+9?
St. Janshof
14 BUITEN
In de polders tussen Terneuzen en Zaamslagveer ligt het
plekje Val, of eigenlijk: De Val. De buurtschap bestaat uit drie
verschillende stukjes dichtbij elkaar aan een oude,
gelijknamige binnendijk. Het middelste stuk ligt in de bocht
van de dijk en is een idyllisch zicht: tuinen vol groen en
bloeiende bomen en struiken vormen een warm welkom voor
de bezoeker. In een prachtige tuin zitten inwoners Marjan en
Wim Geertsen te genieten van het heerlijke weer. Er fietst een
handjevol mensen op de dijk, bewoners laten de hond uit en
groeten de passanten vriendelijk. De Val ademt rust en geeft
iedere bezoeker direct een vakantiegevoel.
et middelpunt van de buurt
schap wordt gevormd door
de Valput, een diepe kreek
die ontstond na een dijkdoor
braak zo'n 200 jaar geleden
van de zeedijk. Hier komt
ook de naam 'Val' vandaan.
Na de doorbraak werden
er verschillende volksver
halen over de kreek ver
teld, zo zouden er vrou
wen zonder hoofd en 'wit
te wieven' rondzweven.
Die verhalen houden de
bewoners overigens niet
erg bezig, die genieten
vooral van het mooie uit
zicht en de rijke natuur
rondom de put.
Vroeger kon je nog om de
put heen lopen, weet het
echtpaar Geertsen. „Het
meertje is veel groter geweest dan dit, toen
was het nog veel mooier. Gelukkig is het
twee jaar geleden wel helemaal uitgebag
gerd, daar is het flink door opgeknapt." Wim
kwam in 1980 naar de buurtschap, hij woon
de een paar jaar in een flat op Walcheren en
was op zoek naar wat meer ruimte. Hij vond
een klein huisje 'op de Val'. Toen twee jaar
later Marjan uit Amsterdam bij hem kwam
wonen werd het huis grondig verbouwd.
„Hier stonden allemaal oude arbeidershuis
jes, van zo'n 7 bij 4 m2. Ik heb twee huisjes
gekocht en daar een gezinswoning van ge
maakt."
Het gehucht
Verk°rting
De Val I
Terneuzen
Inmiddels wonen Marjan
en Wim al jaren met veel
plezier in de buurtschap:
„Vanaf het begin hadden
we het direct naar ons
zin. We houden niet van
drukte om ons heen. Ze
ker nu het landbouwver-
keer nog in rust is, is het
heerlijk rustig hier op de
Val. Je voelt dat je net bui
ten de drukte van Terneu
zen woont, maar eigen
lijk ben je er zo. Het is
nog geen vier kilometer
naar de supermarkt, toch hebben mensen al
tijd het idee dat je enorm ver weg woont."
De vorige generatie die nog beeldend kon
vertellen over de geschiedenis van het plekje
is verdwenen, maar gelukkig zijn de verha
len wel overgedragen. „Toen wij hier kwa
men wonen, woonde die oude generatie er
nog. Deze ouderen hebben ons dan ook veel
verteld. Onze vorige buurman vertelde vaak
mooie verhalen over hoe het hier vroeger
was." Lang geleden waren er nog drie win
keltjes in het plekje, nu moet je voor de
boodschappen naar Terneuzen.
Inmiddels staan er nog zo'n dertig huizen in
de buurtschap en heeft het plekje zo'n tach
tig inwoners. Vroeger was het niet zozeer
groter, maar woonden er wel meer mensen:
„Er woonden hier veel grote gezinnen, soms
woonden ze wel met acht gezinsleden in
zo'n klein huisje. Dat kun je je nu niet meer
voorstellen. De huisjes toen waren heel een
voudig, maar wel heel verzorgd." Nog steeds
besteden de meeste inwoners van De Val be
hoorlijk wat aandacht aan de tuin. En heb
ben de bewoners geen moestuin aan huis,
dan tuinieren ze een paar honderd meter ver
derop, onder aan de dijk, op een gezamenlijk
stukje 'niemandsland'. „Zes of zeven inwo
ners hebben daar een stukje tuin, dat wordt
een beetje uitgewisseld tussen iedereen die
er plezier aan heeft. We betalen er niks aan."
Verder is er niet veel contact onder de buurt
genoten. „Vroeger kenden we iedereen in de
buurtschap en maakten we regelmatig een
praatje. Iedereen stond gezellig op de dijk te
praten, jong en oud door elkaar. Er zat ook ei
genlijk altijd wel een groepje op het bankje
te kletsen. Met dat de oudere inwoners over
leden of weggingen is ook dat contact ver
dwenen.
Dat is soms jammer, maar gelukkig hebben
we met de naaste buren wel goed contact."
Toch is het voor het echtpaar zeker geen re
den om te vertrekken: „Het is hier ontzet
tend mooi en je hebt een prachtig uitzicht.
Het is hier echt een groene oase te midden
van heel veel landbouwgrond."
WC
door Matthanja Schipper
De Valput, een diepe kreek die ontstond na een dijkdoorbraak zo'n 200 jaar geleden, foto's Mark Neelemans
Groene oase te midden
Het St. Janshof bij
Sint Janskerke op
Walcheren, geschilderd
op documentaire wijze
door Kees van der
Burght. Weergegeven
is het erf en de
gebouwen van vóór de
inundatie van 1944.
l
