Altijd op zoek
naar een glimp
van Dreischor
A
SPECTRUM 7
„Ze hebben vergeefs geprobeerd de
gemeentelijke herindeling van 1961 te
overleven, toen we op Schou-
wen-Duiveland van achttien naar zes
gemeenten gingen", weet. Uil. Drei
schor riep de hulp in van Benno Stok
vis, indertijd een befaamd strafplei
ter. „Hij was een soort Moszkowicz.
Er was de gemeente duidelijk veel
aan gelegen om zelfstandig te blij
ven."
In een hoorzitting wierp Stokvis het
eigen karakter van Dreischor in de
strijd en noemde de inwoners 'lastige
lieden, die men beter met rust kan laten'.
Tussen hen en de bevolking van Brou
wershaven bestond volgens hem een
grote sociaal-psychologische barrière.
„Men ligt elkander niet, men lust elkan
der niet."
Het was vergeefs: Dreischor werd
toch onder Brouwershaven ge
schaard. Uil: „Burgemeester Vermeu
len van Dreischor werd als troostprijs
burgemeester van de nieuwe gemeen
te, hoewel er een veel betere kandi
daat was: burgemeester Van Leeuwen
van Brouwershaven. Die heeft ge
zegd: maak Vermeulen maar burge
meester, ik red me wel. Zo is het ook
gegaan. Van Leeuwen werd later bur
gemeester van Oostburg. En de ge
meentesecretarie was nog heel lang
gevestigd in Dreischor. Dat verzacht
te de pijn ook."
De kerktoren zag het onbewogen aan
en had zo zijn eigen gedachten.
De vierkante kilometer van Dreischor wordt in kaart ge
bracht met twaalf thema's ('ankerpunten') als leidraad.
Akkerbouwer Gilles Klompe is een van de betrokkenen
bij het ankerpunt 'akkers'.
Binnen Dreischor en binnen het project
Venster op de Wereld worden Gilles
Klompe en zijn compagnon Frans van
der Linde de 'spruitenboeren' ge
noemd. „Maar we doen veel meer dan
spruiten alleen", zegt Klompe. „We hebben bijvoor
beeld ook uien, aardappelen, suikerbieten, kapucij
ners, zomergerst en wintertarwe." Toch vallen de
spruiten op, omdat er nog maar weinig boeren over
zijn die ze telen. „Bovendien zitten we er wat an
ders in, omdat we ze rechtstreeks leveren aan de su
permarkt."
Klompe staat in een lange traditie, want zijn fami
lie boert sinds 1797. Hij is de tiende generatie. Het
bedrijf heeft een enorme schaalvergroting doorge
maakt. In de vierkante kilometer bij Dreischor die
centraal staat in Venster op de Wereld bewerkt het
zo'n 25 hectare land, maar dat is nog maar pakweg
tien procent van het totale areaal.
Zo'n tachtig procent van de oogst is bestemd voor
de export en gaat dus de grens over. Tegelijkertijd
weet de wereld Dreischor te vinden, want in het
oogstseizoen wordt een beroep gedaan op arbeids
krachten uit Polen en Portugal.
Het is een imposante onderneming geworden, met
een bijna industriële uitstraling. Dat is noodzake
lijk om overeind te blijven in deze tijd, waarin de
marges klein zijn en de consument zich er steeds
minder van bewust is wat er allemaal komt kijken
bij de landbouw. „Er gebeurt heel veel waar men
sen geen weet meer van hebben. Tegelijkertijd
heeft de burger overal een mening over, als het bij
voorbeeld gaat om milieu. Maar als ze in de winkel
staan, kijken ze toch vooral naar de prijs."
Ondanks de schaalvergroting, blijft het vak in es
sentie hetzelfde, vindt Klompe. „Het is het mooiste
vak dat er is." Hij doet lang niet meer alles zelf.
„Dat kan ook niet met deze oppervlakte. Maar ik
ben er wel vaak bij om de boel aan te sturen. Daar
in kun je je vakmanschap ook kwijt. En als het no
dig is, kan ik zo inspringen."
Zijn bedrijf staat dichter bij Zonnemaire dan bij
Dreischor. Toch voelt hij zich vooral met Dreischor
verbonden. „Maar het hele gebied is mooi. Als ik er
gens aan het werk ben, kijk ik vaak rond. Ik betrap
mezelf erop dat ik dan altijd kijk of ik iets van
Dreischor kan zien."
ZATERDAG 26 APRIL 2014
Zicht op Dreischor vanaf de Bel-
laertweg, met onder meer mo
len Aelous en de kerktoren.
Deze serie komt tot stand in samenwer
king met onderzoeksinstituut Alterra
van Wageningen UR. De volgende afleve
ring verschijnt zaterdag 10 mei.
Volg ook het weblog van de onderzoe
kers op www.pzc.nl/dreischor.
Voor meer informatie over het pro
ject zie www.vensteropdreischor.nl.
ALTERRA
WAtCRINSEN
Akkerbouwer Gilles Klompe. „Het is het mooiste vak dat er is." foto's Dirk jan Gjeltema