Linden Moerdijk treedt
uit de anonimiteit
Organisatie zoekt
foto's zwemtochten
op Westerschelde
Postma behaalt met wereldbeker
eerste grote succes uit carrière
50 SPORT
ZIEKTE VAN LYME
Lange adem
I
Met een totaal van 270 deelne
mers boekte de derde editie van
de Oranjemuidenloop weer een
record aan deelnemers. De twee
langste afstanden werden wegge
schoten door Wim Schuit, die op
Koningsdag afscheid neemt van
het Oranjemuidencomité.
Op de 9,2 kilometer werd de meu
te de eerste twee ronden aange
voerd door Adrie Faes (Oost-Sou
burg) op enkele meters gevolgd
door Arjo Verhage (Aagtekerke),
Danny de Leeuw (Wolphaarts-
dijk) en Lindert Moerdijk. In het
verloop van de derde ronde moest
Faes afgeven aan de plaatselijke fa
voriet Moerdijk, tot groot plezier
van het talrijke uitgelopen pu
bliek. Meer dan tien seconden
voorsprong kreeg Moerdijk niet,
maar hij finishte als eerste in 32
minuten en 10 seconden. Faes be
hield de tweede plaats voor Verha
ge-
Monique Verschuuren had wei
nig tegenstand van de overige
vrouwen. Zij finishte in 34 minu
ten en 34 seconden. Carolien van
de Kreeke (Serooskerke) gaf meer
dan twee minuten prijs, maar
bleef wel oud-inwoonster van Ar-
nemuiden, Margriet Beekman, nu
woonachtig in Zwolle, voor. Rens
de Ridder (Arnemuiden) en Hes
ter van Oorschot (Nijmegen) wa
ren de snelsten op de 4,6 kilome
ter. Robert de Graaf en Ami de
Graaf waren de snelste junioren
op de 2,3 kilometer.
MIDDELBURG - De organisatie van
de Scheldebeker 2014, een zwem
tocht van Vlissingen naar Breskens,
houdt van 26 mei tot en met 28
juli een fototentoonstelling. De ex
positie zal zowel in Breskens als
Vlissingen te zien zijn. In Vlissingen
is de Galerie aan de Boulevard de
locatie, terwijl in Breskens nog
naar een galerie wordt gezocht.
De Scheldebeker werd in 1964
voor het laatst gehouden en
wordt nieuw leven ingeblazen in
verband met het tweehonderdja
rig bestaan van Zeeuws-Vlaande
ren. De wedstrijd kent een lengte
van 5,1 kilometer en wordt op 20
juli van Vlissingen naar Breskens
gezwommen. De organisatie is
voor de tentoonstelling nog op
zoek naar foto's, herinneringen
en krantenknipsels van de zwem
tocht uit 1964, maar ook daarvoor.
Mensen die materiaal hebben,
kunnen dat versturen naar Luke
Kuyper. Dat kan digitaal (Lu-
ke.kuyper@zeelandsportenleisure
.nl) of per post: stichting Zeeland
Sport Leisure, t.a.v. Luke Kuy
per, Badhuisstraat 82,4381LV Vlis
singen. Wanneer de foto's per
post worden verstuurd, dienen de
contactgegevens erbij vermeld te
worden, zodat de organisatie het
materiaal kan terugsturen.
Nick Nieuwdorp wist zeker
twee jaar lang niet waar zijn
klachten vandaan kwamen.
Hij werd er gek van. Spier
pijn, een slecht concentratie
vermogen, duizeligheid. Pas sinds tweeën
halve week weet de 23-jarige Yersekenaar
waar hij aan toe is. Hij heeft de ziekte van
Lyme. Nieuwdorp zag zijn droom om prof
te worden in rook opgaan.
„Toen ik de fiets ontdekte, was ik eigenlijk
meteen verkocht", begint hij zijn verhaal.
„Sinds mijn twaalfde had ik de droom om
profwielrenner te worden. Als ik de stijgen
de lijn van voor mijn ziekte door had kun
nen trekken, was dat zeker mogelijk ge
weest." De zoon van oud-renner Heddy
Nieuwdorp was een talent en reed makke
lijk zijn uitslagen. „Ik was een slimme ren
ner die zich goed wist te positioneren", stelt
hij. „Ik wist wanneer ik aan moest gaan en
op wie ik moest letten."
Daarbij was er volgens de Bevelander nog
voldoende ruimte over voor verbetering. „Ik
trainde zelden met schema's, wattage- of
hartslagmeters. Bijna alle andere jongens de
den dat al wel. Ook at ik na de koers soms
een bord friet met kipnuggets en frikadel
len, terwijl ik de dag daarna weer een wed
strijd had. Ik ken jongens die dan droge spa
ghetti gingen eten. Voor mijn leeftijd reed
ik'goed genoeg, dus vond ik dat niet nodig.
'Ik had altijd nog iets achter de hand', dacht
ik, voor als ik prof werd."
Maar een bestaan als profis, mede door zijn
ziekte, nooit aan de orde geweest. „Er zijn
geen gesprekken geweest" weet hij. „Je
hoopt natuurlijk dat ze bellen, vooral na de
Delta Tour (2009) had ik die hoop. Ik was
toen nog maar achttien jaar en reed behoor
lijk sterk."
„Dat jaar was sowieso mijn beste seizoen",
blikt Nieuwdorp terug terwijl hij eens door
zijn uitslagen scrolt en kijkt tegen welke ren
ners hij het destijds allemaal opnam. „Als je
ziet waar sommige van die mannen nu
staan, is dat niet mis hè", grijnst hij. Onder
anderen de namen van Theo Bos, Alexan
der Kristoff, Tejay van Garderen en Lars Pet
ter Nordhaug komen voorbij.
In februari 2010 kreeg Nieuwdorp te kam
pen met de ziekte van Pfeiffer en daarmee
begonnen de problemen. Na een traag her
stel leefde Nieuwdorp een lange periode in
onzekerheid. „Ik denk dat ik al zeker twee
jaar Lyme heb, maar ze konden het al die
tijd niet vinden. Op een gegeven moment
ga je dan toch met het ergste rekening hou
den."
Vorig jaar september leek de oorzaak van
zijn klachten eindelijk bekend te zijn, op ba
sis van overeenkomstige kenmerken werd
inderdaad Lyme geconstateerd. Eind okto
ber ging het echter weer beter en bleek
Nieuwdorp toch geen Lyme te hebben, zei
den ze. „In de wintermaanden had ik wei
nig klachten" merkt hij op. „Ik trainde vijf
tien tot twintig uur per week. Het ging goed
en ik dacht dat het over was. Maar in februa
ri keerden alle klachten weer terug."
Nieuwdorp was er klaar mee en dat deed
hem er toe besluiten te stoppen met wiel
rennen, althans zo gaf hij aan. Maar die
boodschap had ook een andere oorzaak. „Ik
was de mensen die telkens aan me vroegen
of ik nog zou gaan koersen echt beu, ook al
was het soms goed bedoeld. Ik dacht dan
maar even zo. Ik ben daarin ook wel eens
uitgeschoten. Een keer reden we met een
groep van zestig man, onder wie wat oude
re mannen. Tot zo'n veertig kilometer kon
ik dat met gemak bijbenen. Een van die
mannen zei toen op een vervelend cynisch
toontje: 'Zie je wel dat je het kan. Wat doe
je hier eigenlijk, waarom gaan je niet ge
woon koersen?'. 'Hou je smoel nou toch
eens een keer', zei ik toen. Uiterlijk zie je
misschien niets aan me, maar ze hebben
geen idee hoe ik me van binnen voel."
Uiteindelijk spoorde een natuurgeneeskun
dige in Middelburg de ziekte op bij Nieuw
dorp. „De opluchting was groot toen", zegt
hij. „Het blijkt dus dat je het ook van een
mug kunt krijgen. En dat is hoe het bij mij
gegaan is, denk ik."
Ondertussen wijst Nieuwdorp naar een
plekje op zijn linkerbovenarm. „Daar had ik
toen een bult zitten", vertelt hij. „Ik denk
dat het daar gebeurd is. Er zat wel een krin
getje omheen, maar ik heb er verder niet bij
nagedacht. Ik had er eigenlijk ook geen last
van."
„Op het begin heb ik vaak gedacht 'waarom
ik nou', maar op den duur leg je jezelf er bij
neer. Je kan ook niet anders. Je beseft dan
Er was twijfel of een avontuur in
de Volvo Ocean Race, een jaar
lang onderweg en dus een jaar
lang geen training in zijn eigen so
loboot (de Finn) hem nog wel ge
loofwaardig maakte als lid van de
olympische selectie, de Delta Llo
yd Kernploeg. In Hyères heeft
Postma alle scepsis weggenomen
door ondanks maandenlang varen
in een achtpersoonsboot te win
nen in zijn éénpersoons-Finn.
Het is zijn eerste grote zege in de
Finn-klasse. „Dit is een heel bij
zonder gevoel. Een hele ontla
ding. Op grote evenementen ging
het op het laatste moment of mid
den in de serie vaak niet, doordat
ik mezelf dwars zat. Dit voelt nu
als een doorbraak, dat ik kan win
nen. Ik heb hier de afgelopen tien
jaar zo veel energie in gestoken.
Al die trainingen..."
Hij zat de afgelopen tijd veel in
het krachthonk en heeft ook veel
gevaren op de Volvo Ocean Race
boot van Team Brunei, waarvoor
hij zich als bemanningslid wil
kwalificeren. „Het is de optelsom
van de ervaring van al het trai
nen, de ervaring van ietsje ouder
zijn, jezelf beter kennen en beter
om kunnen gaan met de races.
Dat leidt tot deze overwinning."
Postma zegt vooral van zichzelf te
hebben gewonnen. „Ondanks de
stress was ik echt sterk. Ik was de
ze week sterk. Dat groeiproces is
van de laatste jaren. Als je kijkt
naar de Olympische Spelen, wat
natuurlijk een megading was, had
ik daar op zeilkwaliteit zeker een
medaille verdiend. Maar het lukte
me niet om boven mezelf uit te
stijgen. Nu heb ik dat overwon
nen."
H
door Sjaak Sinke
ARNEMUIDEN - Het leuke van plaat
selijke loopjes zoals de Oranjemui-
denloop is dat je een onbekende
winnaar kunt krijgen. Dat was giste
ren het geval bij de mannen, waar
Arnemuidenaar Lindert Moerdijk
won. Bij de vrouwen was er wel
een bekend gezicht als winnares,
want met een zevende plaats over
all was Monique Verschuuren uit
Yerseke de snelste vrouw.
9.2 kilometer. Mannen: 1. Lindert
Moerdijk (Arnemuiden) 32.10, 2.
Adrie Faes (Souburg) 32.20, 3. Arjo
Verhage (Aagtekerke) 32.37,4. Danny
de Leeuw (Wolphaartsdijk) 32.51, 5.
Kees Louws (Middelburg) 33.17.
Vrouwen: 1. Monique Verschuuren
(Yerseke) 34.34, 2. Carolien vd
Kreeke (Serooskerke) 36.53, 3. Mar
griet Beekman (Zwolle) 37.04, 4. Lizo
Koppejan (Arnemuiden) 40.53, 5. Ma
rian van Dijk (Middelburg) 41.34.
4 kilometer. Mannen: 1Rens de Rid
der (Arnemuiden) 16.13, 2. Jorick de
Vries (Kloetinge) 17.21, 3. Manfred v
d Broeke (Middelburg) 17.35. Vrou
wen: 1Hester van Oorschot (Nijme
gen) 18.42, 2. Brigitte de Graaf (We-
meldinge) 19.06, 3. Nathalie Slabbe-
koorn (Kapelle) 20.05.
2.3 kilometer. Jongens: 1Robert de
Graaf (Wemeldinge) 8.09, 2. Joeri Din-
gemanse (Arnemuiden) 8.54, 3. Mar
vin Harinck (Arnemuiden) 9.37. Meis
jes: 1. Ami de Graaf (Wemeldinge)
9.53, 2. Wiena van de Gruiter (kv
TOP) 10.13, 3. Jacey Steketee (Arne
muiden) 10.55.
door Jan Dagevos
Nieuwdorp kan
door Hans Leber
De deelnemers maken zich op voor de zwemtocht, foto archief Stichting
Zeeland Sport Leisure
HYÈRES - Zeiler Pieter-Jan Postma
heeft bij de wereldbekerwedstrijd
in het Franse Hyères bewezen dat
zijn ambities voor de Volvo Ocean
Race uitstekend samengaan met
zijn olympische Finn-ambities voor
Rio in 2016. Met grote overmacht
zeilde Postma het hele veld de afge
lopen week voorbij en pakte giste
ren, één dag voor de Medalrace, al
de titel.
