Beoordeling 4 UIT Klok vooruit: aardbeien KOKEN MET PUCK Dit weekend gaat de zomer tijd in. Voor iemand die kookt met de seizoenen be tekent dit meer dan alleen het verzetten van de klok. Trouwens: vooruit, achteruit? Argh, die half jaarlijks terugkerende twijfel. Ja, ik weet het nu zeker; vooruit! Sinds ik dit ezelsbruggetje las, kan ik het niet meer vergeten: voorjaar is uooruit. Alles wil toch met volle kracht vooruit! Asperges persen hun kop jes door hun strak opgemaakte hoekige bedden, fruitbloesem knapt open, zaaigoed groeit het bakje uit. Zomertijd betekent de start van een heel nieuw kooksei- zoen. Uit Noord-Italië, waar de na tuur een paar weken voorloopt, komen al verse erwtjes en peu len, artisjokken, spinazie, jonge sla. Heerlijk licht, pittig en fris; een verademing na die zware winterkost. Wij vieren de zomer tijd traditioneel met beschuit met aardbeien, op de zondagoch tend dat hij ingaat. De vroege Lambada's zijn er nu. Nog aan de prijs, maar mensen wat lekker! Van alle aardbeienrassen zijn dit volgens kenners misschien wel de smakelijkste. Helderrood, sen sueel zoet van smaak, suiker heb ben ze eigenlijk niet nodig. Ze ko men nu nog uit de kas of tunnel, vanaf mei van de koude grond. Liefhebbers met een moestuin, bestel je Lambadaplantjes vanaf nu bij de aardbeienkweker! Ik krijg gelijk zin om iets te bak ken met aardbeien. Komt dat even goed uit! Afgelopen week kwam het nieuwe kook-, pardon bakboek van collega Karin Luiten uit: Bakken met Karin, 40 ovenheerlij- ke recepten. Culi's kennen haar van haar vrolijke blog of van haar eer dere boeken over 'koken zonder pakjes en zakjes', altijd met illus traties van eigen hand; haar han delsmerk. Haar motto 'kleine moeite, groot effect' onderschrijf ik van harte, zeker als het om bak ken gaat. Want bakken luistert nauw. Hoeveelheden, tijden en temperaturen moeten kloppen, anders ligt teleurstelling op de loer. Karin kent de gevoelige pun ten in het bakproces en waar schuwt van tevoren. Bovendien zijn de recepten niet al te gecom pliceerd en tijdrovend, dus ook geschikt voor mindere bakgoden en -godinnen. Karin geeft je het gevoel dat het wel zal lukken. Waardevol advies: leer je oven goed kennen. Gebruik hem zo veel mogelijk, leer zijn sterke en zwakke punten kennen en afwij kingen corrigeren door meer of minder warmte te geven, de plaat halverwege te draaien of bijvoor beeld onderhitte af te remmen met een extra bakplaat. Ik ga haar koekjes, perzikkruimeltaart en boterkoek met gember en sinaas appel zeker proberen. Dé blikvanger in dit bakboek is een dubbeldekkerpavlova met aardbei. Pavlova, je weet wel, zo'n zoete brosse schuimwolk met een berg slagroom en aard- Is onze smaak zo anders van wat het grote pu bliek lekker vindt? De eigenaar van steak house 't Genot in Zierik- zee vindt van wel. „Wij zijn het drukst bezochte restaurant van Zierik- zee. Alle tenten om ons heen die liflafjes serve ren gaan dicht en wij draaien al acht jaar." Steakhouse 't Genot staat boven aan op de restaurantbeoorde- lingssite lens: het is door die website zelfs uitgeroepen tot Topper van het jaar. Zeven jaar geleden was de PZC minder en thousiast: hoog tijd voor een nieuw bezoek dus. We komen binnen via een boomstronk, die prachtig rond de entree is gezet, alsof je een oude woudreus uitstapt. Het interieur van het restaurant is donker, vol houten schroot jes, leren chesterfieldbanken, een ouderwet se houten bar en de kop van een wild zwijn aan de muur (met zijn velletje ernaast). We zitten op bruine leren stoelen, aan don kere tafels, de placemat is meteen de menu kaart, dat is handig. Er is naast de standaard- kaart een speciaal roparunmenu voor 27,50, waarvan een deel van de opbrengst naar een hardloopteam gaat dat tussen Parijs en Rot terdam rent voor het goede doel. 't Genot is een steakhouse en steak is er volop, van ver schillende soorten en formaten en met ver schillende sauzen. Bij het hoofdgerecht is er keuze tussen gebakken aardappeltjes, friet of risotto. Vooraf eet ik uiensoep, die niet heel erg spannend is: de soep is wat dun, ik hou van iets gevulder, maar verder is hij prima. Mijn tafelgenote bestelde gamba's en ze verwacht te gegrilde met olie en knoflook, iets medi terraans, maar ze krijgt gestoofde garnalen in roomsaus met groene tagliatelle. Best lek ker, maar anders. We krijgen er brood bij, met een bakje kruidenboter en nog roombo ter in een plastic kuipje. Als we om een ka raf water vragen bij onze glazen wijn, krij gen we een gulle kan gevuld uit de kraan. Botervis, daar had mijn gezelschap zin in. Ze krijgt een bord met twee stukken vis in een grote plas honingmosterdsaus. „Die vis is heel vissig", zegt ze. „Maar dat kan ook wel aan de saus liggen. Het is in ieder geval heel veel saus voor dit visje." Ter garnering krijgt ze een gebakken appel met kaneel, een culi naire variant van appelmoes. Mijn ribeye is ook groot. En dik, 250 gram volgens de menukaart en ik geloof het met een. Persoonlijk heb ik 'm liever wat dunner, maar het vlees is mooi, wat jong, sappig en rosé. Ik heb er geen saus bij gevraagd, maar gebakken champignons. En ook ik heb zo'n appel, wat chips van een donkere truffelaard- appel en hele kleine aardappelkroketjes. De bijgerechten vind ik echt minder: de ge bakken aardappels zijn prima, maar de groen ten een kleine ramp: sperzieboontjes die overduidelijk uit de diepvries komen en prei in een papje: dat is toch wel heel erg ouder wets. De salade is erg standaard. En omdat het zoveel is, krijgen we lang niet alles op, ook al hadden we erg ons best gedaan. „Het is bij ons rechttoe-rechtaan, dat is nou eenmaal zo", zal eigenaar Marcel de Bil later telefonisch vertellen. Hij is na zeven jaar nog steeds verbolgen over het verhaal dat in deze krant stond over zijn zaak. „Mensen eten dat nou eenmaal graag. We draaien al acht jaar op deze menukaart, dat levert ons succes op. Laat ons lekker ons ding doen, wij zoeken liever de publiciteit niet." Pas na enig aan dringen is hij bereid om een fotograaf in zijn restaurant toe te laten. We bestellen een toetje, ook al ploffen we haast uit elkaar. Bij 't Genot zijn dat vooral gerechten met ijs. Mijn tafelgenote gaat voor de Dame Blanche: ijs met koude chocolade saus. Ikzelf bestel een crème brülée, omdat op de menukaart staat dat die huisgemaakt is - een zeldzaamheid. Helaas is de crème mislukt: het knapperige suikerlaagje boven op is een donker, zoet plasje en de pudding eronder is niet homogeen. Ik besluit een op merking te maken: het toetje wordt onge vraagd van de rekening gehaald. En dat is dan weer een service die we niet zo vaak el ders tegenkomen. m Puck Kerkhoven Het is hier rechttoe-rechtaan Prijs-Kwaliteit Het vlees was prima, de rest moet be ter kunnen. We betaalden ruim zeven tig euro voor twee. Bediening Hartelijk, vriendelijk en goede service. Entourage Het restaurant is wat ouderwets, maar je zou het ook 'bruin' kunnen noemen. Conclusie Populair steakhouse met goed vlees. De keuken is traditioneel Hollands. Restaurant 't Genot, Schuithaven 8, Zierikzee. tele foon 0111 - 41 77 32. www. het-genot.nl Elke dag open, op maandag tot en met vijdag van 12.00 tot 21.00 uur; op zaterdag tot 22.00 uur en op zondag van 14.00 tot 21.00 uur. 't Genot is minder geschikt voor mensen in een rolstoel. Borrelen in de chesterfield- banken bij Steakhouse 't Genot in Zierikzee. foto's Dirk-Jan Gjeltema Nadia Berkelder In Eten doen de redacteuren Edith Ramakers en Nadia Berkelder beurtelings verslag van een bezoek aan Zeeuwse eetgelegen heden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 40