SPORT 51 BOSTON MARATHON, EEN JAAR NA DE BOMAANSLAG Geen marathon Zeeuws-Vlaanderen Lange adem Een paar weken voordat Kurt van Dessel uit Hengstdijk vo rig jaar afreisde naar Boston om daar de marathon te lo pen, had hij een rare gedach te. Zo'n evenement met zoveel mensen, dat is de ideale plek om een aanslag te plegen, schoot er door zijn hoofd. Zo snel als de gedachte kwam, zo snel was-ie ook weer verdwenen. Hij schonk er verder geen aandacht meer aan. Dat Van Dessel mee mocht doen aan een van de grootste marathons ter we reld was al een prestatie op zich. Voor buitenlandse deelnemers geldt immers een strenge kwalificatie-eis. „Deze mara thon stond al lang op m'n lijstje, maar om mee te mogen doen moet je een tijd van onder de 3.05 uur lopen in mijn leeftijdscategorie", vertelt de in middels 35-jarige atleet van de Hulster atletiekvereniging RKHAV. „Ik had uit eindelijk zo'n beetje het allerlaatste startnummer, want nadat ik me had in geschreven zat de marathon vol." Het is het tweede moment dat later een apar te lading krijgt. Op 15 april 2013 stond Van Dessel daad werkelijk aan de start van de 117e editie van de Boston Marathon. Hij liep de 42 kilometer binnen de drie uur, ging naar zijn hotel, nam een douche en speelde met de gedachte om bij de finish te gaan kijken hoe de rest van het deelne mersveld het ervan af zou brengen. Een plekje om te gaan staan, had hij al op 't oog. Maar tijdens het recupereren op de hotelkamer zette hij eerst nog even de tv aan en nog geen tel later kreeg een dag die zo mooi begon een memorabel eind. „Ik zag ineens de ledematen in het rond vliegen op de plek waar ik een halfuurtje eerder nog liep. Achteraf ge zien was het een goede zet om niet bij de finish te blijven hangen. Ik heb geluk bij een ongeluk gehad." Het is het derde moment waarbij toeval een rol speelde. Vanuit zijn hotel, op een kilometer af- v stand van de finish, zag Van Dessel hoe een drama zich voltrok. Op de plek waar vrienden en familie net nog ston den te wachten op hun geliefde heerste nu grote chaos na twee enorme explo sies. Op de televisiebeelden zag de inwo ner van Hengstdijk hardlopers ter aarde stortten door de enorme kracht van de aanslagen. De Boston Marathon die zo glorieus begon was in een fractie van een seconde veranderd in een slagveld. Terwijl de Amerikaanse vlag rustig doorwapperde, pakten donkere rook wolken zich samen in het finishgebied. Er brak paniek uit, toeschouwers sloe gen op de vlucht, de talrijk aanwezige politie probeerde meteen het gebied te evacuëren. Van Dessel ging in de tussentijd naar de lobby van z'n hotel waar vele lopers bij elkaar kwamen. Er heerste chaos, emo tie, maar ook angst. „Daar hoorde je meteen de verschrikkelijkste verhalen. Een vrouw die in de hotelkamer naast me sliep, kwam net op het moment van de explosie over de finish." Ze over leefde het drama wonderwel. Dat gold niet voor iedereen. Drie mensen kwa men te overlijden, 264 personen raak ten gewond. Lopers verloren armen en benen. Boston was in shock. „Vanuit heel de wereld kwamen al snel steunbetuigingen", weet van Dessel nog. Er volgden minuten stiltes bij ande ik heb geluk bij een ongeluk gehad. Ik was net op tijd weg. re marathons, zoals in Zeeuws-Vlaan- deren. In Boston zelf begon een dag later het verwerkingsproces. „Een trauma team kwam met deelnemers en toe schouwers praten om het hele gebeu ren te verwerken", vertelt Van Des sel. „Zelf besloot ik om even bij de fi nish te gaan kijken. Er was ontzet tend veel politie op de been, zelfs het leger werd ingezet. Alles was afgeslo ten. Het had zo een scène kunnen zijn uit een Amerikaanse film. Ver schillende lopers zochten nog naar hun kleding, die ze noodgedwongen hadden moeten achterlaten. Het hele gebeuren maakte grote indruk." Een paar uur later vloog Van Dessel terug naar Nederland. „Ook op het vliegveld was de beveiliging enorm. Elke loper werd gevraagd of ze iets verdachts hadden gezien." Thuisgeko men ging het ook over niets anders. En nu nog wordt Van Dessel er regel matig aan herinnert. De medewerker van de kerncentrale in Doel koestert zijn Bostonmarathonjasje. „Dat heb ik elke marathon bij me. Ik liep vorig jaar de marathon van Amsterdam en daar zag ik twee lopers met zo'n zelf de jasje. Toen moest ik wel even slik ken. En vorige week nog, tijdens de marathon van Rotterdam, heb ik nog staan babbelen met een deelnemer die ik voor de start van de Boston Marathon ook tegenkwam. Een onge looflijk toeval." Het maakt de serie toevalligheden compleet. „De band tussen de lopers is enorm. Het gaat niet over tijden, maar alleen maar over hoe we die dag hebben beleefd." Schrik voor grote stadsmarathons met duizenden deelnemers heeft Van Dessel, die eerder al in New York, Chicago, Berlijn en Parijs liep, niet door die dramatische dag in april. „Ik zou dolgraag nog een keer in Boston willen lopen. Als er ie mand is die met me mee wil, dan zou ik zo gaan. Iedereen is daar ver baasd over, maar het lopen van een marathon hoort één groot feest te zijn." Maandag is de 118e editie van de Boston Marathon. De stad verwacht een recordaantal van 36.000 lopers en honderdduizenden bezoekers. De veiligheidsmaatregelen zijn enorm. Er worden 3500 agenten ingezet, het dubbele van vorig jaar. De toeschou wers worden met honderd camera's langs het hele parkoers in de gaten ge houden. Van Dessel denkt er het zij ne van. „Het enige dat ik hoop is dat het niet ten koste gaat van de sfeer." Het was de bedoeling dat Kurt van Dessel vandaag mee zou doen aan de estafettemarathon in Zeeuws-Vlaan deren met een team van RKHAV. Een blessure gooit echter roet in het eten. „Ik heb zondag nog de marathon van Rotterdam gelopen en daar heb ik nog wel wat last van. Ik neem nu even wat rust om me daarna voor te bereiden op de loodzware Mont Blanc-marathon eind juni." ZATERDAG 19 APRIL 2014 Kurt van Dessel uit Hengstdijk liep een jaar geleden de bomma- rathon in Boston. Hij was net op zijn hotelkamer toen twee bommen ontploften in het fi- nishgebied. Komende maandag is de 118e editie, maar de sfeer zal nooit meer zijn zoals vroe ger. foto HH Ledematen vlogen door de lucht door Maurice Steketee Kurt van Dessel

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 55