REIZEN 19
gens om naartoe uit te wijken als er een
motor van de vleugel trilt. Ik denk aan het
vliegtuig van Malaysia en aan de mensen
aan boord. Wat hebben die meegekregen
van de gebeurtenissen? Wanneer kregen
zij in de gaten dat het mis zou gaan? En
waar is dat vermaledijde ding überhaupt
gebleven?
Onderwijl knallen wij maar op en neer en
heen en weer. Op het scherm in de stoel
voor me zie ik de eindeloze oceaan onder
ons door glijden. Ik baken in gedachten al
vast het zoekgebied af waar men moet
gaan speuren naar de wrakstukken van
ons toestel. Ik zit niet lekker meer en zelfs
wanneer de rust is teruggekeerd, houd ik
een onbehaaglijk gevoel. Ik ga ervan uit
dat alles altijd goed gaat. Maar waarom ei-
gelijk?
Gladjes zoeven we over Ierland en Groot-
Brittannië. De captain meldt dat we gaan
landen en hij excuseert zich meteen voor
Ik baken in
gedachten alvast
het zoekgebied af
waar men moet
gaan speuren naar
de wrakstukken
van ons toestel
de onrustige vlucht. Veel tegenwind. Na
tuurlijk, niks aan de hand. Zelfverzekerd
trek ik de schoenen weer aan en lach de
ongerustheid weg. We hebben het ge
haald. Net als ik dat denk, klinkt er een
enorme knal in de cabine. Het toestel
schudt even en ik weet zeker dat iets de
neus van de kist heeft geraakt. Iets zwaars,
iets hards. Meteen slaat de schrik me weer
om het hart. Gespannen wacht ik tot de
eerste scheuren in de neus ontstaan, het
toestel van voor naar achteren opensplijt
en uit elkaar valt. Maar om me heen zie ik
geen enkele ongerustheid. Stewardessen
ruimen de laatste troep op en passagiers
kletsen elkaar nog even de oren van het
hoofd. Zou nou niemand die klap gehoord
hebben? Of heb ik me het allemaal maar
verbeeld?
We landen veilig en bij het verlaten van
de gate kijk ik nog even naar de neus van
ons toestel. Niets aan de hand. Maar het zit
me niet lekker. Er is iets gebeurd en ik wil
weten wat. Eenmaal thuis waag ik er een
mailtje aan. Drie dagen later komt het ant
woord. Ik blijk gelukkig toch niet hele
maal gek. Vlak voor de landing is ons toe
stel vol geraakt door de bliksem. Dat ver
oorzaakte die harde knal. Om paniek te
voorkomen, heeft de captain het niet ge
meld. En omdat er geen reactie kwam uit
de cabine hebben ze dat maar zo gelaten.
Ben ik me toch niet voor niets rot ge
schrokken. Of juist wel?
Volgende week ga ik weer de oceaan over.
Terwijl er nog volop gezocht wordt naar
het eerste stukje schroot van het toestel
van Malaysia vertrouw ik er maar op dat al
les weer goed gaat. Maar misschien moet
ik dat niet opschrijven. Hoe heet het ook
al weer? De goden verzoeken? Onverstan
dig, daar komt alleen maar turbulentie
van.
EB
Bourgondisch wandelen: als je
het een keer gedaan hebt, wil
je nog een keer. Begin mei
wordt voor de tiende keer de
Kustödaagse van België gehou
den. Een, weekje lekker uit
waaien vlak over de grens en
toch echt het gevoel hebben dat je in het
buitenland bent. Is het Belgische zand an
ders dan het Hollandse? En hoe leuk is die
Belgische kust eigenlijk? Met de Kustödaag-
se, een route langs dertien badplaatsen, ont
dek je alles en meer.
Dag 1 De Panne
We denken dat De Panne een gehucht is,
maar als we aankomen in de meest zuidelij
ke badplaats van de Belgische kust, blijkt
het tegendeel. Behalve Plopsaland heeft De
Panne veel meer te bieden. In ons hotel
ontvangen we een informatiepakket. We
dumpen de koffers in onze kamer, daar
hebben we de komende week geen omkij
ken naar. Een korte verkenning van de stad
met zijn brede boulevard en nog bredere
strand, maakt dat we zin hebben onze
tocht te beginnen. Maar eerst eten! Samen
met nog 104 deelnemers schuiven we aan
voor de eerste Belgische biertjes en een cu
linaire barbecue. We maken kennis met de
andere Kust6daagse-deelnemers en wie we
niet leuk vinden: die komen we pas op dag
6 bij het afscheidsdiner weer tegen.
Dag 2 Oostende
De Kustödaagse is verdeeld in drie wandel
en twee rustdagen. De eerste etappe voert
van De Panne naar Oostende. Gisteren wa
ren we nog van plan 31 kilometer in een
ruk te lopen, na het ontbijt besluiten we
anders. We verlaten ons hotel (met lunch
pakket!) en huren aan de boulevard een
fiets. Er is immers ook een kustfietsroute.
We passeren Koksijde en bewonderen de
hoogste duin (De Hoge Blekker, 33 meter
hoog) van België. In Oostduinkerke zien
we garnalenvissers op paarden, die tot op
hun borst in het water staan. In Nieuw-
poort aan zee pakken we de pont over de
havengeul en volgen een interessant pad
langs loopgraven en bunkers uit de Eerste
en Tweede Wereldoorlog.
Ha! In de verte een automatiek. We zijn
verrast door de inhoud: asperges, wortel
tjes, tomaten en paprika in plaats van nasi-
Wat is er lekkerder dan
een strandwandeling?
Misschien een strand
wandeling die je kunt
combineren met andere
leuke dingen van het le
ven. Daarvoor ga je naar
onze zuiderburen, waar
dit jaar voor de tiende
keer de Kust6daagse
wordt gehouden.
schijven en kroketten. Daarna weer over de
boulevard met hoge flats, waar hier en daar
een heel oud pandje tussen leunt. Pauze
ren in Middelkerke, waar de bediening wat
chagrijnig, maar de koffie goed is. We heb
ben een prachtig uitzicht op het gokpaleis
in Normandische stijl. Gokje wagen? Nee,
die paprika was genoeg. We gaan door.
Wanneer we denken in Oostende aangeko
men te zijn, hebben we het end in de bek.
We overwegen zelfs met de kusttram terug
naar De Panne te gaan, je mag namelijk je
fiets meenemen in de tram. Gelukkig zet
ten we door, anders hadden we nooit een
gedeelte van de Atlantikwall, de 2.685 kilo
meter lange verdedigingslinie uit de Twee
de Wereldoorlog, gezien.
Als we dan echt in Oostende - niet voor
niets de koningin der badsteden genoemd
- arriveren, nemen de golven van de zee
onze vermoeidheid mee. Indrukwekkend
om over de boulevard langs de Koninklijke
(uit 1905) en Venetiaanse (uit 1900) gaande
rijen te fietsen. We voelen ons de koningin
zelf. Aan het einde van de promenade (met
het beroemde Casino-Kursaal) zijn we vlak
bij ons hotel. Vanavond visstoofpotje in
een typisch Belgisch restaurant.
Dag 3 De Haan
Vandaag is een rustdag, maar wat doe je in
een vrijheid-blijheid-week? Je gaat lekker
je eigen gang. We hebben de smaak van
het fietsen te pakken en gaan er weer voor.
Eerst met de veerpont naar de andere kant
van de haven. Aan de overkant raken we
verzeild in een surrealistisch gebiedje. We
hobbelen over vermaledijde kinderkopjes
(bilspieren!) richting het fort (nu een mu
seum) dat Napoleon liet bouwen om een
invasie uit Engeland op te vangen.
Op het strand ligt onder de duinen een
fietspad. Wel regelmatig afstappen, omdat
de wind zandhopen overdwars aanlegt. Bij
De Haan zoeken we het centrum op dat zo
de moeite waard schijnt te zijn. Duurt
even, maar dan heb je ook wat: beeld
schoon plaatsje met prachtige villa's (met
romantische erkertjes, torentjes en balkon
netjes) in pastelkleurtjes, het meest idylli
sche stationnetje ooit en de lekkerste friet
met mayo ever!
Dan weer terug naar Oostende. Zon in het
gezicht, wind in de rug. Ruim op tijd voor
een terrasje en nog een terrasje en weet je
wat: we eten lekker buiten vanavond.
Dag 4 Blankenberge
Plan is na het ontbijt met de fiets de kust
tram te nemen tot Blankenberge. Van daar
uit is het 17 kilometer naar Brugge, waar
we graag heen willen (tenslotte hebben we
tickets voor een rondvaart). Maar hé, zijn
wij stoer of zijn we het niet? Dus fietsen
we naar Brugge met wat tegenwind en te
genslag (ketting eraf). Werelderfgoedstad
Brugge is mysterieus middeleeuws en toch
trendy. We genieten ongegeneerd van ter
ras en rondvaart. Een onweerstaanbare
stad. Genieten dus, tot we 17 kilometer met
weer tegenwind terug moeten naar Blan
kenberge. Koud, moe en met zadelpijn be
reiken we ons hotel. Nooit meer fietsen.
Dag 5 Naar het begin
We vinden onszelf bikkels, want de fiets
tocht van vandaag gaat terug naar De Pan
ne. Dat is wel even 55 kilometer. In vliegen
de vaart (wind mee!) beleven we in een
uurtje of zes de afgelopen dagen weer.
Deze keer nemen we de tijd om de beel
den van de allereerste kunsttentoonstel
ling Beaufort in 2003 te zien. In Nieuw-
poort aan Zee staat Searching Utopia van
Jan Fabre: een megagrote schildpad met rui
ter die de zee lijkt over te willen steken.
Ook mooi is het werk van Wim Delvoye in
Westende: een bizarre combinatie van een
rupsbandtractor met een gotische kerk.
In De Panne leveren we de fietsen in en bij
ons eerste hotel stappen we in de auto. Be
stemming Knokke, waar we parkeren bij
het eindpunt van morgen. Nog 3 kilometer
lopen naar het station. Daar nemen we de
kusttram (leuk!) tot Blankenberge.
Dag 6 Knokke
De slotetappe gaan we lopen. Want wie
wil nu niet te voet over de 350 meter lange
Pier van Blankenberge? Een mooi staaltje
nationaal patrimonium. We laten deze
keer de zee echt links liggen en duiken na
tuurgebied De Fonteintjes in. Strand, duin
en polder gaan hier naadloos in elkaar
over. Erg mooi duinlandschap met water
en moeras en vele orchideeën.
In Zeebrugge weten we niet of we het
strandleven tegen een achtergrond van ha
venkranen wel mooi vinden. Apart is het
wel, maar de volgende keer leggen we dit
stuk liever af met dat fijne kusttrammetje.
De laatste kilometers over het strand, de
dijk en de boulevards zijn weer fijn. We be
wonderen de afwisselende bebouwing van
Heist, Duinbergen en Knokke. Wij hoeven
hier niet in een villa te wonen. Doe ons
maar zo'n badhuisje op wielen. Bij restau
rant Marie Siska, waar vele beroemdheden
tafelden, treffen alle 104 deelnemers aan de
ze kustödaagse elkaar weer. En weet je
wat? We vinden iedereen even leuk en wis
selen enthousiast onze ervaringen uit. De
volgende keer willen we weer mee.
j|C-
fn ZATERDAG 5 APRIL 2014
wl
Bourgondisch boemelen
door Marja van Spaandonk
NEDERLAND
Kust6daagse
FRANKRIJK
reageren?
reizen@depersdienst.nl
