ZEELAND 29
weervisserij in stand te houden. Vanwege de unici
teit van de methode, de beleving en de traditie,
somt Van der Steen wat punten van waarde op. „De
weervisserij is onlosmakelijk verbonden met de ge
schiedenis van Bergen op Zoom en de diversiteit
van vismethoden in Zeeland."
Bij het weervissen wordt gewerkt met weren; hou
ten staken die in V-vorm in de bodem van de Oos-
terschelde worden gestoken over een lengte van
zo'n duizend meter. De ansjovis zoekt met hoog wa
ter ondieptes op, wil met laag water terugzwemmen
naar het diepe en komt zo in de weerkamer terecht.
Tenminste, als de vissers geluk hebben. Na een
nacht van goede vangsten treffen Henk en Piet op
die prachtige windstille ochtend in de eerste weer
nog geen sprotje aan. Bij de tweede visserij hebben
ze meer geluk. Een kilo of vijftien aan ansjovis en
een stuk of tien gepen. „We zijn er blij mee", zegt
Piet. Henk: „Niet verwacht en toch gekregen. Dat is
altijd leuk." De vangst van ansjovis is grillig en dat
is altijd al zo geweest. Dat de ansjovis zich dit jaar
extreem vroeg liet zien (24 april, terwijl 30 april nor
maal gesproken al een zeldzaamheid is), zegt vol
gens Henk nog niets over de vangkansen van dit sei
zoen. Vorig jaar bijvoorbeeld kwam het allemaal laat
op gang, maar kon er tot half augustus worden door-
gevist. Dat leverde een 'redelijk tot goed' seizoen op.
De vangst wordt diezelfde dag nog aan de man ge
bracht in de door Rian van Dort (dochter van Cor,
vrouw van Henk) bestierde winkel aan de Artillerie
straat 63 in Bergen op Zoom. Bij grote vangsten
wordt een deel ingelegd op zout. Dat is niet te verge
lijken met de ansjovis uit blik die in supermarkten
verkrijgbaar is, al is het alleen maar omdat de ansjo
vis uit de Oosterschelde van een heel ander type
('wat stugger en grover') is dan de variant uit de
Middellandse Zee. De Bergse ansjovis is een be
roemdheid in eigen streek. De Brabantse Wal staat
bekend om de 3A's; ansjovis, asperges en aardbeien.
De Stichting Behoud Weervisserij dobbert dankbaar
met die culinaire interesse mee.
Naast het doorgeven van het historische verhaal
over deze visserijvorm aan zowel jong als oud zet de
stichting sterk in op beleving. In juni en juli bijvoor
beeld kunnen belangstellenden een vaartocht ma
ken naar de weervisserij. Van der Steen: „Ik werd
zelf gegrepen door de zuiverheid en puurheid van
dit ambacht. Het is een beleving en dat willen we
doorgeven. De weervisserij bestaat al bijna 350 jaar
en doet dat, wat ons betreft, over 350 jaar nog
steeds."
Met dat doel voor ogen leidt de stichting vrijwilli
gers op en biedt, als erkend leerbedrijf, stageplaat
sen aan. „De stichting is goed bezig. Dat zijn men
sen met passie", zegt Henk. Dat steeds meer recrean
ten over zijn schouder willen meekijken en dat er
vrijwilligers zijn die de kneepjes van zijn vak willen
leren, aanvaardt hij zonder morren. „Je-moet veran
deren, anders red je het niet. Je moet met je tijd mee
gaan. En zó snel gaan die veranderingen nu ook
weer niet. Honderden jaren geleden deden ze het in
de weervisserij ook al zo, dat is niet veranderd. Maar
toen ging het nog met een zeilboot of moest je
roeien."
rp WOENSDAG 7 MEI 2014
Het net wordt leeggeschept en de vangst wordt de boot inge- Het pikkelen kan beginnen. De vis die niet gebruikt wordt, De 'buit' wordt door Piet aan wal gesleept en daarna vers ver-
kieperd. 8aa* meteen weer overboord. kocht aan de Artilleriestraat 63 in Bergen op Zoom.
foto's Dirk-Jan Gjeltema
werk voor mietjes'
