Rouwfiets
als
uitlaatklep
Vaak met
toerist
op de foto
Leuker
personeel op
de bakfiets
VERDIEPING 11
„Ik kan me voorstellen dat
we, als we ons gebied ver
groten, het eten eerst met
een auto naar een centraal
punt brengen. Van daaruit
zullen we dan weer de bak
fiets nemen."
De bakfiets heeft niet alleen
het voordeel dat die sneller
door het Amsterdamse ver
keer stuurt. „Wij maken ge
zond eten. Door de bakfiets
trekken we personeel aan
dat ook van gezond houdt.
We merken dat er vooral
vriendelijke medewerkers
afkomen op een baan als be
zorger. En de bakfiets is na
tuurlijk een goed adverten
tie-medium. Hij valt op in
het straatbeeld."
busjes. Dat werkt dus effi
ciënter en sneller."
De aanschafprijs van de
'Bullitt', zoals de koeriers-
fietsen van DHL eigenlijk
heten, ligt veel lager dan
die van een busje. Brand
stof en wegenbelasting
zijn niet aan de orde.
In Nederland heeft DHL
inmiddels 33 bussen ver
vangen door gewone fiet
sen, cargobikes en elektri
sche cargobikes. „Dat is
10 procent van het wagen
park."
Dat de fiets een opvallen
de verschijning is, mer
ken de koeriers vooral
doordat ze regelmatig met
toeristen op de foto moe
ten. Wie echter denkt dat
de fiets alleen in Neder
land inzetbaar is voor
DHL, heeft het mis. Door
de goede ervaringen in
ons land zet de pakket
dienst de fiets inmiddels
ook in buitenlandse ste
den in. Athene, Milaan,
Leeds, Luxemburg en We
nen, bijvoorbeeld. „Veel
landen hebben interesse.
Stap voor stap breiden we
het uit Ook in het buiten
land is 10 procent haal
baar. Zeker als je elektri
sche fietsen inzet."
De DHL-bakfiets heeft
ook nadelen. De logistiek
is ingewikkelder. Pakket
jes moeten op meer plaat
sen klaargelegd worden
zodat de fietskoerier ze op
kan pikken. Het is even
wennen, maar uiteinde
lijk gaat dat prima, stelt
Mei se.
Aan potentiële klanten
geen gebrek, lacht Wim Ko
ning uit het Groningse Wes-
terlee. „Veel mensen vertel
len me dat ze later graag
met mijn rouwfiets naar de
begraafplaats gebracht wil
len worden. Maar ja. Die
mensen zijn nog jong. Dat
kan nog wel dertig jaar du
ren voordat ze overlijden.
Tegen die tijd ben ik ook
80, of ben ik er zelf niet
meer."
Dus is de hoop t an Koning
gevestigd op de wat oudere
fietsgeneratie. Dat is een
moeizame weg, erkent Ko
ning, die al anderhalfjaar
rondbazuint dat zijn rouw
fiets bestaat. Ondanks dat is
de speciaal ontworpen bak
fiets, waar heel stijlvol pre
cies een doodskist op past,
nog nooit gebruikt tijdens
een uitvaart.
Terwijl de voordelen groot
zijn. De rouwfiets komt
veel verder op een begraaf
plaats dan zo'n grote lijkwa
gen. En het is natuurlijk
heel persoonlijk als een fa
milielid op de pedalen staat.
„Probeer dat maar eens
klaar te krijgen bij een uit
vaartondernemer. Die zal je
echt niet achter het stuur
van zijn Cadillac laten
plaatsnemen", zegt Koning.
Het idee voor de rouwfiets
ontstond tijdens een ge
sprek met de eigenaar van
een natuurbegraafplaats in
Winschoten.
Op het Cargo Bike Festival
is de rouwfiets dit weekend
overigens niet te zien. Een
bewuste keuze. „Het is een
te vrolijk treffen voor een
rouwfiets. Je gaat ermee
over straat. Dat is te confron
terend, vinden wij." Dat be
tekent niet dat Koning niet
naar het festival komt. De
Groninger ontwierp ook
een Kampeerbakfiets die hij
zelf uitgebreid in de prak
tijk heeft getest. En ook zijn
vuilnisbakfiets, inclusief
zuiginstallatie, presenteert
hij met plezier.
Vooralsnog leeft Koning
niet van zijn ontwerpen.
Het meest verdient hij nog
in de zomer als zijn ijsbak-
fietsen de weg op gaan.
Maar om de boodschappen
te betalen heeft Koning ook
'gewoon' een baan als rij-
instructeur op de motor en
in de auto. „Die fietsen zijn
een goede uitlaatklep als ik
de hele dag in de auto heb
gezeten."
Een race-bakfiets noemt
Arne Melse de fiets waar
mee DHL in verschillende
Nederlandse steden pak
ketjes bezorgt. DHL is een
opvallende verschijning
in de cargo-bike-wereld.
Daar waar veel partijen
vooral kleinschalig zijn, is
DHL juist een wereldspe
ler.
Dat de pakketdienst met
bakfietsen rijdt, is te dan
ken aan Melse. „Ik was al
fietskoerier in mijn stu
dententijd. Toen ik bij
DHL ging werken was de
combinatie snel gemaakt."
Het bedrijf maakt natuur
lijk goede sier met het
groene imago van de fiets.
Het brengt de totale uit
stoot van DHL in Neder
land naar beneden en het
laat zien dat het bedrijf
maatschappelijk wil on
dernemen. Maar uiteinde
lijk gaat het in de zaken
wereld vooral om geld.
En op dat punt scoort de
bakfiets prima. „In Rotter
dam reden we eerst met
acht busjes. Nu hebben
we er vier fietsen en drie
to bezorgt, moet je ook ben
zine tanken. Dat maakt
geen verschil."
Toen Marleen Kookt ruim
twee jaar geleden begon,
had het echtpaar één bak
fiets. Nu het 'wagenpark' be
staat uit elf bakfietsen, kan
het bedrijf gezien worden
als een ervaringsdeskundi
ge. „We hebben goed con
tact met de fabrikant van de
fietsen. We geven veel in
put over zaken die in onze
ogen nog beter kunnen,"
legt Keijzer uit. Dat is ook
uit eigen belang, want de ca
teraar wil nog verder uit
breiden. Er komen steeds
meer klanten bij. En dus
zijn er meer fietsen nodig.
Of hij ooit heeft overwogen
om per auto de maaltijden
te bezorgen die zijn vrouw
Marleen heeft gemaakt?
Nee, antwoordt Joris Keijzer
meteen. „Wij zitten in Am
sterdam. Ik ervaar elke dag
dat het niet handig is om
met een auto door de stad
te moeten."
Marleen Kookt, heet het ca
teringbedrijf dat inmiddels
met elf bakfietsen maaltij
den aan huis bezorgt in Am
sterdam. Elke dag legt elke
bakfiets zo'n 30 kilometer
af. En nee, de medewerkers
hoeven geen enorme kui
ten te hebben, stelt Joris
geïnteresseerden gerust. De
bakfietsen hebben een elek
trische hulpmotor. „Anders
wordt het echt te zwaar.
Dat merken we soms als er
per ongeluk een batterij uit
valt, omdat die niet goed is
opgeladen of omdat de be
zorger te ver heeft gefietst.
Ja, dan zijn ze niet blij. Maar
dat zie ik niet als een nadeel
van deze manier van bezor
gen, hoor. Als je met de au-
VRIJDAG 11 APRIL 2014
De rouwfiets, met Gerda, de echtgenote van bouwer Wim Koning, foto Siese Veenstra/HH
DHL-manager Arne Melse met de snelle koeriersfiets.
foto Elmer van der Marel/HH
Joris Keijzer rijdt voor Marleen Kookt.
foto Olivier Middendorp/HH
