Sport haalt beste en slechtste naar boven DIZZIE 41 C. Buddingh'-Prijs voor Maarten van der Graaff Juan Gabriel Vasquez winnaar van de IMPAC ©00000 000000 ©0 00000 000© 00 000000 000000© het schrijven. Ik zag hoe onder mijn han den de stromen samenvloeiden. Het ego en het alter ego kwamen bij elkaar. Patrick en ik trokken gelijk op en daar vielen we sa men. Klaar. Dus geen tweede trilogie." Edward St Aubyn heeft nu een boek van to tale andere aard gepubliceerd. Een dolkomi sche roman over de jury van een literaire prijs die er een ongelofelijk zooitje van maakt. Even onweerstaanbaar als hilarisch. Is hij daarmee echt klaar met zijn verle den? Je gunt het hem zo. „Controle had ik al nooit, dus als ik vertel dat er geen Melrose-boeken meer komen, moet je je eigen conclusies maar trekken. Ik ben een zeer onbetrouwbare getuige." De literaire jury in Met stomheid geslagen be staat uit een acteur die nooit bij vergaderin gen komt opdagen, een schrijfster die de hele dag met mannen het bed deelt (inclu sief al haar exen), een politieke backben cher die alleen in zijn carrière is geïnteres seerd en een literatuurwetenschapper met een lastige dochter. „Een beroemde televisiekok met dyslectie, dat vond mijn redacteur te veel van het goe de", zegt hij met een grote glimlach. Een redacteur, terwijl St Aubyn nog nooit met iemand had samengewerkt. „In die bijna kwart eeuw schreef ik elke bladzijde tien, twintig, dertig keer en dan pas gaf ik het manuscript uit handen. Ik wilde niet dat er ook maar iets in werd veranderd. Het was mijn leven. Maar nu zocht ik samen werking en luisterde naar suggesties. „Toen de redacteur voorstelde de kok eruit te gooien en een ander jurylid te beden ken, deed ik dat gewoon. Geweldig! Ik had nooit eerder een personage bedacht. Alles aan de methode moest anders, vond ik." Toch ziet hij nog vele overeenkomsten. „Wat mij motiveert, is het onmogelijke. Het gevoel dat ik het niet kan, inspireert me. Want dan wil ik me bewijzen. De on mogelijkheid bij mijn eerste boek was het doorbreken van het taboe op incest. Ik zou een hartaanval van schaamte krijgen, vrees de ik. De opdracht aan mezelf was helder: of ik zou het boek schrijven en publiceren, of ik zou mezelf van kant maken. „Ik had een serieus contract gesloten met mezelf: het was schrijven of sterven. Daar zat niets melodramatisch bij. Voor mij was het een doodgewone gedachte: schrijf of sterf, schrijf of sterf. Zo was het. En het werkte. Maar wat een nachtmerrie om on der die condities te schrijven. „Toch ging het bij dit boek ook zo. Ik ging een boek schrijven waar ik plezier aan zou beleven. Dat was pas een verboden idee! Mocht dit wel? „Ik voelde dat, wanneer ik niet zou lijden aan het schrijven, het niet echt kon zijn. Het zou geen waarde hebben. Of was dit een romantisch cliché?" Waar in de Melrose-reeks humor de siniste re ernst draagbaar maakt, heeft Met stom heid geslagen zijn serieuze kanten. „Er is al tijd een mix van absurditeit en lijden. Die balans is nu naar de andere kant doorgesla gen. Maar ik kan nog altijd niet maar één kant laten zien. Elk personage heeft zijn problemen. De een glijdt afin een depres sie. Een vrouw raakt in crisis over haar pro miscuïteit. Een derde balanceert op de rand van geweld. Puur komedie en pure tra gedie bestaan niet. Onze wereld is een mo zaïek." 'Spannend verhaal over overlevingskunstenaar' Een advies aan de scheids: 'Je moet echt strakker fluiten, Gert. Er staat hier voor honderdvijftig jaar tbs met dwangverpleging op het veld'. Sport verbroedert. Ja, ja. Sport haalt eerder het slechtste in de mens naar boven. Op het voetbal veld slaan veel voetballers en sup porters volledig door. Het lijkt of daar alle frustraties van de hele week moeten worden afgerea geerd. Er wordt met ziektes ge strooid, onderuit geschoffeld, ge scholden, gegild, gespuugd en soms zelfs geslagen. En het gekke is dat iedereen dat normaal vindt. In Hé scheidsjij hebt thuis zeker niks te vertellen constateren Özcan Akyol @DuBlanqeBogarde dat er andere omgangsvormen op het sportpark lijken te gelden. 'Dat be tekent ook dat mensen meer van elkaar kunnen hebben, eerder een gemene opmerking accepteren en net zo vaak zelf met krachtter men en verwensingen strooien.' Het duo verzamelde een halfjaar lang wat er langs de lijn en op het veld wordt gezegd. Veel vonden zelfs zij te erg voor een boek. Hé scheids is behoorlijk grof, de wer kelijkheid is dat nog veel meer. De scheids van Menno Fernandes bevestigt dat. Nadat deze kinder boekenschrijver, bekend onder zijn echte naam Gideon Samson, niet meer tegen de bal T! J j' ,T'i mocht schoppen, werd 11 $uiiLirh hiJ amateurscheidsrech- ter. Onder de naam f Menno Fernandes schreef hij wekelijks co- jX&jfigik lumns daarover. Die y~' zijn nu gebundeld. Al jJMBA lezende vraag je je af waarom iemand zich ervoor leent om iedere Hé scheids week uitgescholden of Özcan Akyol bespuugd te worden. @DuBlanqe- Fernandes leert om dat Bogarde alles van zich af te la- 159 blz. ten glijden. Het is wat Prometheus, Akyol ook constateert: 10 euro veel gaat in het heetst van de strijd. En met De scheids een beetje humor of Menno Fernandes overwicht wordt veel 125 blz. opgelost. Toch wordt Podium, Fernandes soms echt 10 euro geraakt. Dat is de waar de van de columns: dat je leest dat het spel niet altijd een spel is. Sommige scheidsen kunnen er zelf ook wat van. Tegen een moe der die langs de lijn met adviezen strooit: 'Koop een bh voor je hang tieten en houd daarna je muil.' VRIJDAG 13 JUNI 2014 POEZIE De jury prijst zijn bundel Vluchtautogedich ten om 'de bluf, branie en bravoure'. De C. Buddingh'-Prijs 2014 voor het beste poëziedebuut ging gisteren tijdens Poe try International naar Maarten van der Graaff. Lees het juryrapport op Dizzie.nl LITERATUURPRIJS De Colombiaan Juan Gabriel Vasquez is gisteren winnaar geworden van de IMPAC Dublin Literary Award, groot: 100.000 euro. Op Dizzie.nl een blog over Vasquez bij Hier is.- Adriaan van Dis en een interview met de schrijver. RECENSIES .x r— ««ft Edward St Aubyn: „Ik heb mijn hele leven geïmiteerd. Het was de enige manier om op school te kunnen zijn." foto Timothy Allen Leden van Dizzie bespreken dagelijks boeken. Over De waarheid en andere leu gens van Sascha Arango werd geoor deeld: 'vlot geschreven, spannend ver haal met in de hoofdrol een overlevings kunstenaar'. Meer recensies op Dizzie.nl VOETBALBOEKEN door Marjon Kok

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 41