Taaimaatjes vieren tien
jaar Samenspraak
Minicampings Veere blijken alsnog
aan uitbreidingseisen te voldoen
Definitief veroordeeld
voor betasten stagiaire
1
28 WALCHEREN
SOUBURG
ELKAAR
In Souburg experimenteert een
groep hulpverleners met zorg
nieuwe stijl: Souburg voor elkaar.
In tien jaar tijd hielpen zo'n 165
vrijwilligers ruim vierhonderd
cursisten op weg met het beter
spreken van de taal. Floor van
Kan is oprichtster van Samen-
Spraak Walcheren. „Toen ik hier
mee begon, zeiden ze bij de ge
meente Middelburg dat er geen
animo voor zou zijn omdat zij al
een dekkend netwerk hadden. Ze
dachten dat ik aan vijf koppels
per jaar zou komen. En moet je
nu eens kijken. Ik kom wel aan
zestig koppels per jaar!"
Als er een aanmelding binnen
komt van iemand die een taai
maatje zoekt, gaat Van Kan in
haar vaste netwerk van ongeveer
165 vrijwilligers op zoek naar ie
mand met wie de cursist een klik
zou kunnen hebben. Ze kijkt dan
bijvoorbeeld naar hobby's die
overeen komen. Van Kan: „Toen
ik bij Hanan kwam, zag ik dat ze
van breien houdt. En omdat ik
weet dat Fieke dat ook graag doet,
heb ik haar gebeld om te vragen
of ze het taaimaatje van Hanan
wilde worden. Het bleek erg te
klikken."
Hanan kwam een aantal jaar gele
den als analfabeet vanuit Marok
ko naar Nederland. Ze slaagde
voor haar inburgeringsexamen,
maar om echt mee te kunnen
draaien in de maatschappij (ze
wil graag aan het werk) is meer
nodig. Daarom gaat ze nu naar
school om de Nederlandse taal te
leren spreken, lezen en schrijven.
Via maatschappelijk werk hoorde
ze van de mogelijkheid voor een
taaimaatje. Ze heeft er alles behal
ve spijt van dat ze toen heeft ge
beld.
Vrijwilligster Fieke Jung is al een
jaar of drie maatje. Ze kwam bij
SamenSpraak terecht omdat ze
zich verveelde nadat ze haar baan
verloor. Fieke: „Ik vind het mooi
dat de relatie tussen twee maatjes
gelijkwaardig is. Het is niet zo dat
ik haar alleen dingen leer, ik steek
zelf ook van alles op. Zo heb ik
haar geleerd hoe ze een kabeltrui
moet breien en zij mij hoe ik brei
werk moet strijken."
De maatjes gaan een jaar lang el
ke week bij elkaar op bezoek. Fie
ke neemt dan vaak samen met Ha
nan de theorie voor haar huis
werk door of ze breien samen
wat. Fieke: „De eerste keer dat er
breiwerk op tafel kwam, had ik
het over de termen recht en ave
recht en ze keek me aan alsof ik
gek was geworden. Daar had ze
echt nooit van gehoord." Voor het
bezoek staat ongeveer een uur ge
pland. Volgens Fieke is dat uurtje
voor beiden erg vermoeiend om
dat ze goed moeten nadenken bij
wat en hoe ze iets zeggen. Toch
wordt het meestal later. Hanan:
„De tijd gaat dan zo vlug!"
OOST SOUBURG - Een vrouw uit
haar wijk moet voor langere tijd
worden opgenomen, vertelt Ma
rieke Sas van de GGD. „Maar haar
man krijgt geen vrij om de kinde-
jen te verzorgen. En kinderop
vang is te duur voor twee dagen
in de week.
Wat nu? De collega's rond de tafel
denken hardop. Er zijn speciale
vergoedingen voor kinderopvang
op sociale gronden, weet de één.
Kan die vader geen ouderschaps
verlof opnemen?, vraagt de ander,
dat is goedkoper dan kinderop
vang. Sas noteert de suggesties.
„Ik ga het met de vader bespre
ken."
Om de tafel in het gebouwtje van
de wijkverpleging in Souburg zit
ten acht vrouwen en een man:
een maatschappelijk werker, een
wijkverpleegster, een jeugdver-
pleegkundige, iemand van Mee
Zeeland, een opbouwwerker, ie
mand van Orionis, een supervi
sor, een notuliste en Wanda
Springeling namens de gemeen
ten. De tafel staat pal naast een
ziekenhuisbed, klaar om de wijk
ingerold te worden.
„We zijn een experiment", lacht
Springeling. Het team in Souburg
is het laboratorium voor de zorg
die de gemeenten na 1 januari
2015 willen verlenen. Eén gezin,
één hulpverlener is het credo, en
dat proberen ze hier - met al hun
disciplines - toe te passen. Door
te overleggen helpen ze elkaar en
de mensen die hulp krijgen hoe
ven niet telkens met een ander te
communiceren.
Of er nog successen te melden
Problemen in een
vroeg stadium
aanpakken, om
zwaardere zorg te
voorkomen
zijn? Jawel, zegt Ria Castenmiller
(MEE). „Cliënt X kreeg geen ver
goeding meer voor vervoer naar
de dagbesteding. Ik heb gebeld
naar het zorgkantoor en - ik was
stomverbaasd - het is geregeld!
De zorgverlener die de dagbeste
ding aanbiedt moet ook het ver
voer regelen. Dus dat is gebeurd."
Ergens in Souburg is een tuin ge
daan door vrijwilligers, meldt Ted
Nijssen van Reach Out and Touch
(ROAT). En de vervuiling bij een
andere meneer thuis is aange
pakt, zegt Castenmiller. „Hij staat
nu open voor hulp, dus we kun
nen huishoudelijke hulp regelen.
De familie heeft meegeholpen
om het ergste vuil op te ruimen,
zodat de huishoudelijke hulp ook
echt aan de slag kan."
Nijssen kondigt een bijeenkomst
aan: in april wordt een buurtpre
ventieteam in Souburg opgezet.
„Omdat in Souburg de meeste in
braken plaatsvinden. We willen
in groepsverband op wisselende
tijden surveilleren in herkenbare
kleding. De groep moet de oren
en de ogen van de wijk zijn. We
willen zoveel mogelijk Soubur
gers interesseren."
SOUBURG EN WALCHEREN VOOR ELKAAR
DOMBURG - Dertien 'kampeerboe-
ren' in de gemeente Veere zijn
het seizoen met een zucht van
verlichting begonnen. Hun ver
gunningen stonden op de tocht
omdat de gemeente verzuimd
had te controleren of ze naast
hun minicamping tenminste een
hectare grond beboeren.
De Raad van State gaf de gemeen
te tot 1 april de tijd dat verzuim te
herstellen. Dat is nu gebeurd. De
afgelopen weken stuurde Veere
een landmeter op pad. Daarbij
bleek dat alle minicampings aan
de 1 hectare eis voldoen, stelt de
gemeente. In vier gevallen bleek
de grond niet in eigendom, maar
in pacht of ondergebracht in een
maatschap. Maar dat mag, oor
deelt het college van B en W.
Daarmee lijkt een einde te komen
aan slepende rechtszaken. Lange
tijd weigerde de gemeente nader
onderzoek. Een minicamping
wordt sowieso al beboerd, was de
redenering. De rechtbank wees
dat af, maar de gemeente hield
vol. Tot uiteindelijk de Raad van
State Veere tot de orde riep.
De zaak was aanhangig gemaakt
door juridisch adviseur Bram van
Leeuwen namens minicamping
Carpe Diem bij Serooskerke. Die
had overigens al toegezegd de ge
meente niet te zullen dwingen de
campings dit jaar al hun vergun
ning te ontnemen. In alle geval
len gaat het om campings die uit
breidden tot 25 kampeerplekken.
De zaak lijkt nu in orde te komen,
schrijft B en W. Dat denkt Bram
van Leeuwen ook. „De gemeente
heeft nu eens een keer heel gede
gen onderzoek verricht, compleet
met kaart- en fotomateriaal. De
uitkomst verrast wel, gelet op de
halsstarrigheid waarmee de ge
meente volhield het niet te hoe
ven uitzoeken. Voor de camping
houders is het verheugend. Ze we
ten nu waar ze aan toe zijn."
DEN HAAG - De Vlissingse onder
nemer en oud-raadslid voor de
LPV Henrikus van H. is definitief
veroordeeld voor het onzedelijk
betasten van een stagiaire.
De man werd vorig jaar door het
gerechtshof in Den Bosch veroor
deeld tot een celstraf van drie
maanden voorwaardelijk, een
proeftijd van twee jaar en een
taakstraf van 120 uur waarop hij
in cassatie ging bij de Hoge Raad.
Dat hoogste rechtscollege besliste
echter dat het beroep in cassatie
niet-ontvankelijk is. Dat houdt in
dat de beslissing van het Bossche
gerechtshof onherroepelijk is ge
worden en vast staat dat hij in
zijn bedrijf een minderjarig meis
je onzedelijk heeft betast. De Vlis-
singer moet het slachtoffer ook
een schadevergoeding betalen
van vijfhonderd euro plus de wet
telijke rente.
De man werd drie jaar geleden
tot eenzelfde straf veroordeeld
door de Middelburgse rechtbank.
Hij ging in hoger beroep omdat
hij, zo zei hij destijds, 'recht heeft
op vrijspraak'. Volgens hem ging
het om een onschuldige aanra
king van het meisje.
De Vlissinger was na de verkiezin
gen van 2010 vijf maanden raads
lid. Hij verliet oktober 2010 'we
gens medische redenen' de raad.
B
door Wendy de Jong
VLISSINGEN - Ze kan het misschien
nog niet in een prachtige Neder
landse volzin onder woorden breng
en, maar Hanan uit Vlissingen weet
heel goed te vertellen dat ze haar
taaimaatje Fieke voor geen goud
zou willen missen. Deze maand be
staat Gilde SamenSpraak Walche
ren, dat het koppel in september
bij elkaar bracht, tien jaar en dat
werd gisteravond gevierd met cur
sisten en vrijwilligers.
I Floor van Kan (links) kijkt met Fieke Jung wat informatie door op de bank
bij Hanan. foto Ruben Oreel
Laboratorium
voor zorg
nieuwe stijl
door Nadia Berkelder
Wanda Springeling
Oost-Souburg voor Elkaar is een
proefproject voor de organisatie
van de zorg op Walcheren na ja
nuari 2015.
Het Rijk hevelt dan veel zorgtaken
over naar de gemeenten. De drie
Walcherse gemeenten werken sa
men, in 'Walcheren voor Elkaar.'
Vanmiddag is er een voorlichtings
bijeenkomst over de toekomst
van de zorg in het stadhuis in Vlis
singen. Alle belangstellenden zijn
daar welkom. De bijeenkomst
duurt van 16.00 tot 17.30 uur.
Het wijkteam in Oost-Souburg is
bereikbaar via e-mail:
oostsouburgvoorelkaar@porthos.
nl. Het streven is om mensen bin
nen een week antwoord te geven.
Vaak is dat nog dezelfde dag.
door Henk Postma
1
