BÖuQUE-r
I
I
I
Bijna niemand
komt ervoor uit
ze te lezen.
Toch is Harlequin
met de Bouquet-
reeks één van de
best verkopende
uitgeverijen ter
wereld. Deze
week verschijnt
de 3.500ste editie.
44
44
44
2 SPECTRUM
actueel
EB
In de derde van de havo vond
ze het een stuk aangenamer
de boekjes van de Bou-
quet-reeks te lezen dan te
luisteren naar wat de leraren
aan saais te vertellen hadden.
Dus las Caroline de Ruiter ze
stiekem tijdens de lessen, onder haar
bureau. „Ik werd betrapt en in de vier
de bleef ik zitten. Tijdens mijn diplo
ma-uitreiking kreeg ik een stapeltje li
teratuurboeken cadeau, met de mede
deling: 'Zo, nou heb je eindelijk wat
beters te lezen'. Behoorlijk gênant om
zo publiekelijk te kakken worden ge
zet."
'A guilty pleasure' noemen Engelsen
muziek, eten, mode, films of boeken
waaraan je heimelijk veel plezier be
leeft. Maar waar je je óók voor
schaamt, omdat het eigenlijk niet kan
volgens de regels van de goede smaak.
De boeken uit de Bouquet-reeks val
len zeker in deze categorie.
Bijna niemand die ze leest, durft dat
toe te geven. De Ruiter (48 en inmid
dels moeder van vijf kinderen) leest
de boeken niet meer, dat was toen.
„Het waren schattige verhaaltjes,
maar erg diepgaand was het allemaal
niet", herinnert ze zich. Bovendien
klinkt het niet zo imponerend om op
een feestje te zeggen dat Gevangen in
zijn macht of Stormachtig weerzien op
je nachtkastje liggen. Vooral niet als
de andere gasten pochen met werken
als Tonio van A.F.Th. van der Heijden
of Dit zijn de namen van Tommy Wier-
inga.
Toch worden de romantische romans
met miljoenen tegelijk verkocht. Bij
uitgeverij Harlequin verschijnt deze
week de 3.500ste editie in de Bou
quet-reeks. „Het is pulp, maar vooral
ook ontspanning", verzucht Ria Bor-
rias (63) uit Lelystad, een fervente
Bouquet-lezeres. Haar eerste verslond
ze een jaar of dertig geleden, inmid
dels is ze duizenden romans verder.
In haar vorige huis stonden ze mooi
uitgestald in een boekenwand. Nu
woont ze kleiner en zitten ze in
twaalf verhuisdozen. „Af en toe ver
koop ik wat op internet", zegt ze.
Borrias schaamt zich er absoluut niet
voor. Ze leest naast het romantische
genre ook allerhande andersoortige
boeken. „Alleen mijn kinderen roe
pen altijd: 'Wat moet je toch met die
zooi'. Maar de taal is zo makkelijk, de
zinnen kort. Ik heb ze in een uur uit,
dus soms als ik niets anders te doen
heb, ben ik zo door vijf of zes boekjes
heen. Ze geven me de ruimte om
even niet na te hoeven denken. Op va
kantie neem ik een stapel van twintig
mee. En als ik niet kan slapen, pak ik
er een en als die uit is, denk ik: eens
kijken of het nu wel lukt."
Let wel: in het genre bestaan verschei
dene gradaties, zegt Jeanette. Onder
dit pseudoniem houdt ze een blog bij
(romantischeboeken.nl) waarin alle
Engelstalige - en dus originele - ro
mantische boeken besproken worden.
Daarnaast heeft ze een website (cha-
singdreams.nl) met informatie over al
le romantische boeken, zowel van
Candlelight als Harlequin. „De web
site heeft een heel levendig forum. De
harde kern van bezoekers komt eens
per jaar bij elkaar tijdens een forum
dag. Ik ken vrijwel niemand die Bou-.
quet leest, voor de echt romantische
romanlezeres is dat de ondersoort. Als
jong meisje begin je daar misschien
mee, omdat je niet beter weet. Bou
quet is een verzamelnaam voor het he
le genre, maar dat bestaat ook uit
vampierenverhalen, historische ro
mans en chicklit."
Jeanette viel voor het genre toen ze in
een kleine bibliotheek werkte. „Ik las
al jaren alles wat los en vast zit. Op de
Engelstalige boekenplank stuitte ik op
een boek van Nora Roberts. Het was
een romantische roman, maar had
niet het uiterlijk dat daar meestal bij
hoort. Ik was 'flabbergasted'. Het is
een vorm van fantasie, dezelfde waar
mee mannen én ook vrouwen naar
een James Bond-film kijken. Of Tom
Clancy lezen." Ze denkt dat het ge
voel van schaamte, dat veel lezeressen
bekruipt als ze toegeven romantische
romans te lezen, aan het verdwijnen
is. „Ik heb nog van die linnen hoesjes
om de covers te bedekken. Maar de
meeste vrouwen die ik ken van het fo
rum, trekken zich niets van de kritiek
aan."
Alle boeken volgen hetzelfde, beken
de scenario, dat zijn basis heeft in de
boeken van de prominente Engelse ro
manschrijfster Jane Austen. De held
en heldin lijken voor elkaar bestemd
te zijn, maar kunnen elkaar niet krij
gen. Schijnbaar onoverkomelijke mis
verstanden zorgen ervoor dat de twee
mijlenver uit elkaar worden gedreven.
Dat ze er beiden ongelukkig van wor-
den, zullen ze niet willen toegeven,
want er is toch helemaal niets aan de
ze hopeloze situatie te doen? Maar
dan keren de kansen. Problemen los
sen zich door een onwaarschijnlijk
gunstig lot op. De man, uiteraard
schatrijk en met het uiterlijk van een
model, was door omstandigheden ge
dwongen zich als botterik te gedra
gen. Heimelijk hield hij al die tijd van
haar, alleen bleek dat niet uit zijn ge
drag. Of toch wel, maar de heldin zag
het niet.
Hoe groot de ellende ook is, het loopt
altijd goed af. „Juist dat is het succes
Het zijn
schattige
verhaaltjes,
maar erg
diepgaand is
het allemaal
niet
Mijn
kinderen
roepen altijd:
*Wat moet
je toch met
die zooi'
Het is net
zo'n fantasie
als waarmee
mensen naar
een James
Bond-film
kijken
van deze verhalen", verklaart Hans
Jansen, sinds zes jaar vaste redacteur
bij Harlequin. Na al die jaren beroeps
halve romantische romans te hebben
gelezen, verveelt een nieuw boek hem
desondanks nooit. „Ik ben begonnen
als freelance vertaler van deze boeken.
Ook toen al verbaasde het me hoe je
elke keer weer meeleeft met het
hoofdpersonage. Het enige vaste gege
ven is dat het goed afloopt, maar hóe,
dat is elke keer weer anders. De oplos
sing die de auteurs telkens verzinnen
is zó knap. Daaraan kun je zien dat
het schrijven van een romantische ro
man een echt vak is."
Het Canadese Harlequin opende in
1975 een Nederlandse vestiging. Nog
altijd werkt de Nederlandse redactie
volgens het vaste concept: uit de titels
die maandelijks door het moederbe
drijf worden toegestuurd, maakt de re
dactie een selectie. „Voor de Bou
quet-reeks zijn dat er een stuk of
tien", zegt Jansen. „Daarvan laten we
er acht vertalen. We weten van bepaal
de auteurs dat ze het beter doen in Ne
derland dan andere. Sommige verha
len zijn veel te Amerikaans. Of we vin
den dat de auteur doorslaat in de seks
scènes, bijvoorbeeld omdat de verhou
ding tussen de seksen uit balans is of
omdat de seks te expliciet is. Niet dat
we dat afkeuren vanuit een moreel
standpunt, maar een Bouquet-roman
moet een sprookje zijn, een wereld
waarin de lezeres zich kan verliezen."
Nederlandstalige auteurs zijn er niet,
maar dat zou in de nabije toekomst
kunnen veranderen. Jansen: „We den
ken er wel eens over, hoewel dat een
hele andere organisatie vergt." Actrice
en presentatrice Marit van Bohemen,
uitgenodigd door Harlequin om bij
het verschijnen van de 3.500ste editie
een eigen Bouquet-roman te schrij
ven, is in ieder geval de eerste Neder
landstalige auteur. Een erg leuke op
dracht, vindt ze. „Ik ben een enorme
romantica en kan erg genieten van
het verliefd zijn." Over de inhoud wil
ze nog niet veel kwijt, óók niet over
welk type mannelijke held ze heeft ge
kozen: de trotse sjeik, de vurige Griek
of de verleidelijke Italiaan. „Voor mij
was het gelijk duidelijk. Ik had er met
een een beeld bij, dat is het enige dat
ik er over wil zeggen." Ze is net begon
nen; pas in juni hoeft ze het manu
script in te leveren. „Het is heel eng
om mijn verhaal in te moeten leveren
bij de eindredacteur. En het is ook
heel wat anders dan het schrijven van
een column, waar ik al ervaring mee
heb. Tegelijkertijd heb ik het gevoel
dat het wel gaat lukken."
1
SF
>lHARtEQ.V»N
Geheime
i
door Lilian Dominicus
Lezeres
Caroline de Ruiter
Lezeres Ria Borrias
Blogster Jeanette
reageren?
spectrum@depersdienst.nl
