Recital vol
passie
Love and Peace bij Straatfestival Ovezande
ZEELAND 23
funk of punk. Religieuze en klas
sieke muziek, vertegenwoordigd
door 27 koren, was daar ver bij in
de minderheid.
Over de kwaliteit zegt dit niets.
Daar selecteert Middelburg Vólko
ren niet op. Hoeft ook niet, zeg
gen ze in de informatietent:
„Want doe je mee, dan wil je niet
afgaan." Steeds meer koren mel
den zich aan. Die moeten wel wat
geluk hebben. Want bij loting
wordt bepaald wie uiteindelijk
mee mag doen. Dit jaar moesten
enkele tientallen gegadigden op
de wachtlijst worden gezet. „Nog
meer podia erbij, dat is moeilijk
te behappen", zegt secretaris
Hans de Kuijper. „Bovendien, er
is al zo veel diversiteit. Vooral de
popkoren proberen zich van el
kaar te onderscheiden. Je ziet daar
ook steeds meer professionali
teit."
Afgelopen zaterdag trok vooral
het podium op de Markt, dat daar
met steun van ondernemers voor
de tweede keer stond, massa's pu
bliek, meer zelfs dan het hoofdpo
dium op het Abdijplein. Daar ver
zamelden zich vooral de 'liefheb
bers'. Op de Markt bleven vooral
veel passanten hangen. De drukte
zorgde daar ook voor een intieme
re sfeer. Misschien, filosofeert
Kuijper, een nieuwe hoofdlokatie.
VEERE - Het Aroso Trio: Frederie-
ke Saeijs (viool), Maja Bogdanovic
(cello) en Nino Gvetadze (piano),
werkt pas enkele jaren samen,
maar de samenwerking tussen de
ze drie jonge musici is geweldig
en daarom is de balans ook goed.
Er werd gemusiceerd met passie.
De aandacht voor de nuances was
groot en technisch klopte alles.
Aroso is een Pianotrio met een
veelbelovende toekomst.
Het programma was terecht omge
zet. Begonnen werd met het eer
ste pianotrio in d op. 49 van Men
delssohn. Het romantische ope-
ningsdeel kreeg de juiste harts
tochtelijke invulling. De strijkers
werden mooi ondersteund door
een stevige gesyncopeerde piano
begeleiding. Het Andante klonk
als een lieflijke romance en het
Scherzo werd elegant en fantasie
rijk gebracht. De Finale met de
boerenrondedans en daarna een
zangerig thema, werd briljant ver
tolkt. Na de pauze werd een vroeg
werk van Rachmaninov Trio élé-
giaque, een soort hommage aan
Tsjaikovski, gespeeld. Eén smarte
lijk thema met prachtige melodie
lijnen, vooral door de cello en een
duidelijke structuurlijn in de pia
nopartij. Het Pianotrio nr. 2 in
van Sjostakovitsj werd adembene
mend mooi en spannend vertolkt.
Het muzikale In Memoriam voor
zijn vriend Sollertinski en de ge
sneuvelden van WO II kent lugu
bere passages, peinzende melodie
lijnen (met sourdine), felle sfeer
volle momenten en vele contras
ten. Aroso doseerde en zorgde
voor afwisseling. Het samenspel
was geweldig en dat is niet evi
dent met de vele tegenritmes. De
Joodse thema's kwamen goed uit
en het slotdeel klonk, mede dank
zij de doodsklok-akkoorden en de
macabere pizzicati, als een doden
dans. Een mooi recital dat goed
bezocht werd.
OVEZANDE - The Love and Peace
Police komt voorbij, ofwel Bonpar-
don. Het is het Straatfestival in
Ovezande en dan kan je zomaar
op de bon geslingerd worden
door twee Belgische jongens op
een roze politiebrommer. Alles is
trouwens roze aan hen, maar met
die bon valt het wel mee. Het is
een verleidingsact om de bezoek
sters van het festival te laten la
chen met hun sexy liedjes.
Ovezande is een lief festival deze
zondagmiddag. De zon schijnt, de
stemming is goed en er wordt
veel gelachen. Om Kartje Kilo bij
voorbeeld, ook alweer een Bel
gisch duo. Ze zijn dit keer de non
netjes Hortensia en Neoteria en
pakken het publiek in met hun
act over de treurige vergrijzing in
hun klooster. Tot op een dag de
bel gaat en een jonge blom voor
de deur staat. Ze zegt dat ze wil
intreden. Het blijkt Martine te
zijn, 48 jaar pas, zegt Hortensia.
Oei, zegt het publiek, zou het die
vrouw van Dutroux zijn? De non
nen zingen verder, sluiten Marti
ne in de armen, maar nemen haar
ook net zo gemakkelijk op de hak.
En voor vragen hebben de non
nen geen tijd. Ze lopen verder, al
'zegenend'.
Bij Stenzei en Kivits is het moei
lijk om dichtbij te komen. Hun
act, een soort comedy show slaat
aan, net als hun muziekimprovisa-
ties.
In Ovezande is het niet moeilijk
om succes te hebben. Al wande
lend langs de kraampjes, waar
van alles 'eerste hands en tweede
hands te koop is, kom je vanzelf
in de sfeer om vermaakt te wor
den. Eenmaal aangekomen op het
echte festivalterrein, waan je je in
een soort burcht. Er klinkt mu
ziek en de acts lijken ons te heb
ben achtervolgd. De eet- en drink-
stalletjes doen goede zaken. Ove
zande is klaar voor de avond.
MAANDAG 2 JUNI 2014
Veel van de deelnemende koren verzamelden zich zondag aan het eind van de middag op het Abdijplein voor de finale, foto Izaak Verkeste
RECENSIE
door Jeanette Vergouwen
Muziekpodium Zeeland: Piano trio's van
Mendelssohn, Rachmaninov en Sjostako
vitsj. Door Aroso Trio. Gehoord zondag 1
juni in de Grote Kerk in Veere
Straatartiest Karei Casier, acrobaat in Ovezande. foto's Johan van der Heijden
door Edith Ramakers
Stenzei en Kivits, muziek en thea
ter.
