Zülila
Ballustrada
houdt stand
12 DIZZIE
SIGNALEMENT Willem van Dam (1947)
is vaste columnist van de PZC. Zestig
columns zijn nu in een harde kaft gevangen.
Dansen met de bruid
Zeeland in beeld
Elke donderdag staat hij
trouw linksboven op de
tweede pagina van het
Zeeuwse katern. Zijn por
tret erbij, een beetje na
denkend. Het is wel grap
pig met die columns in
de PZC. Bij veel lezers - althans in mijn
omgeving - zijn ze razend populair. En
iedereen heeft zo wel zijn eigen lieve
lingscolumnist. Zonder de anderen te
kort te doen, kan ik wel verklappen dat
mijn oud-collega Willem van Dam hele
hoge ogen gooit.
Nu heeft hij een selectie uit de columns
van de afgelopen zeven jaar gemaakt.
Uitgeverij Het Paard van Troje in Goes
stelde er een mooi bundeltje van sa
men, Keutelen is fijn, met een foto van de
auteur voorop. Een beetje donkere set
ting, met veel portretten van kleinkinde
ren aan de wand en Diesel - de chihua
hua (sjiwawa) van kleindochter Fay -
aan zijn voeten.
De vraag is altijd, of wekelijkse columns
boeiend blijven als je er zestig bij elkaar
zet. In het geval van Willem van Dam
kan die vraag met een volmondig ja wor
den beantwoord. Willem is geestig, on
derhoudend, beschikt over meer dan
voldoende zelfspot, is met hart en ziel
opa, gelooft bijna in slankmakers, is fa
natiek maar beperkt biljarter, houdt van
honden - zelfs van een sjiwawa - en
wordt op de goede momenten Qp zijn
nummer gezet door mevrouw Van
Dam. Ik moet ook altijd glimlachen om
zijn reislust. Een rondje Wolphaartsdijk
is al een onderneming. Laat hij zich dan
toch verleiden, dan moet hij vooral met
een tent op pad gaan. Zijn huwelijkscri-
ses zijn lezenswaardig. „'Weet jij in
welk gat welke stok moet?' 'Geen flauw
idee'. 'Jij weet ook nóóit wat hè'. 'Nee,
jij bent lekker handig!' Zo stonden we
uren te foeteren en te ploeteren, en was
onze eerste huwelijkscrisis geboren."
Mededogen, dat is ook een woord dat
bij de columns van Willem past. Hij
neemt het ondanks hun soms wat malle
denkbeelden op voor heilsoldaten. Hij is
mild voor bijstandstrekkers. 'Buurmant-
je' De Leeuw wordt bezocht als hij in
een bejaardenhuis zes kilometer verder
op wordt weggestopt.
En, bovenal, Willem laat de lezer dicht
bij komen. De column van 18 april 2013:
„Vorige week hebben we Ron begraven,
de man van onze dochter Marg, de pap
pa van onze kleindochter Fay en de pap
pa van een nog ongeboren dochtertje op
wier komst hij zich zo verheugde, maar
dat haar vader nooit zal kennen." Ron,
zijn schoonzoon, een ervaren duiker,
komt op tweede paasdag niet meer bo
ven water. Op 2 mei 2013: „Ze vragen:
'Hoe gaat het met jullie?' We zeggen:
'Ach, het gaat wel weer'. Dat liegen we.
Het gaat klote!"
Ook daarom: lees Willem.
Ik heb stilletjes zitten wachten:
halen ze het wel of halen ze het
niet? Ik heb geduimd, dat ook.
Dat heeft geholpen: het nieuwe
nummer van Ballustrada, het eni
ge literaire tijdschrift
van Zeeland, viel giste
ren in de bus. Zie je wel,
zal er in het Middelburg
se provinciehuis worden
gezegd, ze hebben die
subsidie van ons hele
maal niet nodig. Inder
daad. Ik vind het maar
wat geruststellend dat
dichters en verhalenver
tellers zich niet meer
druk hoeven maken over
de vrijgevigheid van pro
vinciebestuurders die
toch al onvoorspelbaar
met kunsten en letteren
omgaan. Fier en zelfstan
dig de toekomst tege
moet, zo hoort het. Met
dank aan alle solidaire
'vrienden' van het tijd
schrift en Uitgeverij Li verse, die
het avontuur aandurft.
Het nieuwe nummer biedt tradi
tiegetrouw een kleurrijk pallet
aan poëzie en proza. En beelden
de kunst - dat wil zeggen: het
mailart project van Ko de Jonge,
met deze keer bijdragen van
Horst Hahn (1937, Bergisch Glad-
bach). In de serie 'Laaglandse poë
zie' biedt samensteller Bert Be
vers ongepubliceerd werk van
twintig dichters uit Noord-Bra
bant. Ik tel er twee met Zeeuwse
wortels: Kees Hermis (Hulst,
1941) en Yvonne Né (Goes, 1958).
'Zeeuwse' poëzie is er van Job De-
genaar, Jabik Veenbaas, Kees En
gelhart en Thom Schrijer.
Wat de verhalen betreft is het aan
bod te groot om hier alle auteurs
te vermelden. Houd André van
der Veeke in de gaten.
En Jan J.B. Kuipers. Ik kies een pas
sage uit zijn Fuengirola, om te la
ten proeven dat deze Ballustrada
gelezen wil worden:
„En dan nu die Aziaten. Veel min
der, maar ze waren er ineens. Ja,
deze zou wel uit Thailand komen.
Of de Filippijnen? Victors weige
ring had geen enkele invloed op
haar witte glimlach. Mooie tan
den, zeker, en ze zag er echt niet
hulpbehoevend uit. Integendeel.
Kwiek, gezond, aantrekkelijk,
goed gevoed; een vitale vettige
glans van het zonlicht lag op haar
hygiënisch bijeengebonden knot
je. 'Shall I massage you', zei ze
monter en met dezelfde hartelij
ke, zorgzame glimlach. 'No!' zei
Victor bars en keek nu strak langs
haar in een grijs vestje gestoken
leest naar de zee. Goddank had
hij zijn zonnebril op, de zon liet
verblindend zilver uit het water
opwellen."
^Keutelen
ROMAN
Middelburger Johan Sinke (1940) heeft
zijn tweede roman gepubliceerd. Dansen
met de bruid (19,75 euro) is de titel.
Hoofdpersoon is Paul van Velzen: hij
woont alleen met zijn dochter Klaar, die-
het Syndroom van Down heeft. Zijn
vrouw is overleden aan kanker. Paul zit
vol twijfel en wroeging en vlucht in zijn
passie voor een oude Volkswagen,
johan Sinke publiceerde twee jaar gele
den de roman Apen met hoeden op. Hij
was onder andere verslaggever bij het
Zeeuws Dagblad en gemeentefotograaf
van Middelburg.
FOTOKALENDER 2015
Oud-wethouder Charles Linssen van
Goes is een bekende hobby-fotograaf.
Op zijn tochten door de provincie heeft
hij steevast zijn camera bij zich. Twaalf
beelden, van een winteravond bij Westka-
pelle tot een nachtopname van de Vlis-
singse boulevard. Prijs: 11,95 euro.
LITERAIR TIJDSCHRIFT
door Jan van Damme
Willem gebundeld
door Jan van Damme
Ballustrada
Literair Periodiek
jaargang 28
nr. 1/2 2014
Los nummer
12,50 euro
Abonnement
(4 nummers)
19,- euro
mÊÊÊ
I Willem van Dam, oud-verslaggever en columnist van de PZC. foto Eric Koriings
