m
BUITEN 3
Net buiten Veere, aan de Veerseweg richting Mid
delburg, ligt de hoeve De Tijd Slijt. Aan een
weggetje, nu doodlopend op het water van de
vestingwerken, dat vroeger de doorgaande weg van
Veere was, via Zanddijk naar Middelburg. Tot de vestes
werden verbreed en er een nieuwe weg voor in de
plaats kwam. Aan het oude weggetje staat de mooie
oude boerderij van familie De Nood. Ik heb ei wel eer
der over geschreven en er foto's bij gepubliceerd. Vooral
de naam van de hoeve waarin De Tijd wordt opgevoerd
heb ik gememoreerd, speciaal in vergelijking met ande
re Zeeuwse hoeves wier naam op een of andere manier
aan 'de tijd' refereert of herinnert.
Met de bewoners - vooral met Bram, de boer - had ik
daarnaast erg plezierig contact. Op een keer had hij een
grote doos met oude foto's gevonden in een kast in de
slaapkamer en de inhoud uitgestrooid op het grote ech
telijke bed. En daar zaten we samen op het bed tussen
de vergeelde foto's op de dekens. En Bram maar vertel
len. Bij iedere foto een nieuw verhaal. Totdat zijn vrouw
Ina thuiskwam en verwonderd in de slaapkamer twee
mannen tussen oude foto's in een geur van oud papier
op de dekens aantrof. „Is het niet handiger om zo'n ses
sie aan de kamertafel te doen?", vroeg ze verbaasd la
chend. Dat hebben we toen maar gedaan. De tijd vloog
voorbij, tempus.fugit. Bij alle informatie vertelde Bram
ook nog dat de hoeve heel vroeger van de familie Lamp-
sins was geweest, en dat er iets van een pottenbakkerij
of potterij bij hoorde. Wist ik daar iets van? Nee, dat
wist ik niet, van die pottenbakkerij althans. Ik wist al
leen dat er bij Noordgouwe op Schouwen een boerderij
was die Huize De Potter heette. Maar Schouwen en Wal
cheren liggen ver uit elkaar.
De Lampsins kende ik wel. Dat was een beroemd ge
slacht uit de Gouden Eeuw. Reders, kooplieden uit Vlis-
singen, schatrijke bewindvoerders van de VOC, eige
naar van een groot herenhuis aan de kade in Vlissingen,
eigenaar van het grote buiten Lammerenburg achter de
duinen bij dezelfde stad. Daarbij bleef het.
Bram overleed helaas na een ongeval, en ik zocht elders
in Zeeland naar gegevens over historische boerderijen.
Recent verscheen tot mijn verrassing een artikel van
Paul Harthoorn (uit Amsterdam, maar met Zeeuwse
wortels) in 'Wij van Zeeland', een genealogisch tijd
schrift, over de zoektocht naar zijn voorouders die op de
hoeve De Potterie in Veere hadden gewoond. Na vele ja
ren zoeken had hij hun stamboom ontrafeld. Maar ver
der kwam hij aanvankelijk niet. Want die 'Potterie' was
nergens te vinden. Hadden we maar van elkaar gewe
ten, want ik wist dat De Tijd Slijt waarschijnlijk vroeger
De Potterie heette.
Hoe dan ook, dankzij Harthoorn is nu het tijdpad be
kend van de hoeve en z'n bewoners, terug tot 1575- De
hoeve heette De Potterije, naar z'n eerste eigenaar Da
niël de Pottere. Net als in Noordgouwe. Ook daar is hui
ze De Potter, gesticht door Hendrik de Pottere; wellicht
nog familie ook. Na De Pottere en ene Godin is Lamp
sins er gekomen, en heeft er een buitenplaats/lusthof
van gemaakt. Hij was getrouwd met Josina de Hase; de
Hase's hebben de Haseberg in Aagtekerke gebouwd.
Eerst buitenplaats, nu nog een bekende (bloemen)boer-
derij. Zo grijpt alles in elkaar.
In de lange rij van bewoners duiken ook de Harthoorns
op, die gezocht werden door de Amsterdams/Zeeuwse
onderzoeker. Na 1900 waren er ook de familie Kasse en
hun familielid Bram de Nood. Maar toen was de naam
Potterije al veranderd in De Tijd Slijt. Gezien het voor
gaand relaas is die naam zeer toepasselijk. Die moet
maar bij die hoeve blijven horen.
WÉiÊSSÊËÊÊÈm
•msm
ii
WOENSDAG 30 APRIL 2014
door Gerard Smallegange
Sinoutskerke vanuit de
lucht, luchtfoto Skypictures
Sinoutskerke is veran
derd van een dorp met
kerk naar een buurt
schap van elf huizen.
foto's Lex de Meester
ice
