I
I
I
I
I
Sem Stroosnijder is nog maar 28 en nu al wethouder.
Voor de Socialistiche Partij; hij is in Zeeland de eerste
wethouder voor die partij.
44
36 ZEELAND
SEM STROOSNIJDER
De voordeur van het rijtjes
huis in Oost-Souburg
zwaait open. „We zijn nog
even de troep aan het oprui
men", verontschuldigt Sem
Stroosnijder zich. Zijn
vriendin stofzuigt in hoog
tempo de kamer; samen met zijn oudste doch
ter ruimt hij de tafel af, ze hebben net het mid
dageten op. Het is meivakantie, een week voor
zijn installatie als wethouder: Sem Stroosnij
der is de eerste SP-er in Zeeland die wethou
der wordt.
Had je zelf ooit nagedacht over de mogelijk
heid om wethouder te worden?
„Ia toch wel. Voor de verkiezingen was in de
fractie al afgesproken dat als het ervan zou ko
men, dat ik het zou gaan doen. Maar goed, dan
nog.... Eerst zijn er zijn verkiezingen en je
weet nooit wat de uitslag zal zijn. En toen de
uitslag er was, zagen wij ook wel dat de kans
dat we er niet uit zouden komen met de ande
ren aanwezig was."
Is het altijd je ambitie geweest om van poli
tiek je vak te maken?
„Nee, zeker niet. Ik zal niet zeggen dat ik ambi
tieloos ben, dat zeker niet, maar ik ben bij de
politiek betrokken geraakt omdat ik het ver
schil wilde maken. Dat is mijn ambitie. Of dat
nou als wethouder is, of als raadslid, dat
maakt mij niet zoveel uit. Wat het verschil ma
ken dan is? Nou, met name de afgelopen jaren
merk je dat het vaak in communicatie met de
burger stukloopt bij nieuwe plannen, meer
nog dan op de inhoud van het plan. Dat vind
ik persoonlijk een uitdaging als wethouder,
om dat beter te doen, om daar zo goed moge
lijk en iedere dag voor te gaan."
Je werd bekend toen je actie voerde in Goes
tegen het biddagakkoord, de politieke deal
waarbij de winnaar van de verkiezingen, de
PvdA, met opzet buiten spel werd gezet,
acht jaar geleden.
„Toen heb ik me voor het eerst heel erg kwaad
gemaakt. Dan ga je naar de stembus en dan
komt er een college uit waarbij de winnaar al
op dag één niet uitgenodigd is. Dat heb ik
nooit begrepen. Als dat in Vlissingen was ge
beurd, had ik dat ook niet begrepen. Daar zijn
nu trouwens ook wel stemmen voor opge
gaan: om het zonder de Lokale Partij Vlissin
gen te doen. Ik vind dat niet kunnen. Er gaan
al zo weinig mensen stemmen in Vlissingen
en dan zou je ook nog de LPV er buiten laten.
Dat moet je als volksvertegenwoordiger niet
doen."
Andere mensen mopperen eens wat, of
schrijven een ingezonden brief, maar jij
ging actie voeren.
„Ja, dat moest wel. Omdat ik de krant en het
nieuws had gebeld; het was een impuls. Ik
dacht: er bellen wel vaker gekken naar Om
roep Zeeland, die zetten niet alles meteen er
op, maar dat was dus een misvatting. Hahaha.
Ineens was ik nieuws. En dan moet je er een
succes van maken. Als er in de krant een op
roep staat om naar de raadsvergadering te ko
men, dan kan je als organisator niet zeggen:
'het gaat niet door, ik ben nog maar negentien
en ik zie het allemaal niet meer zitten'. En on
ze actie tegen het biddagakkoord heeft inder
daad geholpen. Bij de vorige verkiezingen heb
ben ze een informateur aangesteld, dus de pro
cedure is wel veranderd in Goes."
Vind je het erg als ze zeggen: De man die
met eieren naar het stadhuis stond te
gooien, wordt nu wethouder in Vlissingen?
„Ik heb niet met eieren staan gooien, dus ik
hoef mezelf niet te verdedigen. Er stonden
misschien drie- vierhonderd man voor het
stadhuis in Goes die avond. En er is met eie
ren gegooid. Je kunt de organisator niet verant
woordelijk maken voor wat een individu in
zo'n groep doet."
Hoe kom je in Vlissingen terecht?.
„Dat ik in de gemeente Vlissingen woon en
daar in de gemeenteraad kwam, is toeval.
Mijn vriendin en ik wilden samen een huis ko
pen. Zij komt uit Middelburg, eigenlijk wil
den we daar gaan wonen, maar dat was prijs-
technisch niet haalbaar. Dus toen werd het
Oost-Souburg, aan de rand van de Witte
Wijk. Die staat slecht bekend, dat klopt, maar
ik wil hier nu niet meer weg. Het is heel fijn
hier. Ja, afgelopen zomer is hier een auto in de
fik gestoken, maar toen zat ik in Frankrijk. Vo
rig jaar hebben ze hier een baksteen door een
ruit gegooid bij een huis. Ik las dat in de krant
en toen ik er langs reed dacht ik: o, wacht dat
is gewoon bij mij in de straat, hahaha. Als je
maar leuke buren hebt, dan heb je nergens
last van."
Kom je uit een politiek nest?
„Nee, absoluut niet. We hadden het thuis
nooit over politiek. Echt nooit. Mijn vader was
politieman, mijn moeder verzorgende, ze wa
ren niet zo met politiek bezig. Ik denk dat ik
politiek geïnteresseerd raakte door de tijd
waarin ik opgroeide, ik heb de opkomst van
Pim Fortuyn bewust meegemaakt. Op school
kreeg ik maatschappijleer en daar werd die in
teresse wel aangewakkerd. In discussies met
klasgenoten merkte ik dat ik bepaalde dingen
wel heel belangrijk vond. Ik wist toen hele
maal niet welke partij bij me paste, ik wist
wel dat ik links was, maar niet welke smaak
links precies."
Je zit nu vier jaar in de raad. Is jouw kijk op
politiek veranderd?
„Veel raadsvergaderingen waren min of meer
Ik denk dat ik
politiek
geïnteresseerd
raakte door de
tijd waarin ik
opgroeide, ik
heb de
opkomst van
Pim Fortuyn
bewust
meegemaakt
voor de bühne. Iedereen had vooraf zijn stand
punten al ingenomen, alles lag al vast, naar ar
gumenten werd niet meer geluisterd, dat be
perkt de mogelijkheid om te kunnen sturen."
Mis je het debat?
„Het debat in de gemeenteraad ging te vaak
over punten en komma's. Dat vind ik jammer.
Als politicus, en ook als burger, kun je wél je
punt bereiken, met een brief of een actie, ze
ker als het echt om issues gaat, maar bij de gro
te lijn, bij de vraag: wat willen we nou met
Vlissingen, daar valt de regie een beetje weg.
Dan komt het toch wel aan op wat het college
en de ambtenaren aandragen. Maar dat is ook
waar de gemeenteraad over zou moeten gaan.
Op dat gebied moet er wel wat gebeuren de
komende tijd."
„Ik heb vier jaar lang in de oppositie gezeten,
ik realiseer me wel dat ik me anders moet op
stellen, maar dat kan ik best. Op mijn werk op
het ROC moet ik ook wel eens besluiten ne
men, dan ga ik daar ook niet met een gestrekt
been in. Dan ben ik ook niet onwrikbaar."
Speelt je leeftijd een rol?
„Ik merk het op zich niet dat ik wat jonger
ben dan anderen, maar ik ben nu op school
ook wel gewend om met wat ouderen te wer
ken. Het lijkt wel of ik altijd de jongste ben er
gens. Altijd als je ergens nieuw bent, ben je al
snel de jongste. Ja, ik ben ook jong vader ge
worden, dat was een bewuste keuze. We wis
ten dat we graag kinderen wilden en hebben
besloten om er vroeg aan te beginnen. En nu
in het college ben ik weer de jongste."
Moet je een deel van je wethouderssalaris af
staan?
„Ja. Mijn wethoudersvergoedingen gaan naar
de landelijke partij en ik krijg daar een mooi
salaris van de SP voor terug. 2670 euro netto.
Maar dat betekent ook dat ik kosten voor repre
sentatie kan indienen bij de SP. Ik zal bijvoor
beeld nette kleding nodig hebben. Nee, ik ga
niet dagelijks in pak lopen, maar ik heb wel ge
leerd dat het aantrekken van een pak een ver
schil kan maken of je serieus wordt genomen
of niet."
„Verder hoefik geen onkostenvergoedingen.
Als ik nu naar mijn werk ga met de auto, krijg
ik dat ook niet vergoed. Het vorige college de
clareerde kilometers als men overleg had met
de provincie in Middelburg. Als je tweehon
derd euro in de maand onkostenvergoeding
krijgt, mag je ook voor jezelf wel bijhouden
hoeveel ritjes naar Middelburg je daarvoor
kunt maken, vind ik. Van de vergoeding voor
raadsleden, ongeveer negenhonderd euro,
mag ook wel wat af, vind ik. Dat is bijna een
bijstandsuitkering voor vier avonden in de
maand vergaderen. Je bent er wel tijd aan
kwijt ja, dat klopt, maar iemand die voorzitter
is van een voetbalclub, is ook tijd kwijt."
F
Het lijkt wel of ik altijd
overal de jongste ben
door Nadia Berkelder
Over zes dagen
wordt Sem
Stroosnijder 29.
Hij werd gebo
ren in 's-Heeren-
hoek en verhuis
de als peuter
naar Goes. Hij
studeerde che
mie aan de Ho
geschool Zee
land en werd
docent in Ber
gen op Zoom
en op het Schel-
demond in Vlis
singen. Later do
cent energie
techniek op het
Scalda in Mid
delburg. Toen
hij negentien
was, werd hij
lid van de SP.
Hij kwam in
2010 in de Vlis-
singse gemeen
teraad.
Stroosnijder
heeft een vrien
din en twee
dochtertjes.
Eentje van vier
en eentje van
anderhalf.
