Insiders kennen haar als begenadigd springruiter. Ze
koos echter niet voor een loopbaan in de topsport,
maar voor een leven waarin alles draait om... de ui.
66
36 ZEELAND
ZAKENVROUW
SP
Ze luistert naar de gekruide
naam Chayenne. Van achteren
is het minder gepeperd: Wis-
kerke. Sinds juni vorig jaar is
de geboren Kruiningse salesma
nager in het familiebedrijf Wis-
kerke Onions, mondiaal markt
leider in de uienhandel.
Wie het nieuws een beetje heeft gevolgd, zag
haar naam in november vorig jaar opduiken
in de media. De 24 lentes jonge Chayenne
maakte deel uit van een handelsmissie in In
donesië, die onder leiding stond van minis
ter-president Mark Rutte, met wie ze natuur
lijk prompt werd gekiekt. Als vertegenwoordi
ger van de Nederlandse uiensector gaf ze een
- volgens sómmigen beslissend - duwtje aan
een uienovereenkomst met Indonesië. Import
vanuit Nederland wordt weer toegestaan, zo
dat de babi pangang straks weer een Holland
se smaakmaker krijgt. Indonesië sloot eerder
de landsgrenzen voor uien uit Nederland van
wege de angst voor schadelijke organismen
die op het bolgewas, hoewel dat kwalitatief
veel beter is dan inheemse uien, zouden kun
nen meereizen.
Hoe belandt een 'newbie' in zo'n zware han
delsdelegatie? „Ik was gevraagd door het han
delsplatform Frugi Venta dat onder meer de
belangen van de uiensector behartigt. Mijn va
der Jacob zit namelijk in het bestuur. Ik dacht
dat hij mee zou gaan, maar hij stuurde me een
mailtje met de boodschap 'jij gaat naar Indone
sië'. Hij vond het belangrijk dat ik een nieuwe
ervaring opdeed."
Nu is de nuchtere, lange Kruiningse niet het
type dat dan met knikkende knietjes het vlieg
tuig instapt. „De handelsmissie was prima
voorbereid door Frugi Venta. Ik hoefde in In
donesië alleen maar de juiste informatie aan
de juiste mensen te geven, zeg maar, de punt
jes op de i te zetten. Ik heb aangegeven dat er
vooral ook met importeurs moet worden ge
sproken. Niet alleen de Nederlands overheid
moet druk zetten op de Indonesische, het zou
volgens mij meer helpen als ook de Indonesi
sche importeurs het belang van de Nederland
se uienimport zouden benadrukken. Die druk
van binnenuit heeft mede geleid tot een door
braak. Zo ging ik eigenlijk per ongeluk met de
eer strijken. Overigens waren we daar niet al
leen voor de uiensector, maar voor verschillen
de Nederlandse handelsbelangen."
Als slagroom op de spekkoek was er contact
met premier Mark Rutte. „Mark is echt geïnte
resseerd. Toen ik op het vliegveld stond, vroeg
hij waar ik vandaan kwam en waarom ik hier
was. Het was een leuk, persoonlijk gesprek."
Nee, zijn 06 heeft ze niet.
Dat nuchtere en tegelijk avontuurlijke is ken
merkend voor de familie Wiskerke. Chayenne
beleeft een onbezorgde jeugd op een boërderij
aan de Kruiningse Kamperweg, samen met va
der Jacob, moeder Lenny, zus Elze-Sophie en
broer Lorenzo. Een christelijk-geformeerd ge
zin dat 's zondags ter kerke gaat. Chayenne
heeft dat nooit als een morele knevel ervaren.
„Er werd uit de Bijbel gelezen. Mijn Ameri
kaanse opa - mijn moeder komt uit de Vere
nigde Staten - was dominee. De basis was
streng religieus, maar ik ben niet streng opge
voed. Mijn vader en moeder zijn internatio
naal georiënteerd, hebben geen oogkleppen
op en staan open voor de keuzes van hun kin
deren. Ik kreeg ook een computer, zonder in-
ternetbeperkingen. Ze vertrouwden op mijn
verstand en zelfbeheersing. Dat zijn waarden
waarmee ik ben opgevoed, evenals hard wer
ken en doorzetten. Ik moet wel bekennen dat
je als jongste kind een bevoorrechte positie
hebt. Je broer en zus hebben de weg al gepla
veid."
Wat doen tienermeisjes op een hoe
ve? Ze stijgen vroeg of laat: te
paard! Het begint met een pony en
als de groeistuipen zich melden, moet het gro
ter. Paardensport wordt Chayenne's passie.
„Mijn zus Elze-Sophie koos voor dressuur, ik
voor het springen, net als Lorenzo. Mijn vader
trainde me. En dat liep gaandeweg beter en be
ter. Verschillende keren werd ik Zeeuws kam
pioen, driemaal Nederlands kampioen en ik
nam als teamlid ook deel aan het EK. Bij de
amateurs, niet als prof. Voor een underdog in
de paardensport - wij zijn geen familie met
een traditie in de paardenhouderij - heb ik het
goed gedaan. Ik denk dat ik zover ben geko
men omdat ik in alles wat ik doe, de beste wil
zijn. Dat heb ik van mijn vader. Gelukkig
haalt mijn moeder daar de scherpe kantjes
vanaf, zodat alles in balans blijft."
Haar prestaties stellen jumping Chayenne in
haar 18e levensjaar voor een dilemma. Ze dubt
over een carrière als professionele springrui
ter. Uiteindelijk springt het hart van de amazo
ne niet hoog genoeg voor een leven als top
sporter.
„Het liep eigenlijk prima, ik had goede voor
uitzichten. Mijn onderwijs had ik erop aange
past. Ik ging naar het Luzac College in Bergen
op Zoom, zodat ik 's middags kon trainen. In
middels beschikte ik ook over een professione
le trainer. Voor die tijd had mijn vader me ge
coacht. Vroeger was hij officier bij de mari
niers. Hij weet wat winnen en verliezen is. Hij
is een sportman, een fervent hardloper. Hij
heeft me op het juiste moment laten gaan.
Toch heb ik uiteindelijk niet voor de topsport
gekozen. De tijd dat je aan top kan blijven is
relatief kort. Bovendien twijfelde ik of ik op
dat hogere niveau mee zou kunnen. Wij heb
ben tenslotte geen paardenhouderij. Een hoop
professionals bezitten betere connecties en
doorgroeimogelijkheden. Ik besefte ook dat de
Ik ben
helemaal
niet zo
getalenteerd.
Ik werk wel
keihard aan
mijn doelen
en dat
betaalt zich
uit.
paardensport me te weinig voldoening gaf. Ik
was het eigenlijk beu. Elke week dezelfde con
currenten, dezelfde mensen. Ik merkte ook
dat mijn vrienden wijzer waren dan ik, mede
omdat ze veel reisden. Ik liep achter en dat
frustreerde me. Ik zocht naar meerwaarde."
Het lonkende alternatief is een toekomst in
het zakenleven. Haar ervaringen in de paar
densport vormen een uitstekende voorberei
ding daarop, zegt ze. „Je leert letterlijk met val
len en opstaan. Je maakt fouten en herstelt ze.
Ik zie (top)sport dan ook als een goede basis
voor een loopbaan in de zakenwereld."
De kentering komt snel. Als ze 18 jaar is, ver
laat Chayenne Kruiningen en trekt ze de wij
de wereld in. Ze verhuist naar Zwitserland,
waar ze de opleiding Bachelor of Business Ad
ministration aan de Business School Lausanne
gaat volgen. Springpaard Rocksina mag mee.
Het dier wordt op stal gezet bij de familie
Liebherr. Het plan betekent een hele stap,
maar komt tegelijk uitgekookt over. „Op de
school spraken ze Engels, maar in Lausanne is
Frans de voertaal. De familie Liebherr bevindt
zich in het Duitse taalgebied. Zo kon ik me
snel in drie talen bekwamen en af en toe ook
paardrijden. Het was overigens niet zo dat ik
nu plots alleen stond in de grote, boze wereld.
Zwitserland is een behoorlijk beschermde, be
schaafde samenleving met een hoog kwali
teitsniveau. Het is geen Rotterdam. Bovendien
zat mijn broer Lorenzo toen al in Zwitserland.
Hij woont er nog steeds. Lorenzo is ook onder
nemer. Hij importeert en handelt in vis uit
Zeeland, die hij afzet in restaurants, hotels en
ziekenhuizen."
Ze voelt zich snel thüis in het internatio
nale gezelschap van studenten, die aller
hande uitjes organiseren. Naar Frank
rijk, Spanje, Marokko, Rusland, de Verenigde
Staten. „Op school heb vrienden voor het le
ven gevonden. Zo'n school is uitermate goed
voor de ontwikkeling van je sociale vaardighe
den."
Ze is bijdehand, schrander, wijs voor haar leef
tijd. Slaagt 'magna cum laude'. Toch komt het
haar niet aanwaaien, bekent ze. „Ik ben hele
maal niet zo getalenteerd. Ik werk wel keihard
aan mijn doelen en dat betaalt zich uit." Dat
blijkt op het volgende station: New York, waar
ze haar Master of Business Administration
haalt aan de Columbia Business School. Maar,
moederziel alleen in de Big Apple, dat valt in
het begin vies tegen. „Je zit in je uppie in een
wereldmetropool, waar ze zo de spiegels van
je auto afrijden. Het is een keiharde wereld,
waarin ik niemand had. Daar kwam bij dat je
zonder werkervaring niet aan een masteroplei-
ding mag beginnen. En die had ik niet. Toen
heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ge
vraagd of ze voor mij een uitzondering wil
den maken. Ik heb alles op tafel gelegd. De
noodzaak dat ik op termijn het familiebedrijf
5P
Ik adem het bedrijf,
ik leef in een uienbubble
door Frank Balkenende
De 24-jarige
Chayenne Wis
kerke uit Krui-
ningen is sinds
juni 2013 sales
manager in het
familiebedrijf
Wiskerke
Onions.
Het jonge ta
lent studeerde
in Lausanne en
New York,
waar ze haar
Master of Busi
ness Admini
stration behaal
de.
Vorig jaar haal
de ze de pers
door haar rol
tijdens een han
delsmissie in In
donesië. Ze gaf
een beslissen
de duw aan
een uienover
eenkomst.
Paardenmin-
nend Zeeland
kent haar als
springruiter,
die driemaal
Nederlands
amateurkam
pioen werd.
