Alvast oefenen
grote museum
I
Bij defecte lift moet meneer Janssen op z'n billen trap af
26 WALCHEREN
SCHEEPVAART
Uitzicht Eugène Biervliet in
Zierikzee al acht jaar bepaald door
verval van schip dat hij bouwde.
De Ridder is één van de drijvende
krachten achter de Stichting Ar
cheologisch Museum Zeeland.
Die gaat vanaf 2016 het nieuwe,
provinciale Archeologisch Mu
seum exploiteren in het voormali
ge Aardenburgse stadhuis, maar
begon enkele weken geleden al
met de exploitatie van het huidi
ge museum aan de Marktstraat.
Dat was van de gemeente Sluis,
maar kwam alvast in handen van
de stichting.
Om te oefenen: voor het bestuur,
waarvan de leden weinig of geen
ervaring hebben met het runnen
van een museum; en voor de vrij
willigers, die hard nodig zijn om
het nieuwe museum straks te la
ten draaien. Daarnaast worden de
twee 'voorbereidingsjaren' ge
bruikt om de collectie alvast wat
uit te breiden.
De overname van het huidige mu
seum was best een uitdaging, ver
telt De Ridder. „Bedrijfsmatig ge
zien zijn we helemaal opnieuw
begonnen. Laten we het er maar
op houden dat niet alles tot het
laatst toe heel goed was bijgehou
den..."
Dat gold voor de administratie,
maar bijvoorbeeld ook voor de die
pe tuin achter het pand. Die was
zo overwoekerd, dat een wande
lingetje daar een expeditie leek.
Nu zijn de paden weer toeganke
lijk en geeft de tuin tal van verras
singen prijs.
De Ridder is de eerste weken ook
geschrokken van het geringe aan
tal bezoekers. Ooit kreeg het mu
seum jaarlijks zo'n vierduizend
mensen over de vloer. „Dat halen
we dit jaar ook niet, maar het
moet wel beter dan het nu gaat",
meent De Ridder, die hoopt dat
het nieuwe museum straks 12.500
bezoekers trekt. „We willen meer
groepen binnenhalen, onder
meer door actief scholen te bena
deren." Dan moet het museum
wel iets te bieden hebben. „We
gaan vaker wisseltentoonstellin
gen organiseren, en hopen dat be
zoekers daardoor terugkomen. Nu
hebben mensen uit de regio het
idee: 'dat museum hebben we
een keer gezien, daar hoeven we
niet meer heen'.
Estelle Siegers, als vrijwilliger
nauw betrokken bij het wel en
wee van het museum, nam veel
kennis mee van museum Sincfala
in Heist, waar ze een poosje werk
zaam was. „Daar hadden we in de
zomer een tentoonstelling uit of
over de brede regio, en in het na
jaar een lokaal thema. Dat willen
we hier ook gaan doen."
In het Archeologisch Museum
staat op die manier komende zo
mer een expositie over de Eerste
Wereldoorlog in de regio op de
rol, en in het najaar krijgt de stok
oude Aardenburgse schuttersvere
niging aandacht. Het museum wil
ook vaker activiteiten organise
ren, en onderdeel worden van ar
rangementen.
Ook de permanente expositie be
hoeft een update. Dat gaat lang
zaam aan: veel budget voor ver
nieuwing is er niet. Voorlopig
blijft het bij een hier en daar ge
wijzigde indeling, een enkel
nieuw voorwerp en vernieuwde,
overzichtelijke panelen. Nog dit
jaar wordt een grotere klapper ge
maakt. Het museum krijgt de be
schikking over een driedimensio
naal model van Romeins Aarden
burg. „Je vliegt als een vogel over
het stadje, en kan het castellum
en het badhuis binnengaan", legt
bestuurslid Wim Westphaal uit.
Het is een flinke uitdaging om al
die doelen te bereiken met bijna
louter vrijwilligers.
„We hebben één betaalde kracht
aangenomen: dat zal straks in het
nieuwe museum ook zo zijn",
legt De Ridder uit. „De rest - klus
jes, tuinonderhoud, activiteiten
organiseren, rondleidingen doen
- zal door vrijwilligers moeten ge
beuren."
ZIERIKZEE - „Het is de laatste jaren
een beetje over gegaan. Maar in
het begin was ik er goed chagrij
nig van en mijn vrouw vindt het
nog steeds vreselijk."
Timmerman Eugène Biervliet
woont aan de Scheepstimmerdijk
in Zierikzee. Aan de overkant van
de haven, pal tegenover zijn huis,
ligt de Lindoy, de kotter die Bier
vliet eigenhandig ombouwde en'
waarop hij 27 jaar heeft gevaren.
Elke ochtend als Biervliet zijn
huis verlaat, ziet hij de houten
tweemaster verder in verval ra
ken. Aan die kwelling komt bin
nenkort een eind. De Lindoy
wordt gesloopt.
„Het is een bekend schip", vertelt
Biervliet. „Het was jarenlang elke
woensdagavond bij Veronica op
tv. 'Veronica komt naar je toe de
ze zomer' klonk het, en dan voer
de Lindoy voorbij met Daphne
Dekkers en Leontien Borsato aan
boord. Er zijn t-shirts, stickers en
speldjes van de Lindoy." De van
oorsprong Rotterdamse timmer
man kocht de Lindoy als viskotter
in Noorwegen. „De eigenaar heeft
hem naar Nederland gevaren,
want daar was ik nog te jong
voor."
In acht jaar tijd bouwde Biervliet
het schip om tot zeiljacht, waar
mee hij zich liet charteren. „We
hebben er mooie rreizen mee ge
maakt. Naar het Isle of Wight,
Brighton, Plymouth en een stuk
de Seine op. Ik heb er ook verschil
lende prijzen mee gewonnen. De
Oosterschelderace - tegenwoordig
Deltaweek-, de Boompjesrace in
Rotterdam en The race of The
Classics van Scheveningen naar
Pin Mill."
In 1997 kon Biervliet een tweede
schip aanschaffen: de wat handza
mere, stalen Ocean Mistral van
achttien meter. „Daarmee mocht
ik de jachthavens in. Dat was leu
ker voor de passagiers. Met de
Lindoy moest ik altijd op buiten
water afmeren."
Biervliet zette een schipper op de
Lindoy en ging zelf voor Sindbad
Reizen op de Middellandse Zee
varen met de Ocean Mistral.
Dat ging lang goed, tot de zet-
schipper averij voer met de
Lindoy, die daarop in het Engelse
Ramsgate aan de kant werd ge
legd.
Biervliet: „Er kwamen schade
claims van reisbureau's, want de
Lindoy was een halfjaar volge
boekt. Er was ook veel werk aan
het schip en daar had ik na 27 jaar
bouwen en onderhouden de fut
niet meer voor. Ik heb de Lindoy
moeten verkopen." Biervliet gun
de de Lindoy aan Rotterdammer
Ed Schouten. „Hij was zo enthou-
HULST - Een lift die niet werkt is
altijd vervelend, helemaal als je
slecht ter been bent. Zoals juliën
Janssen uit Hulst. De lift in zijn
flatje aan de Korte Bellingstraat
werkte vorige week niet, met ge
volg dat hij op z'n billen de trap
op en af moest. Woonstichting
Hulst betreurt het voorval, maar
spreekt van overmacht.
Juliën Janssen (70) zit in een rol
stoel omdat hij een deel van zijn
rechterbeen heeft moeten laten af
zetten. Volgens meneer Janssen
komt het regelmatig voor dat de
lift buiten gebruik is, maar dat
blijkt niet uit cijfers van Otis, het
bedrijf dat de lift in beheer heeft.
„De laatste melding dateerde van
eind november 2012", aldus pers
voorlichter Willem Tlirkenburg.
Jos Valckx van Woonstichting
Hulst: „Wij vinden dit voorval
heel vervelend, maar hier is spra
ke van overmacht. De motor van
de lift was doorgebrand en Otis
had niet zo snel een nieuwe op
voorraad. Daarom duurde het nu
langer."
„De melding kwam ook op een
ongunstig moment, op vrijdag na
melijk", gaat Tlirkenburg verder.
„Dan gaat er snel een weekend
over heen. Het betreft hier een hy
draulische lift, waarvan de repara
tie, mede door milieuwetgeving,
lang kan duren. Zeker als er een
probleem is met de motor." De lif
ten worden elk jaar gekeurd.
„Deze is een jaar of twintig oud",
aldus Valckx. „Toch komt hij al
tijd door de keuring heen. Anders
hadden we natuurlijk al lang een
andere geplaatst."
Janssen kan er weinig mee. „Ik
moest nu op m'n kont de trap op
en af. Had ik nog geluk dat ik
twee zusters op de trap tegen
kwam, zij hebben mijn rolstoel
naar boven gebracht. Anders zat
ik zonder rolstoel thuis. Maar ik
wilde naar buiten, ik zit hier toch
niet in een gevangenis?"
Tlirkenburg: „Helaas zien we dit
vaker, als er slechts één lift is voor
een hele flat, die dan ook nog
eens buiten gebruik is. We probe-
ren de overlast tot een minimum
te beperken."
„En wat als er iets gebeurt dan?",
vraagt Janssen zich af. „Mijn
broer was hier eens, toen hij last
kreeg van hartritmestoornissen.
De brancard paste niet in de lift,
dus hoe hij beneden is gekomen,
weet ik niet."
Want ook het formaat steekt me
neer Janssen. En inderdaad: het is
flink passen en meten als hij ach
teruit de lift in rijdt. „Als ik in
m'n rolstoel zit, past er ternauwer
nood nog iemand anders bij."
Valckx: „Dit model lift is uit 1992,
1993. De liften van nu zijn inder
daad wat groter. Maar een nor
maal formaat rolstoel past er ge
woon in. Naast de lift hebben we
ook evacuatiestoelen, dus mocht
er iets gebeuren, kunnen bewo
ners te allen tijde beneden ko
men."
EP
voor het 'echte* Bouwer moet
door Martijn de Koning
AARDENBURC - „Kijk, hier moeten
we ons nog véél meer op gaan rich
ten." Jan de Ridder wijst naar kinde
ren van groep 8 van de basisschool
uit Eede, die met gids Estelle Sie
gers door het Archeologisch Mu
seum in Aardénburg lopen. „We
moeten hier groepen zien te krij
gen. En mensen moeten terugko
men, meerdere keren."
door Ton van den Nouweland
toezien hoe
Lindoy wegrot «i
I Tweemaster Lindoy in zijn gloriejaren.
door Bob Maes
Juliën Janssen past net met zijn rol
stoel in de lift foto Mark Neelemans
*T
