Minder woningen
gedwongen verkocht
Tweede huis vaker
extra inkomstenbron
lm
5
fSm
ril
Vm
2 WONEN
O
Het aantal gedwongen huizen
verkopen is in het eerste kwar
taal van dit jaar gedaald tot 1272,
van 1313 in de eerste drie maan
den van vorig jaar. Dat heeft de
Stichting Waarborgfonds Eigen
Woning (WEW), die de Nationa
le Hypotheek Garantie verstrekt,
bekendgemaakt.
Vergeleken met het gemiddelde
kwartaalcijfer van vorig jaar
moesten echter 13 procent meer
huiseigenaren hun woning met
- een restschuld verkopen.
„De toename is in lijn met de
verwachtingen. Er is namelijk
nog steeds sprake van dalende
wonirigprijzen, waardoor meer
woningen dieper onder water ko
men te staan", stelt de stichting.
Het gemiddelde bedrag dat het
waarborgfonds bij verliezen op
de verkoop moest uitkeren, liep
in het eerste kwartaal op tot
ruim 38.400 euro, tegen 37.830
euro in dezelfde periode vorig
jaar.
Vorig jaar kwam het aantal ver-
liesdeclaraties door gedwongen
verkopen uit op 4521. Het Waar
borgfonds voorziet dat dit aantal
in heel 2014 verder zal oplopen.
Een chalet in de Alpen, een bun
galow in de Ardennen of een ap
partement aan de Griekse kust.
Steeds meer mensen zien een
tweede huis als een rendements
volle investering. Dat blijkt uit
het groeiende aantal bezoekers
van de jaarlijkse beurs Second Ho
me International die vorige week
gehouden werd in de Utrechtse
Jaarbeurs.
De meeste kopers van een tweede
huis willen hun spaargeld actief
benutten en er rendement uit ha
len. „Beleggen op de beurs is te
riskant en sparen levert door de la
ge rentes weinig op. Een tweede
huis is een waardevaste bestem
ming en door de crisis zijn veel
prijzen binnen handbereik geko
men", licht Henkjan Prins van Se
cond Home International toe.
Toplanden voor een tweede huis
zijn Frankrijk, Spanje, Portugal, Ita
lië, Turkije en Oostenrijk. Kopers
gebruiken een tweede huis vooral
voor de eigen vakanties, maar
steeds vaker verhuren zij ook hun
huis, met name in het hoogsei
zoen. Dat levert een aardig extra in
komen op, door verhuurrende-
menten van 4 tot 8 procent.
Heemstede, Nunspeet, Ooster
hout, Rotterdam... Zwaantje
Meerwaldt-Daalhuizen (74)
was nooit zo honkvast. Zelfs
een emigratie naar Australië
komt in de rij verhuizingen
voor. „Dat was in de jaren zes
tig; de kinderen waren nog klein. In die tijd wa
ren hier banen te kort en in Australië waren
blanke immigranten welkom. De Nederlandse
regering betaalde de overtocht." Haar man Roel
was hoofdwerktuigkundige. Vijfeneenhalf jaar
is het gezin in Australië geweest. Toen hielden
ze het er voor gezien. „Ik vond het er ongezellig
en niet erg vrouwvriendelijk. Mensen ontmoet
ten elkaar alleen in clubs en pubs. En alles al
tijd airconditioned. Daar wilde ik mijn kinde
ren niet groot laten worden. We hebben eerst
een jaar moeten sparen voor de terugreis."
Het gezin keerde terug naar Nederland en ging
in Oosterhout wonen. Twintig jaar geleden
kwam Zwaantje met haar man terug naar Vlis-
singen, naar Belvédère aan de boulevard. Vervol
gens werd het de 22ste verdieping van de Sar-
dijntoren en daarna de Kop van Zuid in Rotter
dam. „Daar had ik wel een beetje heimwee.
Mijn sociale leven ligt toch in Vlissingen. Op
een dag was ik met mijn man in Vlissingen
voor een crematie en toen zagen we een bord
waarop stond dat ze hier appartementen gin
gen bouwen. 'Da's ook leuk, midden in de stad,
aan een pleintje!', zeiden we meteen. In juli
2001 zijn we verhuisd naar Marktstraat 14."
Het echtpaar woonde zeer tevreden aan het ge
zellige pleintje in hartje Vlissingen. Tot vier
jaar geleden, op 1 april 2010, Zwaantje's man
plotseling overleed. Het ruime appartement
werd daarna te groot voor Zwaantje. „Ik voelde
me er zo eenzaam. Ik wilde naar de boulevard
terug en kleiner gaan wonen." Een kennis van
Zwaantje woonde aan de boulevard en wees
haar op het appartement bij hem in de buurt.
Twee jaar geleden verhuisde Zwaantje hier
heen, op 21 maart. Een nieuw begin.
Het appartement aan de Marktstraat 14 staat
sindsdien te koop. Intussen wordt- het ver
huurd, volledig gemeubileerd. Zwaantje heeft
alleen echt persoonlijke spullen meegenomen
bij haar verhuizing. „Ik heb het appartement
aan de boulevard opnieuw ingericht. Alle meu
bels op Marktstraat 14 zijn blijven staan. Die
grote meubels kan ik aan de boulevard niet
kwijt." Alles wat is blijven staan, is over te ne
men door de koper. De spullen zijn in 2001
nieuw aangeschaft. De koper kan ook één of
twee parkeerplaatsen kopen in de nabij gelegen
parkeerkelder Fonteyne. Deze kosten 17.500 eu
ro per plaats. De parkeergarage is via een bin
nendeur direct vanuit het appartementenge
bouw te bereiken.
Het appartement op de eerste verdieping in
één van de Fonteyne-gebouwen is modern,
ruim en licht. Zwaantje: „Dat komt ook door de
extra hoogte, 3,20 meter in plaats van de 'nor
male' 2,60. In dit gebouw hebben alleen de drie
appartementen op deze verdieping dat." Dat
komt omdat in het aangrenzende Fonteyne-ge-
bouw op de eerste verdieping een winkel is ge
vestigd. Deze heeft ook een hoogte van 3,20 me
ter. Om de zichtlijn gelijk te laten lopen, is de
eerste verdieping van het gebouw waarin
Zwaantje's appartement zit, ook opgehoogd
naar 3,20 meter.
Het appartement aan de Marktstraat 14 is in
principe per 1 oktober beschikbaar. Tot die da
tum loopt het contract van de huidige huurder.
„Maar misschien is daar nog wel iets anders
over af te spreken."
Morgen, tijdens Open Huizen Dag, houdt
Zwaantje open huis in haar appartement aan
de Marktstraat. Tussen 11.00 en 15.00 uur zijn
kijkers van harte welkom. „Ik wil er van af en
van het geld leuke dingen doen." Zoals op fami
liebezoek naar Frankrijk, Brazilië en Tanzania.
En misschien nog een keer terug naar Austra
lië. Want de reislust is er nog steeds. Om tel
kens terug te keren naar de Vlissingse boule
vard.
Zwaantje Meerwaldt-Daalhuizen is in haar leven vaak ver
huisd. Telkens kwam ze terug in haar geboorteplaats Vlis
singen. Inmiddels heeft ze een vaste stek gevonden aan
haar geliefde boulevard. Het appartement waarin ze daar
voor woonde, op Marktstraat 14, werd te groot en staat te
koop. Morgen, tijdens Open Huizen Dag, is het te bezoe
ken.
LU
Da's ook leuk, in de
stad, aan een pleintje
door Carla van de Merbel
Zwaantje Meerwaldt-Daalhuizen aan de glazen tafel in de grote woon
kamer.
