I
SPECTRUM 5
3
misch belang. „Wie niet op buren
hulp kon rekenen, kon zijn bedrijf
wel opdoeken." Vóór de explosie van
doe-het-zelfbouwmarkten was het
heel normaal om kleine aannemers te
betalen voor een klusje thuis. „Nieuw
is de vercommercialisering van gezel
schap", benadrukt Van den Hoek.
Dat hoeft echter geen drama te zijn,
vervolgt Van den Hoek. Want dat
voor een bezoekje wordt betaald,
hoeft niks af te doen aan de persoonlij
ke betrokkenheid van degene die op
visite komt. Volgens Van den Hoek
kan die persoon heel liefdevol en
vriendelijk zijn. Geld en betrokken
heid kunnen prima samen gaan.
Toch heeft gratis buren- of familie
hulp een andere waarde. Dit merkte
Van den Hoek toen ze was uitgeno
digd om in de welvarende Koningin-
nebuurt in Haarlem over sociale sa
menhang te vertellen. In die buurt le
ven de mensen op zichzelf. De mees
ten hebben genoeg geld om, als ze
oud en gebrekkig zijn, voor hulp aan
huis te betalen. Toch was dit niet ie
ders eerste keuze, beluisterde Van den
Hoek. Sommigen hadden ook andere
idealen: een zorgzame buurt, waarin
wederkerigheid, prettig onderling con
tact en solidariteit de sfeer bepalen.
„Onbetaalde hulp had in hun bele
ving een sociale en symbolische meer
waarde ten opzichte van betaalde
hulp." Ze zouden zich daardoor onder
deel voelen van een sociaal verband.
Directeur Steenbergen van Home In
stead Thuisservice wijst op het grote
aantal mantelzorgers, 3,5 miljoen. Dan
kun je onmogelijk volhouden dat we
niet naar elkaar omkijken, zegt hij.
„Maar men wil het liefst geen vrijwil
ligheid, dat schept verplichtingen."
Volgens Steenbergen selecteert het
type hulpvraag zich straks vanzelf.
„De mensen met genoeg geld, gaan
hun zorg en welzijn vaker zelf
inkopen. Vooral de laagste inkomens
krijgen hulp van de overheid. Zo is
het ook rechtvaardig en financieel vol
te houden." Toch merkt hij dat het
'recht op gratis zorg' er bij de Neder
landers flink zit ingehamerd. „Ook bij
professionals. Ik maak vaak mee dat
ze het vertikken om mensen naar ons
te verwijzen. 'Jullie zijn een commer
ciële partij', zeggen ze dan. Nou en?
Ze zetten een beeld van ons neer alsof
we zwakke mensen geld uit de zak
ken kloppen. Alsof niet iedere organi
satie omzet en winst moet maken.
Maar bij ons is het ineens verdacht."
Wantrouwen zit er soms ook bij de
kinderen. Vellinga van De Buren:
„Daarom heb ik het liefst dat kinde
ren en ouders samen de beslissing ne
men." Steenbergen is het daarmee
eens. „Het scheelt discussie. Want het
geld dat de ouders aan ons betalen,
gaat natuurlijk af van de eventuele na
latenschap. We merken geregeld hoe
gevoelig dit ligt"
ZATERDAG 22 MAART 2014
©reageren?
spectrum@depersdienst.nl
