Jodymoon dompelt luisteraar
onder in weldadige warmte
Bij Braveburger gebeurt
alles vanuit het gevoel
UIT 3
Jodymoon vertelt haar verhaal met intensi
teit en authenticiteit. Een persoonlijk ver
haal over liefde, weggaan, groeien en
weer terugkeren. Zangeres-pianiste Dig
na Janssen en multi-instrumentalist Johan
Smeets treden zaterdagavond als Jodymoon
op in Theater De Wegwijzer in Nieuw- en
Sint Joosland. Het bijzondere aan dit duo is,
dat de leden een evenwicht weten te vinden
tussen diepe emotie en een levendige en
energieke performance. Zowel live als op de
plaat zorgen strijkers voor een spannende
combinatie tussen singer-songwriter, folk,
pop, klassiek en roots.
Jodymoon voelt aan als een kamerorkest met
een kleine bezetting maar is daarbij zeer rijk
in haar sound. Smeets schuift moeiteloos
van gitaar naar dobro via percussie naar pia
no. Viool en cello leggen een breed tapijt on
der de composities en de krachtige stem van
Janssen is dynamisch, gedragen en zit boorde
vol soul. Jodymoon dompelt de luisteraar on
der in een weldadige gevoel van warmte. Het
duo won de publieksprijs van de Grote Prijs
van NL, gaf afgelopen jaar een reeks concer
ten in Canada en heeft als voorprogramma
gespeeld voor o.a. Joan Armatrading, Damien
Jurado, Tom McRae en Wende. In New York
werkte het tweetal meermaals samen met
producer Bryce Goggin (Antony the
Johnsons, Joan As Police Woman).
Hij pakt een microfoon, negeert
de barkruk en gaat direct de dia
loog aan met de zaal, als de vol
leerde stand-up comedian die hij
is sinds zijn start in 1999 bij de
Comedytrain.
Verveer barst los in een verhaal
over hoe mannen ook op hun fa
lie krijgen als hun zoon iets
stouts heeft gedaan. „Als ik mijn
vrouw mijn zoon hoor uitfoete-
ren omdat hij zijn kamer niet
heeft opgeruimd, weet ik dat ze
daarna tegen mij gaat klagen om
dat ik ook niet schoonmaak", al
dus Verveer. „Terwijl ik alleen
maar rustig op tv zit te zappen!
Vrouwen blijven hun man als een
jongetje zien."
Met 'FF wat anders' wil Verveer
zich vernieuwen. Voor het eerst
brengt hij een programma met
een pauze, vertelt hij op het kan
toor bij zijn impresariaat. Voor de
pauze manifesteert hij zich als
echte stand-up, 'een beetje dollen
met de mensen'. Na de pauze wil
hij de diepte in. „Ik speelde altijd
negentig minuten achter elkaar,
net zoals de collega's, maar mijn
shows lopen altijd uit. Stond ik
twee uur op het podium. Dat is
niet goed voor mijn conditie noch
voor die van de toeschouwers."
Eigenlijk houdt hij helemaal niet
van veranderingen, bekent Ver
veer. „Elke show vertel ik iets per
soonlijks, kijk ik naar mezelf. De
grap is dat ik wel roep dat er wat
anders moet komen, maar dat ik
dat zelf niet doe. Al jaren heb ik
dezelfde kapper. Als ik een restau
rant goed vind, blijf ik het trouw.
Waarom zou je ook veranderen?
Ik heb al 24 jaar dezelfde vrouw
en nog steeds dezelfde twee kin
deren."
Daarmee houdt het nog lang niet
op voor deze cabaretier. Hij laat
ook weten: „Mijn schoenmerk is
Nike, je zult me zelden in Adidas
zien. Ik vind ze wel mooi, maar ik
loop automatisch naar de Nike-af-
deling. Pas als iets echt niet meer
voldoet, verander ik het. Ja, ik heb
de nieuwste Galaxy smartphone.
Maar wel via dezelfde provider
die ik al jaren heb. Het klinkt mis
schien saai en niet avontuurlijk:
ik houd nou eenmaal van rust in
mijn leven."
Verveer zou best een keer in een
toneelvoorstelling willen acteren.
Of een nieuw televisieprogram
ma doen. Maar het cabaret blijft
trekken. Al kost het veel groeipijn
om steeds een nieuwe show te
maken.
„De twijfel blijft. Altijd. Ik geloof
dat ik toevallig in dit vak ben ge
rold. Ik kan het een beetje, maar
ik moet er steeds keihard werken.
Najib en Theo Maassen, die heb
ben talent! Als kind wilden zij al
als cabaretier op de planken staan.
Ik ben pas op mijn 27e begonnen.
Ik vertel mensen verhalen zoals je
dat op een feestje zou doen. Dat
helpt de spanning er een beetje af
te halen."
Dan relativeert hij: „Ik weet dat ik
mensen aan het lachen kan ma
ken, maar schrik er nog steeds
van dat de zalen zijn uitverkocht,
dat mensen met me op de foto
willen. Zal ik je eerlijk zeggen: ei
genlijk heb ik het gevoel dat ik op
een feestje ben beland zonder uit
nodiging. Ik laat me niet kennen,
vraag een mooie vrouw ten dans
en ga lekker dansen. Dan blijkt er
ook nog een VIP-ruimte te zijn
en daar heb ik dan ook geen uitno
diging voor. Nu dans ik onge
vraagd in de VIP-ruimte. Elk mo
ment kan er een klopje op mijn
schouder komen: 'u hoort hier
niet'. Ik voel me nog steeds een
beginneling. Stiekem fantaseer ik
dat ik in een ballon leef die elk
moment kan ploppen."
Wat als de zalen leeg blijven en
de mensen Roué Verveer niet
meer moeten? „Dan weet mijn
vrouw dat ik er zo mee stop. Dan
ga ik voor het eerst van mijn le
ven solliciteren voor mijn droom
baan: werken bij de KLM. Het
liefst bij de incheckbalie. Fantas
tisch lijkt me dat om in zo'n he
melsblauw pak de mensen een fij
ne reis toe te wensen en ze met
een goed gevoel op pad te stu
ren." Hij stelt het zich even leven
dig voor en constateert: „Eigenlijk
is dat werk niet zoveel anders dan
wat ik in mijn theaterprogram
ma's doe. Ik ben een gelovig
mens. Ik geloof dat God me hier
op aarde heeft gestuurd om men
sen blij te maken. Als het mij op
een avond lukt iedereen te laten
lachen en opgewekt de zaal te la
ten verlaten, dan is mijn missie
volbracht."
Braveburger staat voor Ne
derlandstalige luisterlied
jes die altijd vanuit gevoe
lens en impressies zijn ont
staan. De band verzorgt zondag
de Fizi-muziekmatinee in Po
dium De Weverij in Zierikzee.
„Wij brengen enkele bekende
nummers en wat oudere liedjes
in een aangepaste vorm, maar
ook nieuw repertoire", zegt
zanger/gitarist Ron de Visser.
Als voorbeeld hoe bij hem een
liedtekst kan ontstaan noemt
hij het nummer Rosa. „Ik zat
vorig jaar met mijn vrouw op
een terras in Italië. Daar was de
hele dag een markt gehouden.
Na afloop kwam er een meisje
van een jaar of twaalf, die daar
in een van de kraampjes had ge
staan, ook naar dit terras. Zij be
stelde iets te drinken en te eten
en ik zag haar heerlijk genieten
van het feit dat ze dat kon beta
len van de opbrengst van de
verkoop. Zo'n tafereeltje sla ik
dan op en schrijf daar later een
liedje over." De Visser bena
drukt dat het bij de leden van
Braveburger vooral om het ple
zier van het samen muziek ma
ken gaat. „We repeteren trouw
vrijwel elke week, maar we zit
ten er eigenlijk niet echt achter
aan om optredens te boeken.
Die komen af en toe eens op on
ze weg. Zoals nu bij Fizi als pro
grammeur Martine Wakkee
aan mijn mouw trekt en vraagt
of het niet eens tijd wordt weer
eens te komen spelen." Dat
wordt het zeker vindt ook De
Visser, want er liggen heel wat
mooie liedjes gereed die het
waard zijn door een breed pu
bliek beluisterd te worden.
Naast de vaste bandleden Col
lin Clement (bassist), Olaf Wil-
lemsen (drummer), Rink Nob-
be (gitarist) en De Visser zelf
doen nu ook Willem van
Maanen (piano), Frans Fried-
rich (trompet) en Everdina Sie-
brand (zang) mee.
DONDERDAG 27 MAART 2014
Digna Janssen en Johan Smeets onderweg als Jodymoon.
Zaterdag 29 maart, Theater De Wegwijzer, Nieuw
en Sint Joosland, 20.30 uur.
het anders doen
I Roue Verveer „De grap is
dat ik roep dat er wat an
ders moet komen, maar
zelf doe ik het nietIk heb
al jaren dezelfde kapper."
Vanavond, Arsenaaltheater, Vlissingen,
20.15 uur.
Braveburger tijdens een repetitie, foto Dirk-Jan Gjeltema
door Ali Pankow
Zondag 30 maart, Fizi in De Weve
rij, Zierikzee, 15.00 uur.
podium
