i BIRK Hoe liefde langzaam wurgen kan i DIZZIE 15 De Gouden Strop wordt aangehaald 'Donderdagskinderen' is een verademing Herman Koch steekt ook de draak met zichzelf had kunnen gébeuren derszins een beleving bij." Nu klinkt het alsof Petterson het allemaal zo heeft uitge dacht. „Zo werkt het dus niet, niet bij mij." Hoe dan wel? „Ik plan niets. Ik houd helemaal niet van plannen, ook in mijn privéleven niet. Ik denk niets van tevoren uit. Het enige idee dat ik had, was: ik schrijf over één man, het verhaal duurt één dag en ik schrijf in de te genwoordige tijd. Voordat ik het wist, had ik drie stemmen die het verhaal vertelden, zat er wel veertig jaar tijdverschil in en schreef ik in de verleden tijd." Hij verwijst naar de roman die hem wereld beroemd maakte: Paarden stelen. Petterson kreeg er de IMPAC Dublin Literary Award voor, een prijs van liefst 100.000 euro. Dat jaar stonden op de shortlist ook romans van Salman Rushdie, Cormac McCarthy, Julian Barnes en J.M. Coetzee. „Bizar." Zijn naam was gevestigd. „Bij Paarden stelen reageren mensen ver baasd wanneer ik zeg dat ik geen idee had dat ik over de Tweede Wereldoorlog zou schrijven. Ik werkte aan een roman over een vader en een zoon die gelukkig waren samen. Niet eerder had ik geschreven over geluk. Maar toen moest er wrijving in, een conflict. Fictie kan niet zonder. De vader en zoon komen een jongen tegen, die ze niet in de ogen durven te kijken - weer gaat het om een blik. Daar zat iets fout. Het was 1948. Ik schrok. Drie jaar na de oor log, daar zou de kern van het probleem te vinden zijn. En zo marcheerde de oorlog mijn boek binnen. „Het leek me niks, want dat zou kunnen betekenen dat ik research moest doen en daar houd ik niet van. Als ik een plan had gehad, had ik dat boek nooit geschreven." In 'Twee wegen'zit de wrijving in de ontmoe ting van Jim en Tommy. „Een vriend van mij ging vaak vissen, 's Nachts reed hij naar een brug om daar te vissen in het ochtendgloren. Een mooi beeld. Om zeven uur komen de forensen. Er stopt een Mercedes. Het raampje gaat omlaag en een stem zegt: 'Als dat Jim niet is'. Mannen, vijftigers. Daar moest iets ge beurd zijn. Tommy rijdt weg in zijn auto, de visser Jim krijgt een paniekaanval. Waar om heeft Jim die aanval? Het boek is daar het antwoord op." De roman gaat behalve over vriendschap ook over gebroken gezinnen. Over een va der die extreem agressiefis naar zijn kinde ren toe. Over liefde ook, loyaliteit, de ver houding tussen broers en zussen. Petter- son bedenkt het letterlijk aan zijn schrijfta fel. „Het begon bij het verhaal van mijn vriend die ging vissen. Verder heb ik er geen herin neringen ingestopt. Het is niet interessant te schrijven over wat is gebeurd, maar over wat had kunnen gebeuren. Het gaat ner gens over mij. Als ik 'ik' schrijf, ben ik het onderaan de pagina zelf al niet meer. Ik be denk liever alles. Geduld is belangrijk, ik weet dat het hele ding zich dan voor mij zal openen. Dat gebeurde hier. Hun jeugd samen, hun vriendschap. Het misbruik van de vader. De agressie. Het zwijgen." En gaat het dan snel? „Nee. Ik werk zin na zin. Maar dan ook echt. Raymond Carver zei ooit: 'Smijt het gewoon op papier en werk het dan bij'. Car ver is een groot voorbeeld, maar dat kan ik niet. Ik kan pas verder wanneer een zin per fect is. Pas dan kan er een volgende komen. Verder weet ik niets, niets van het verhaal. Hoe verder ik kom, hoe minder kanten ik op kan. Ik kon Jim onmogelijk na vijftig pa gina's naar Washington sturen. Dat zou buiten het concept vallen, ook al is er geen concept. Maar wat blijft, is dat terwijl ik schrijf ik geen idee heb wat er op de volgen de pagina gebeurt. Een mysterie." Kinderboekenschrijver, theatermaker, dichter. En nu ook romanschrij ver. Met Birk maakt Jaap Robben (1984) zijn literaire de buut. En hoe. Michael woont met zijn ouders op een afgelegen eiland, ergens in de Noordelijke Atlantische Oceaan. Drie huizen staan er. Het huis waar de jonge Michael met zijn vader Birk en moeder Dora woont. Dichtbij woont Karl, een visser die zijn vangst ver scheept naar 'Vrouwen- stad' op het naburige ei land. Het huis van Pernil- le Augusta is sinds haar dood in verval. Iedere twee weken komt de boot met levensmiddelen aan, een vers boodschappen lijstje gaat mee terug. Het leven kabbelt in een niet onaangenaam ritme. Tot de noodlottige dag waar op Birk de zee induikt om de voetbal van zijn zoon tje te redden. Hij komt nooit meer boven. Hoe is het om op te groeien met een moeder die verlo ren is zonder man aan haar zijde? Hoe mis kan het gaan als een kind geen andere voorbeelden heeft dan een buurman die vrou wen als enige vorm van vertier heeft? Je voelt dat Michaels loyali teit aan zijn moeder groeit met de tijd. Langzaam wordt Dora vreem der, gekker. Michael ziet het niet, hij weet niet anders. Hij wil zijn moeder Dora tevreden houden en gaat daarin steeds een stapje ver der. Je zou als lezer willen roepen: 'Je kunt ook weggaan, kind. Je bent nu oud genoeg'. Een eiland - de barre omgeving - is het decor van de eenzaamheid. Prachtig hoe Jaap Robben in beel dende taal het verhaal van Mi chael en zijn moeder spiegelt in de meeuw met haar jong die de slaapkamer van het lege huis als kraamkamer heeft gekozen. Mi chael weekt het meeuwenjong langzaam los van zijn moeder, in de hoop een dierenvriend te kwe ken. Ook de moedermeeuw laat haar kind niet los. Dat Jaap Robben mooie zinnen kan schrijven, wisten we al. Hij kreeg voor Als iemand ooit mijn bot jes vindt vorig jaar een Zilveren Griffel. Maar dat hij, Als alle gren zen van de taal die door kinderen begrepen kan worden wegvalt, zo weet te raken met een fascine rend verhaal over verstikkende liefde, mag luid worden geroepen. Een aanwinst. VRIJDAG 16 MEI 2014 THRILLERPRIJS Patrick Conrad, Corine Hartman, Donald Nolet, Tomas Ross en Esther Verhoef zijn nog in de race voor de Gouden Strop 2014. In de Nacht van het Spannende Boek (29 mei) wordt de winnaar bekend. Juni staat in het teken van de thriller. NICCI FRENCH RECENSIE Het vierde deel van de Frieda Klein-serie is een soepel geschreven thriller zonder poespas. Laat dat maar aan het ervaren schrijversduo Nicci French over. Een vera deming, oordeelt recensent Alice Plek- kenpol op dizzie.nl. WAAR GAAT DIT EIGENLIJK OVER? Hij steekt de draak met iedereen. Inclu sief zichzelf. Is Herman Koch als schrijver groter dan de grote M(ulisch)? Waar gaat zijn nieuwe boek Geachte heer M. eigenlijk over? Herman Koch vertelt het aan Mar- jon Kok in een filmpje op de site. DEBUUT I Schrijver Per Petterson: „Ik houd helemaal niet van plannen." foto Ceraint Lewis sterven met een blik JAAP ROBBEN Birk Jaap Robben 256 blz. 19,95 (gebonden) De Geus Recenseer Birk zelf of blog erover op Dizzie.nl door Marjon Kok

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 15