Tweede lustrum reddingsactie Britannia
BUITEN 5
Het is inmiddels tien jaar geleden dat
de Provinciale Commissie van Erf
goedvereniging Heemschut voor het
eerst bezwaar aantekende tegen de voorge
nomen sloop van hotel Britannia in Vlissin-
gen. Onlangs is een special van het Zeeuws
Tijdschrift uitgekomen, met hierin een kor
te beschrijving van leven en werken van
Louis van Roode. Hotel Britannia is een
topmonument uit de wederopbouwperio
de, in 1954 en i960 gebouwd door Joost
Boks (bekend van het Bouwcentrum in
Rotterdam), in samenwerking met Louis
van Roode, die hiervoor 120 meter mozaïek
band maakte.
Heemschut stelde in een vroeg stadium
voor de mozaïekband van de hoteltoren te
verwijderen en over te brengen naar het in
terieur van het paviljoen, waaruit het inder
tijd was verwijderd. De hoteltoren zou ver
volgens kunnen worden afgebroken en het
paviljoen in oude glorie hersteld. De toen
malige wethouder van Vlissingen was ech
ter niet bereid tot overleg. Daarop diende
Heemschut een aanvraag in voor opname
in de rijksmonumentenlijst, hierin onder
steund door de Raad voor de Cultuur. Toen
malige interim burgemeester Dijkstra was
meteen overtuigd van de betekenis van het
gebouw en zegde toe dat binnen zijn
ambtstermijn restauratie en herbestem
ming zou plaats vinden. Inmiddels was in
2009 ook een burgergroepering opgericht,
'de Vrienden van het Brit', die de plannen
van Heemschut op alle mogelijke manie
ren ondersteunde.
Voor de ontwikkeling van Britannia wer
den door de gemeente Vlissingen geheel
onnodig een directeur en externe ambte
naar aangesteld die geen verstand van za
ken hadden en sterk kostenverhogend
werkten. Door Heemschut was al een con
sortium gevormd, die het geheel meteen
wilde overnemen. Er werd besloten vóór
de sloop van de hoteltoren de mozaïeken
er af te halen en op te slaan en het pavil
joen te restaureren. De Spaanse restaura
teur, die reeds ervaring had met scherfmo-
zaïeken van Gaudi in park Güell (Barcelo
na), vond de friezen van Britannia van een
hogere kwaliteit.
Door een geschil over de eigendomsrech
ten tussen de gemeente Vlissingen en een
projectontwikkelaar is echter een slepende
juridische procedure ontstaan. Deze duurt
nu reeds meer dan drie jaar voort en het
einde is niet in zicht. Al met al een kostba
re zaak voor de gemeente Vlissingen, ter
wijl overdracht van Britannia aan het con
sortium belangrijke inkomsten had opgele
verd. Voor het interieur had Heemschut
een mozaïek door Louis van Roode be
stemd, dat gered was uit het gesloopte insti
tuut voor Moleculaire Fysica in Amster
dam (Amolf). Dit mozaïek was opgeslagen
in het depot van de SCEZ in Middelburg.
Dit is nu onlangs geplaatst in het Science
Centre van TU Delft.
De special van het Zeeuws Tijdschrift is te
verkrijgen door een mail te sturen naar
heijbroek@zeelandnet.nl
Willem Heijbroek
Erfgoedvereniging Heemschut, commissie Zee
land
tastisch: heel vrij; altijd op pad en
in de natuur. Dagenlang zit ik in
de kolonies met mijn telescoop in
een opvouwbaar nylon tentje, te
midden van de oorverdovende
baltsende grote sterns. Voor mij
markeren ze het voorjaar; ze heb
ben de winter overleefd, zijn hele
maal vanuit Zuid- of West-Afrika
komen terugvliegen en gaan nu
hier met ons het licht en de
warmte tegemoet."
Het gaat de laatste jaren weer
goed met de grote stern. Er zijn
kolonies op de Scheelhoekeilan
den bij Stellendam, op Markenje
in het Grevelingenmeer en vorig
seizoen broedden bij de Hooge
Platen zo'n drieëntwintighon
derd paartjes: „Je hebt deze harde
data nodig om de overheid te over
tuigen wat die aantallen vertegen
woordigen", zegt Wolf. "Om nog
nauwkeuriger te zijn, doen we
sinds een jaar kleurringen om de
pootjes: een gegraveerde code in
het rood, die je als witte cijfertjes
op grote afstand met een tele
scoop kunt lezen. Zelfs als ze vlie
gen. Richting Namibië zitten ook
vogeltellers en iedereen heeft con
tact met elkaar, waardoor we we
ten waar de grote sterns zijn en
wat er met ze gebeurt. Zo kijk je
mee met hun levensloop."
Zij volgen de haringtrek. En hij
volgt hen. Dit jaar wordt het span
nend, zegt hij. Waar vandaan ko
men ze terug? Hebben ze het hier
ervaren als een goede plek om te
broeden? En mijmerend onder
aan de dijk, tussen rondscharre
lende kustvogels: „Het lijkt zo
vrij, dat rondzwieren en -zweven,
van noord naar zuid en later weer
terug. Maar het is heel simpel: als
hier geen vis meer is, móeten ze
wel."
WOENSDAG 7 MEI 2014
Wie vervallen of vergeten waardevol erfgoed te
genkomt doet er goed aan dit door te geven
aan het Meldpunt Erfgoed Zeeland (MEZ),
www.Meldpunterfgoedzeeland.nl
