Informatieplichtcorrespondeer met de werkcoach Eindelijk, de werkweek telt nu vier dagen 18 WERKEN <Dv=: Werklozen moeten uit keringsinstantie UWV op de hoogte houden van hun si tuatie. De boetes op overtredin gen zijn fors, maar het zorgvuldig bewaren van alle correspondentie kan veel problemen voorkomen. De overheid wil dat werklozen met een uitkering zo snel moge lijk weer aan de slag gaan. Zij moeten daarom gemiddeld elke week minimaal één sollicitatieac tiviteit uitvoeren, de zogenoemde inspanningsverplichting. Daarnaast is er een informatie plicht: alle gebeurtenissen of wij zigingen die met je uitkering of de beschikbaarheid voor werk te maken hebben, moeten direct aan het UWV worden doorgegeven. Per januari 2013 zijn de boetes op overtredingen fors verhoogd. Bij een overtreding kan het UWV de onterecht ontvangen uitkering terugvorderen en daarbovenop een boete van 100 procent in reke ning brengen. Wie binnen vijfjaar opnieuw de fout ingaat, kan zelfs 150 procent boete aan de broek krijgen. Heb je bijvoorbeeld een uitkering van 300 euro per week en vergeet je door te geven dat je een weekje naar de camping gaat? Dan kan je dat zomaar 600 euro kosten: na melijk 300 euro aan teruggevor derde uitkering en ook nog eens een boete van 300 euro. Boetes op leggen doet het UWV overigens niet snel, in 2013 slechts zo'n tweehonderd keer. „In de praktijk ontdekt het UWV een eventuele overtreding pas bij een steekproef of als de eigen gegevens niet over eenkomen met de gegevens van de Belastingdienst", zegt Alex Wintjes, sociale verzekerings rechtadvocaat bij Advokatencollec- tief Rotterdam. Maar met het oog op de hoge boe tes is het toch verstandig de uitke ringsinstantie goed op de hoogte te houden van je persoonlijke si tuatie. Ontvang je een WW-uitkering, dan moet je altijd alle informatie geven waar het UWV om vraagt, bijvoorbeeld een belastingformu lier of een doktersverklaring. Verder moet je alles doorgeven wat te maken heeft met vrijwilli gerswerk, inkomsten uit tijdelijk werk of uitzendwerk, een nieuwe baan, studie, ziekte en vakantie. Wijzigingen moeten binnen een week worden doorgegeven, behal ve bij vakantie (uiterlijk 1 dag voor vertrek) en ziekte (uiterlijk na twee dagen). Op internetfora wordt veel ge klaagd over de ogenschijnlijke wil lekeur van het UWV. Zo valt te le zen dat een werkloze in de ene re gio geen vrijwilligerswerk mag doen, terwijl dat in een andere re- NOOIT GEDACHT TOCH GEKREGEN f naam Cees van Hattum (63) woonplaats Helvoirt opleiding mbo-werktuigbouwkunde laafcsfcvervulde beroep koeltech- nisch monteur zonder werk van december 2012 tot augustus 2013 nieuwe baan koeltechnisch mon teur bij KMI in Apeldoorn Het zijn imponerende cij fers: Cees van Hattum had er in december 2012 een arbeidszaam leven opzitten van 46 jaar, waarvan op dat moment 36 jaar en 2 maanden bij een en dezelfde werkgever. En toen ineens... „stond ik op straat", vertelt de inwoner van Helvoirt. „De baas had er een janboel van gemaakt, het bedrijf ging failliet. Er kwam nog een doorstart met zes mensen, maar daar zat ik niet bij. Ik was te oud en te duur, kreeg ik te horen. Tja..." Van Hattum was boos en zat vol onbegrip. „Je snapt er aanvanke lijk niks van. Hoe kan het nou dat ik na zo veel jaren keihard werken gewoon langs de kant sta? Letter lijk dag en nacht stond ik klaar voor het bedrijf, mijn werk was enorm belangrijk voor mij en in eens ben je dat kwijt. En niet al leen dat. Het bedrijf stond voor een half miljoen euro in het krijt bij de eigen werknemers. Zo had ik een tegoed van 864 overuren en 62 snipperdagen staan. Daar van zie je een klein deel terug via het UWV, maar naar het overgro te deel kun je gewoon fluiten." Hij wilde zo snel mogelijk weer aan de slag. „Want, zo dacht ik, wat moet ik in hemelsnaam thuis doen? Maar al lever je wel veel in als je niet meer werkt, na een paar maanden vond ik het best lekker zo. Niet zo gek als je al zo lang hebt gewerkt." Toch bleef de Brabander sollici teren. Hier en daar rolde er ook een gesprek uit. „Maar telkens kreeg ik uiteindelijk wel een of ander smoesje te horen waar om het niks kon worden. Vol gens mij vonden de meesten mij gewoon te oud." Zo niet bij KMI Apeldoorn. „Ik kreeg op een gegeven moment telefoon van een oude klant uit Den Bosch. Hij had een kapot te koelcel, had al vier monteurs gehad, maar het was nog niet opgelost. Of ik het wilde repa reren. Kom me maar halen, zei ik, want ik ben werkloos en heb geen auto meer. Ik ben ge weest en heb het gemaakt. Waarna hij mij nog dezelfde dag in contact bracht met KMI, mijn huidige werkgever." Sinds augustus stroopt hij voor dat bedrijf Zuid-Nederland af> in een constructie die hij bij zijn oude werkgever al wilde. „Ik werk nu vier dagen per week, negen uur per dag", zo prijst Van Hattum zich geluk kig. „Omdat ik bij mijn oude werkgever zo veel overuren en dagen had staan, had ik daar al voorgesteld vier dagen per week te gaan werken, om het zo te compenseren. Het zou per 2013 ingaan, maar zo ver is het helaas nooit gekomen." Nou ja, helaas... „Ik zou voor geen goud meer terug willen hoor. Ik heb het echt enorm naar mijn zin in deze baan." Neemt niet weg dat Van Hat tum (63) nog altijd solliciteert. „Simpelweg omdat het moet van het UWV. Omdat ik bij de vorige baas zo veel werkte, is mijn uitkering gebaseerd op 42 uur per week. Omdat ik nu 36 uur werk, moet ik voor die 6 uur nog solliciteren. Het is eigenlijk te gek voor woorden." TIPS HINTS Niemand houdt van financiële verrassingen, daarom verzekeren we ons tegen allerlei rampspoed. Vaak bij dezelfde verzekeraar. Maar shoppen per verzekering kan voordelig zijn. door Irene van den Berg Vragen over de geldkwestie in deze rubriek kunt u sturen naar geld@depersdienst.nl Wij proberen in de volgende aflevering antwoord te geven. Werkloos en in deze crisistijd toch weer een baan weten te vinden? Het kan. Lezers vertellen over hun onverwachte geluk! door Bauke Boersma Blijf speuren en jagen. Sta positief tegenover alles. Goed gedekt en toch goedkoop Ook uw verhaal vertellen? Stuur dan een mail naar geld@depersdienst.i beeld Ben Vosseberg/Gettylmages

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 18