er eentje in de
bijlage van de krant
van de geslaagden. Offi
cieel niet natuurlijk: zij
is hier noch geboren, noch ge
slaagd. Ze had haar naam hier
graag gezien in deze krant. Het
leek haar geweldig.
Maar drie jaar geleden verwis
selde ze haar middelbare
school in Terneuzen voor een
middelbare school in Den Haag
want ze wilde tekenen. Vanaf
haar veertiende reisde ze iede
re week acht uur (en soms lan
ger) om een traject op de Ko
ninklijke Academie voor Beel
dende Kunsten te kunnen vol
gen, naast haar vwo-opleiding.
Ze verhuisde. Ik moest even
slikken. Ze woonde daar bij on
ze vroegere buren en goede
vrienden. Toen we die buren
belden om te vragen of onze
dochter bij hen mocht wonen,
waren ze met hun twee jonge
zonen op weg naar hun vakan
tiebestemming. Binnen 10 se
conden kregen we antwoord:
'Natuurlijk geen probleem, vin
den we allebei goed'. Wij wa
ren toen even stil. Ze zorgden
drie lange jaren voor onze doch
ter en deelden lief en leed met
haar en met ons. Het woord
'participatiesamenleving' be
stond nog niet We zijn hen
eeuwig dankbaar.
Dankbaar ben ik ook dat er een
school was in deze streek die
het dwingende vmbo-advies
van de basisschool naast zich
neer durfde te leggen en haar
toeliet in een havo/vwo brug
klas. Ik heb niks tegen vmbo,
maar wel als het niet bij je past.
Ik geloof in scholen die het be
langrijk vinden om kinderen
kansen te geven en om het bes
te uit hen te halen. Gelukkig
vond ik er één.
Ik dank Lidwien die in haar ge
loofde en de kunstdocent in
Terneuzen, Theo Jordans, die
haar inspireerde. Ook dank aan
alle docenten die haar de liefde
voor hun vak probeerden over
te brengen. Velen zijn daarin ge
slaagd. Ons Femke is geslaagd,
zonder een enkele onvoldoen
de. Ik, ik ben natuurlijk trots.
Mijn eindadvies: Koester uw
buren en durf in uw kind te ge
loven. En nu? Nu komt ze een
jaartje terug naar hier omdat ze
de streek, de dijk, de dieren en
de mensen miste. En wij haar
natuurlijk ook.
De PZC maakt een boek
over 200jaar Zeeland in
samenwerking met leerlin
gen van 74 basisscholen
U krijgt dagelijks een
voorproefje.
1826-1827
De Bornput
Oostdijk
""TL *-*"7
MIDDELBURG - Zeeland loopt veel
veiligheidsrisico's. Er is (chemi
sche) industrie, transport (over
weg en water) en een kerncentra
le. Bovendien vragen de havens
van Antwerpen en Gent en de
kerncentrales in Doel aandacht.
Daar moeten alle ogen van de Vei
ligheidsregio op gericht zijn. Maar
dat zijn ze onvoldoende.
Dat oordelen althans de oud-bur
gemeesters Ronald Bandell van
Dordrecht en Michel Marijnen
van Roosendaal. Ze zijn door de
provincie ingeschakeld en moe
ten Vlissingen en Middelburg als
nog bewegen akkoord te gaan
met een nieuwe verdeling van de
kosten voor de brandweer. Want
gemeenten moeten naar rato de
kosten van bijvoorbeeld een tun
nelbrand of ongeval bij de kern
centrale dragen, vindt de Veilig
heidsregio. Nu zijn ze ongelijk ver
deeld. Beide Walcherse gemeen
ten wordt elk een half miljoen
extra gevraagd. Het gesteggel over
geld komt de veiligheid niet ten
goede, aldus Bandell en Marijnen.
„De discussie rondom de financi
ën leidt de aandacht af van zaken
waar het werkelijk om gaat. Dit
heeft consequenties voor het func
tioneren van de Veiligheidsregio
Zeeland in het algemeen."
Ze stellen dat tussen de bestuur
ders van de Veiligheidsregio 'geen
vanzelfsprekende bereidheid tot
daadkrachtige samenwerking' is.
Er is gebrek aan onderling vertrou
wen. Besluitvorming verloopt
daardoor 'uitermate moeizaam'.
Ook heeft een aantal (voormali
ge) bestuursleden zich onvoldoen
de rekenschap gegeven van de me
ning van de gemeente. Daardoor
kon het gebeuren dat de burge
meesters van Vlissingen en Mid
delburg in de Veiligheidsregio ak
koord gingen met een voorstel
over de kostenverdeling, terwijl
ze het vervolgens negatief voorleg
den aan het college van b en w en
de gemeenteraad. Gedeputeerde
Staten kunnen Vlissingen en Mid
delburg dwingen akkoord te gaan.
Zover wilden ze nog niet gaan.
Voorzitter Jan Lonink van de Vei
ligheidsregio reageert furieus.
„De conclusie dat de discussie
over geld voor inhoud gaat is brod
delwerk. Het spreken over financi
ën heeft veel tijd gekost. Maar de
veiligheid staat voorop. Die is ook
nooit in het geding geweest."
Hij wijst erop dat de Veiligheidsre
gio Zeeland in de ranglijsten van
de inspecties is gestegen naar 'bo
venin de middenmoot'. „We lo
pen voorop met de nucleaire vei
ligheid, we zijn de eerste in Ne
derland die de waterincidentenbe-
strijding heeft geregeld. Voor de
veiligheid op de Ooster- en Wes-
terschelde zijn afspraken gemaakt
met Rijkswaterstaat en de haven
van Antwerpen. Er zijn grensover
schrijdende protocollen over de
kerncentrales Doel. Ook zijn de
rampenbestrijdingsplannen van
de meest gevaarlijke bedrijven
aangepast. Dus inhoudelijk is wel
veel gebeurd."
Lonink benadrukt dat een aanwij
zing door de provincie 'een zwak
tebod' is. Hij vindt dat de gemeen
ten er voor de zomer uit moeten
komen. Het bestuur van de Veilig
heidsregio vergadert op 26 juni.
Commissaris van de koning Han
Polman wil niet reageren.
MIDDELBURG - Jan Lonink repte
van een 'historisch besluit'. Vlak
voor Kerst 2012 had hij, in een ver
gadering achter gesloten deuren,
als voorzitter van de Veiligheidsre
gio Zeeland zijn collega-burge
meesters eindelijk op één lijn ge
kregen. Ze waren, klonk het opge
lucht, na jaren van gekijf en gekib
bel 'unaniem' akkoord gegaan
met een nieuwe verdeling van de
kosten van de brandweer.
Nu, anderhalfjaar, is men nog al
tijd geen stap verder. Bestuurlijke
samenwerking, haast werktuiglijk
met de mond beleden, blijkt in de
praktijk keer op keer weerbarstig.
Het solidariteitsbeginsel - ofwel:
gemeenten dragen naar rato bij
aan de veiligheid in Zeeland -
Hij liet Zeeland weer het
zilte nat opsnuiven. Doe
ke Roos, doctor maritie
me geschiedenis. Op die relatief
laat verworven titel was hij trots.
Afgelopen zaterdag is hij in Vlis
singen op 82-jarige leeftijd overle
den. Hij was al langere tijd ziek.
Roos werd in 1932 in Emmerich
geboren. Na de middelbare school
in Amersfoort en de zeevaart
school in Den Helder doorlopen
te hebben, was hij van 1952 tot
1962 officier op onder andere de
Koninklijke Java-China Paket-
vaartlijnen en woonde hij in
Hongkong. Vervolgens stapte hij
over naar het Rijksloodswezen in
het district Scheldemonden, waar
Doeke Roos
hij tot 1987 betrokken was bij de
beloodsing van scheepvaart op de
Westerschelde. In die tijd al be
gon hij zich voor maritieme ge
schiedenis te interesseren. Dat re
sulteerde later in het boek De Ne
derlandse loods in de Tweede Wereld
oorlog (2007). Dat hij een man
van de pen werd, bleek ook uit
zijn hoofdredacteurschap van bla
den als 'De Nederlandse Loods'
en 'Loodswezen Visie'.
In Zeeland werd Doeke Roos be
kend door zijn populair-weten
schappelijke uitgave Zeeuwen en
de VOC (1987)- In 2003 gaf hij zijn
hobby een officieel tintje door in
Leiden de doctorstitel te behalen
met een proefschrift over het
Zeeuwse admiralengeslacht Evert-
sen. Zijn activiteiten leverden
hem in 2000 een koninklijke on
derscheiding op. Als loods en ge
schiedschrijver spande hij zich in
om het maritiem verleden ook
tastbaar te maken. De restauratie
van de loodsensteiger in Vlissin
gen was zijn initiatief. En het vo
rig jaar onthulde standbeeld van
Maayken Jans, de moeder van de
Evertsens, was voor hem een
droom die uitkwam.
Doeke Roos gaf het maritieme ver
leden van Zeeland een stem.
Marleen Blommaert
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
Gesteggel
over centen
door Jeffrey Kutterink
en Rolf Bosboom
jfcy ''"erpj
II W"-
h rtnUUS
door Jan van Damme
UNIVERSITY /7JfV\
///DELTA JF £lV
