■-
De sport in het kort
66 Het houden
van duiven is
tijdrovend, je staat
er mee op en gaat
er mee naar bed
28 ZEELAND
_L
MIDDELBURG - De toekomst van de
Zeeuwse duivensport staat op het spel.
Clubs verdwijnen en ledenaantallen
lopen terug. De duiven worden bijna
alleen nog maar verzorgd door mannen
op leeftijd. Nieuwe aanwas is noodzake
lijk, anders zou de toekomst van een van
de langst beoefende sporten van onze
provincie er wel eens heel somber uit
kunnen zien.
„Het houden van duiven is een tijdro
vende bezigheid", weet Peter Provoost,
voorzitter van de afdeling Zeeland van de
duivensportbond. Je staat er mee op en
gaat er mee naar bed. Ik had vroeger zestig
duiven en dat kost je dan zeker tweeën
half uur per dag." Duivenmelker Koen
Minderhoud uit Koudekerke kan erover
meepraten. Hij is dagelijks een halve dag
bezig met hèt verzorgen van zijn
honderdvijftig duiven.
Het vele werk is voor veel liefhebbers een
reden om met hun sport te stoppen. Of
om er helemaal niet aan te beginnen. De
tijd dat de sport van vader op zoon werd
overgedragen lijkt voorbij.
Het ledenbestand van de Nederlandse
Postduivenhouders Organisatie (NPO)
vergrijst in rap tempo. Dit jaar zijn er nog
20.277 mensen lid van een vereniging,
1142 minder dan in 2013. Verenigingen
moeten daardoor gedwongen fuseren of
verdwijnen helemaal. Ook in Zeeland
krimpt de sport. In 2014 zijn er nog 976
leden, waarvan 38 jeugdige duivenmel
kers. Het aantal verenigingen is gekrom
pen tot 34, in 2009 waren het er nog 46.
Ondanks de dalende ledenaantallen heeft
de sport nog steeds toekomst, vindt Peter
Provoost. „Er wordt ook al veel gesproken
over manieren om de sport weer aantrek
kelijker te maken, maar daar is nog niets
concreets uitgekomen. Feit is wel dat het
moet gaan om de sport en dat de organi
satie daar in dienst van moet staan." In het
houden van duiven gaat volgens de
Hulstenaar veel tijd zitten. „Naast trainen
en voeren komen er nog tal van andere
werkzaamheden bij kijken zoals het
onderhouden van de hokken. Je bent er
echt 365 dagen van het jaar mee bezig.
Veel mensen houden daardoor tegen
woordig samen een kolonie duiven, zodat
ze 'de diensten' kunnen verdelen. Dat is
wel een trend aan het worden."
Naar schatting steekt 99 procent van de
duivenmelkers geld in de sport. Slechts
een kleine procent verdient er iets aan.
Het hebben van een goede duif heeft met
een portie geluk te maken, maar vooral
met urenlange toewijding. Je moet echt
enorm fanatiek zijn en dat zijn maar
weinig mensen", zegt Koen Minderhoud,
die met recht een topper in de duiven
sport mag worden genoemd. De inwoner
van Koudekerke was vorig jaar met zijn
duif'De Geeloger' de beste van Nederland
en werd derde op het Europees kampi
oenschap. Ik ben in ieder geval één van
die fanatiekelingen. Ik ben zoveel met ze
bezig. Ook als ik soms een fietstochtje
met mijn vrouw maak, spelen ze vaak
genoeg door mijn hoofd."
Die toewijding begint eigenlijk al bij de
kweek. „Je moet je goed bedenken wie je
het best met wie laat paren", vertelt
Minderhoud. „Het hebben van een goede
duif is daarbij een groot voordeel, want
toppers brengen vaak ook weer goede
duiven voort. Met 'De Geeloger' probeer
ik dan ook zo veel mogelijk nakomelingen
te kweken."
„Als ik een duif in mijn handen heb, voel
ik al meteen of het een goede is", vervolgt
Minderhoud. „Een gespierd lijfje en een
zachte vleugel zijn ideaal. Maar uiteinde
lijk heeft het voornamelijk te maken met
wat er in het koppie gebeurt. De duif
moet zelf ook graag willen. Als hij
vooraan staat bij het openen van de
kooien voor een training, weet ik dat hij
gretig is." Verder is het vooral de kunst
om aan te voelen wat een duif nodig
heeft. „Dat kan door een duif in je hand te
nemen maar bijvoorbeeld ook door
contact met ze te maken tijdens het
voeren. Ik geef ze dan wel eens een tikkie
en dan kijk ik wat-ie doet. Is zijn toestand
in orde dan doet hij een stapje opzij, maar
blijft hij staan dan is er misschien iets.
Daar speel ik dan weer op in."
De duiven worden ingedeeld in leeftijdsklassen (jonge duiven, jaarlingen en oude
duiven). Eventueel wordt er zelfs nog onderscheid gemaakt naar geslacht: doffers
(m) of duivinnen (v). De snelheid van de duif varieert, afhankelijk van het weer,
van 60 tot 130 kilometer per uur.
Een getrainde postduif kan over grote afstand, en zelfs na jaren, nog zijn hok
terugvinden. De winnaar is de eigenaar van de duif die de afstand tussen losplaats
en duivenhok met de hoogste gemiddelde snelheid heeft afgelegd.
De tijdregistratie kan op twee manieren
plaatsvinden:
De klassieke methode; Hierbij wordt elke
duif voorzien van een gummiring, die bij
aankomst van het beestje in de klassieke
duivenklok wordt gestopt.
De elektronische methode: De duif heeft
een chipring om zijn poot, die bij aankomst
een signaal geeft aan de elektronische
duivenklok.
DUIVENSPORT IN CIJFERS
Hoe oud zijn leden van verenigingen in Zeeland?
Een duif kan in één dag maximaal ongeveer 800 kilometer afleggen. Sommige
vluchten kunnen dan ook twee dagen duren. Er zijn vier groepen wedstrijden:
afstand tot 300 km (vitesse of snelheid)
van 300 tot 500 km (midfond ofhalve fond)
van 500 tot 700 km (dagfond of eendaagse fond)
van 700 tot 1300 km (overnachtfond of meerdaagse fond)
Duivensport verkeert in
door Arwin Willemsen
en Maurice Steketee
jaar
Aantal
verenigingen
in Zeeland
Aantal
verenigingen
in Nederland
Aantal leden
in Zeeland
Aantal leden
in Nederland
2014
34
781
976
20.277
2013
37
796
1027
21.419
2012
37
863
1059
22.545
2011
37
863
1101
23.514
2010
42
-
1124
2009
46
1162
Van de jaren waarhij geen aantal is ingevuld, zijn geen gegevens beschikbaar.
5-9 jaar
10-14 jaar
15-19 jaar
20-24 jaar 117
25-29 jaar Ü14
30-34 jaar
35-39 jaar
40-44 jaar
45-49 jaar
50-54 jaar -
55-59 jaar
60-64 jaar -
65-69 jaar
70-74 jaar
75-79 jaar
80-84 jaar ■-
85-89 jaar 115
90-94 jaar 35
0
Peter Provoost
