Klinkende
namen bij
expositie
fotografie
Piemelo, Pammelo, Lam Pam Piemelo...
CULTUUR 41
Artiesten leven op de een of andere manier soms
in een andere dimensie. Makis Seviloglou spreekt
haast filosofisch over zijn tweede leven als zanger.
Hij treedt op in de Wegwijzer.
Op het snijvlak van
Oost en West, op
het kruispunt van
tradities en heden
daagse uitingen,
smelten diverse culturele elemen
ten samen. De muziek van Makis
Seviloglou zou alleen daarom al
eclectisch genoemd kunnen wor
den. Maar het is vooral het per
soonlijke leven van de zanger, mu
zikant, componist en schrijver Se
viloglou dat bijdraagt aan zijn
unieke muzikale stijl.
Seviloglou werd 47 jaar geleden
geboren in West-Duitsland, maar
verhuisde als jongetje van zes
naar het Griekse Grevena, het
land van herkomst van zijn
ouders. Voor een studie archeolo
gie week hij uit naar Belgrado
waar hij voor het eerst in aanra
king kwam met Balkanmuziek, al
klonk die meteen vertrouwd in
zijn oren. Na zeven jaar als profes
sioneel archeoloog gewerkt te heb
ben, besloot hij in het nieuwe mil
lennium om van zijn hobby, het
schrijven van liedjes, zijn beroep
te maken. Bekende hedendaagse
Griekse vertolkers namen zijn
songs op. Uiteindelijk stelde hij
zijn eigen formatie samen, waar
mee hij op tweede paasdag een
voorstelling geeft in theater de
Wegwijzer in Nieuw- en Sint
Joosland. „Mijn eerste plaat was
van Bob Marley and the Wailers.
Een plaat met traditionele 'riziti-
ka' (Kretenzer slow ballads) volg
de daarop. Maar ik kan net zo
goed genieten van Pink Floyd of
Beethovens Pastorale. Of de mo
derne Griekse klassiekers als
Theodorakis. Ik put uit diverse
bronnen. Mijn composities zijn
gebaseerd op al die invloeden,
zonder daarvan kopieën te zijn."
In zijn optredens stelt Seviloglou
zowel eigen als traditionele songs
voor. „Ik kies mijn repertoire in
eerste instantie op basis van de
melodie. Daarnaast moeten de tek
sten wat te zeggen hebben. Ik
breng de energie van de oude
songs over. Liederen waren vroe
ger vooral een middel tot commu
nicatie. Ze zijn krachtig en vol
emotie, als stenen uit oude grot
ten."
Die liederen zijn universeel, maar
klinken door uiteraard taal, en
vooral door de bouzouki, typisch
Grieks. Met instrumenten als
akoestisch gitaar, piano, klarinet
en contrabas wordt desondanks
een dynamische sound gecreëerd.
„Ik gebruik veelvuldig de pentato
nische schaal, waarschijnlijk de
oudste muzikale structuur ter we
reld en ingegeven door omge
vingsklanken. Het is vol power en
de basis voor alle rockmuziek."
Muziek uit Griekenland is vaak
uptempo, doet vrolijk aan, maar
de ondertoon en de teksten zijn
vaak melancholisch. „Dat zit in
onze mentaliteit. We leven letter
lijk tussen Oost en West en in
een strijd tussen het rationele en
irrationele. De Griekse cultuur
was ooit toonaangevend, daarna
vielen we onder de Ottomaanse
en misten we de Renaissance. Dat
waren zware tijden. Maar je kan
niet immer somber blijven. Je
moet ook de vreugde van het le
ven accepteren. We moeten niet
alleen klagen, maar in oplossin
gen denken. Als componist is het
mijn taak om verhalen te vertel
len, zodat mensen zich niet verlie
zen in oppervlakkigheid."
Zijn teksten ademen de epische
sfeer van de grote mythologische
verhalen, maar even goed persoon
lijke visies, de nostalgie over het
thuisland, over de helden, de ri
ten en gewoonten, actuele gebeur
tenissen. „Songschrijvers schrij
ven liederen over al die dingen
die we meemaken of die we na
streven. Ik geloof dat artiesten
mensen zijn die spaarzame mo
menten kunnen vangen in grote
energie, omdat ze op een of ande
re manier soms in een andere di
mensie leven
„We hadden elk jaar al enkele fo
tografen die exposeerden tijdens
de Schildersweek, maar de foto
grafie verdient een eigen po
dium", zegt Leo van der Hoest
van Art en Performance de stich
ting die de Schildersweek organi
seert.
De fotoexpositie is de opmaat
naar de Schildersweek die eind
mei plaatsvindt opgezet is vol
gens dezelide formule als de Schil
dersweek. Amateurs ontmoeten
professionals en er zal een uitwis
seling zijn in kennis. „We roepen
amateurfotografen op om mee te
doen aan de M'Eye Domburg foto
wedstrijd. Voor de mooiste foto is
een bedrag beschikbaar."
Voor de expositie heeft de organi
satie fotograaf Marc van der Aa, af
komstig uit Hulst, maar al lang
woonachtig in Buenos Aires, we
ten te strikken. Hij fotografeerde
voor deze expositie in de Mante
ling. Liggend op zijn rug klikte
hij foto na foto om het spel van
licht, wolken, blad en tak vast te
leggen. Ben Seelt uit Kortgene
'schildert dit keer met lijnen van
verschillende grassoorten'. Alle ex
posanten zijn gerenommeerde fo
tografen. Vincent Mentzel, Step-
han Heinz, Anja de Jong, Paul en
Menno de Nooyer, Reinhard Si
mon en Waltraud Pioch en Rien
Zandee completeren de expositie.
Fotograaf Janne van Gilst toont
nog een video-installatie. Frank
Boogaard, Anita Dekker en Gerda
Rutters tonen beelden en figuren.
In het vorige stukje gieng het
over aollerlei riempjes en
vèsjes die a 'k tegen kwam
bie het snuffelen in het
Woordenboek der Zeeuwse
Dialecten. Van verschillende kan
ten is daè op ereageerd. Vee van
die vèsjes roepe een ödp herken
ning en herinneringen op.
De heer of mevrouw De Graaf uut
Middelburg kende uut 'r kinder-
jaeren ok het 'lesje, biesje ba-
men.mae bie eur zat het katje
nie voe de ramen, mae gieng het
zö: oogjes dicht, handjes samen,
oogjes open, amen. De gebedshou
ding wier as het waere even gere
peteerd. Mevrouw De Wolf uut
Biggekerke gaf deze versie:
ondje lag te kramen om een stikje
broad, anders gaèt het ondje doad.
Amen.
Bart Hoogesteger uit 's-Heeren-
hoek stierd'n een volkome onbe
kend vësje dat a z'n ome Jan wè es
zong toet hilariteit van de guus:
Piemelo Pammelo, Lam Pam Pie
melo. Piemelamme-Iot, Coque-
dot, Lamia. Ik gin idee of at het
wat te beteêkenen eit. Misschien
wier het alleêne mae ezonge om
te suggereen da je een vremde taal
beheerst'n. A d'r mensen bin die a
d'r iets meêr over wete, noadig ik
die uut om dat deur te geven.
De heer Huijbregsen uut 's Grijs-
kinders ('s-Heer Hendrikskinde
ren) stierd'n een vèsje op dat a wè
bekend is. Het oart toet de mopjes-
voorraed van guus op de basis-
schole: Aeimenis en Kniepmenis
die zaten in een bootje. Aeimenis
die viel t'r uut, wie bleef t'r toen
nog over
Je begriept dat het antwoord een
handtastelijk vervolg kreeg. Ver-
aol at het vloaieniepjes were, kon
het gemeên zeêr doe.
Mie het vroege voorjaer bin d'r
misschien ok wè vroeg meikevers,
dikkels meulenaers enoemd. De
guus speeld'n d'r mie. Ze deeë een
touwtje an een kever z'n poat en
liete 'n dan vliege. Volgens het
woordenboek ao ze daè op
Noord-Beveland en op Goeree-
Overflakkee het volgende riempje
bie: Eve, steve, oe lange za je leve.
Drie daegen en een schof, merre-
ge gaè je de kop of. De meulenaer
was dus gin lang leven beschore.
Een ander meulenaersvèsje gaè
zö: Meulenaer, meulenaer, tel je
gek! en gaet dan nog es vliege, an
ders komme de dieven, die neme
je mee naè 't veld.
Over de katte of d'n ond die a nae-
geslacht kriegt, vond ik ok een vès
je: Negen weken jaege, negen we
ken draege, negen weken blind,
da's de katte z'n kind.
Op Flakkee wier destieds een vès
je op'eteêkend over Hendrik
Haek, In het dialect van Flakkee
wordt de H meêstal wèl uut'espro-
ke in tegenstelling tot de 'bene
denwindse' eilanden. Een haek is
een schoffel, een wiedijzer. Op Be
veland zeggen ze een kapper, mae
in De Zak oar je meêstal over een
'ouwe' spreke. Dat komt wee van
ouweêl (houweel) en die naem ge-
bruke ze op Schouwen. Tenslotte
kan een schoffel ok nog schrepel
enoemd worre, zoas op Tholen en
Goeree-Overflakkee. A ze zegge
'da's t'r eên voe Hendrik Haek',
dan bedoele ze at 'n bestemd is
om op 't land te gae werken.
Oöguut een loopbaan dus en gin
carrière. En Hendrik lei z'n eigen
d'r bie neer getuge het riempje:
Hendrik Haek is m'n vermaek, hie
draegt de naem van schrepel. Ik
mot m'n eigen achter z'n loape,
lam in krom in krepel. Van d'n
ochtend vroeg tot d'n aevend laet;
Dan gaen me weer wat ete in (en)
deur de zoete slaep bin 'k aoles
weer vergete.
A je nog een recept zoekt voe een
betere stoelgank: Twï cent en aolf
blom van zwaovel, twï cent en
aolf puupkaneêl, 't is voe Arjaen
om af te gaen. Geên belangstel
ling? 'k Èn je te bedanken, voo
stoelen en banken, voo vier en
voo licht, lööp nao de weerlicht.
Reacties: Werrilaan 21,4453 CA
's-Heerenhoek. E-mail:
cn.zeeuws@zeelandnet.nl. Het
stukje is over een maand na te lezen
op www.zeeuwsezanger.nl
ZATERDAG 19 APRIL 2014
'Oude songs zijn de basis'
door Marius Roeting
Nieuw- en Sint Joosland, de Wegwij
zer, tweede paasdag, aanvang 15.00
uur.
door Edith Ramakers
DOMBURG - Voor de eerste keer in
het 11 -jarige bestaan van de Schil
dersweek Domburg krijgen de foto
grafen een eigen podium.
De expositie wordt zaterdag 19 april
geopend en loopt tot 29 mei. Zater
dag en zondag geopend, in het voor
malig KPN gebouw aan de Schelpweg
8 Domburg. Ook op Tweede Paasdag.
Telkens van 13.00 tot 17.00 uur.
Makis Seviloglou: „Ik geloof dat artiesten mensen zijn die spaarzame momenten kunnen vangen in grote energie."
door Engel Reinhoudt
<0 Hf,
