Rijkswaterstaat en Defensie hebben gis
teren op het Veerse Meer een handvol
scheepswrakken boven water gehaald.
Plezierjachtjes, die de eigenaren bewust
hebben laten zinken omdat ze ervan af
wilden. Zo raakt het meer vervuild.
32 ZEELAND
WRAKKENBERCINC
-
Vijf plezierbootjes
heeft de actie opgele
verd. Een onbekend
aantal wrakken ligt
nog her en der ver
spreid op de waterbo
dem. Het gaat om
schepen die de eigenaren bewust heb
ben laten zinken omdat ze ervan af
wilden. Daarmee plegen ze een milieu
delict, zegt projectleider Gerius van
Woudenberg van Rijkswaterstaat.
Rijkswaterstaat voert de berging sa
men met Defensie uit. Vorig jaar werd
voor het eerst zo'n gezamenlijke actie
ondernomen. Het ging om een anker
in de Oosterschelde. Die samenwer
king is zo goed bevallen, dat toen afge
sproken is vaker samen te werken als
de gelegenheid zich voordoet.
Van Woudenberg: „Voor Defensie is
de actie van vandaag een mooie gele
genheid om te trainen en te oefenen
met de nieuwste apparatuur. Ons
biedt het de mogelijkheid wat wrak
ken op te ruimen. Wij hebben daar
normaal gesproken niet de middelen
voor."
Duikers van Koninklijke Landmacht
en Koninklijke Marine hebben de afge
lopen week de actie voorbereid. De sa-
ledereen denkt bij
'plastic soep' aan de
Stille Oceaan, maar
het is dichter bij
huis dan je denkt
menwerking tussen deze twee krijgs
machtonderdelen was een mooie oefe
ning op zich. Woensdag werden de
wrakken opgespoord en gemarkeerd.
Daarbij werd gebruikgemaakt van een
stukje hightech: de Navigator. Een dui
ker kan daarmee op een vlakke onder
waterbodem zestig meter ver kijken.
De beelden worden opgeslagen en
kunnen later teruggekeken worden.
Daarbij houdt de Navigator ook voort
durend de positie bij. De Navigator
wordt normaal gesproken door de Ma
rine onder meer gebruikt om mijnen
of lichamen op te sporen. In het Veer
se Meer gaf een marine-duiker giste
ren instructie in het gebruik van de
Navigator aan collega's van de land
macht.
In de loop van de middag zijn de wrak
ken met behulp van banden omhoog-
gehesen. Rijkswaterstaat zette daar
voor een schip in met een kraan aan
boord, dat ook als uitvalsbasis diende
voor de duikers.
Het gaat nu weliswaar maar om vijf
scheepswrakken, maar elk wrak min
der is er ééntje. Een halfjaar geleden
meldden sportduikers dat er voor de
Polredijk, een duiklocatie aan de Veer
se kant van het Veerse Meer, van alles
op de bodem lag. Bij navraag bleek de
visser die daar regelmatig fuiken en
vistuig uitzet, wel eens met zijn net
ten ergens achter te blijven haken.
„Daar begon het mee", verklaart Van
Woudenberg. „Je weet natuurlijk:
waar water is, ligt rotzooi op de bo
dem. Kijk maar wat er boven komt als
ergens een gracht schoongemaakt
wordt. Zo is het in het Veerse Meer
ook. Oude fietsen, afval dat gedumpt
is, dingen die van boten afvallen,
scheepsmotoren, ankers; dat soort din-
gen."
Scheepswrakken kunnen bijdragen
aan een gevarieerd onderwaterleven.
Rondom de wrakken, die onderdak en
bescherming bieden, zwemt altijd
veel vis. Wrakduiken is dan ook popu
lair onder sportduikers, die er met een
beetje geluk nog een leuk souvenir vin
den. Rijkswaterstaat heeft de Neder
landse Onderwatersport Bond (NOB)
benaderd of er interesse was om de
wrakken te 'adopteren'. In dat geval
moet er huur betaald worden voor de
locatie. De NOB wees het aanbod ech
ter vriendelijk af: wrakken van polyes-
terboten dragen niet bepaald bij aan
het onderwaterleven. Onder invloed
van het zoute water en de golfslag valt
het polyester in steeds kleinere stukjes
uiteen. Het gevolg is de beruchte 'plas
tic soep', water waarin microplastic
rondzweeft dat het onderwatermilieu
vervuilt. De plasticstukjes worden bo
vendien door vissen aangezien voor
voedsel en opgegeten, zodat ze in de
voedselketen terechtkomen. Van Wou
denberg: „Iedereen denkt bij 'plastic
soep' aan de Stille Oceaan, maar het is
dichter bij huis dan je denkt. Met na
me zachte plastics verteren sneller
dan we aanvankelijk dachten. In Zee
land is er geen studie naar gedaan,
maar op ministerieel niveau is daar
wel onderzoek naar gaande."
Hoeveel er op de bodem van het Veer
se Meer ligt, kan niemand zeggen. De
wrakken die gisteren geborgen wer
den en min of meer bij toeval gevon
den werden, lagen binnen honderd
meter van elkaar af. „In een diepe put
voor jachthaven Oostwatering liggen
er ook een aantal", weet Van Wouden
berg te vertellen.
Het is niet de bedoeling nu het hele
Veerse Meer te scannen op scheeps
wrakken. „Daar is het gebied veel te
groot voor. Dat kunnen wij niet aan.
Maar als we een tip krijgen, pakken
Scheepjes
vissen in het
Veerse Meer
'«Li*
door Ondine van der Vleuten
Gerius van Woudenberg, RWS
